Κάθε τόσο μαθαίνουμε πως η οικονομία της Ρωσίας δέχεται πιέσεις από νέες κυρώσεις που η Αμερική επιβάλλει, και η ΕΕ και πολλές άλλες χώρες επίσης. Μα όχι χώρες όπως η Κίνα και Ινδία Και αυτές οι δυο κάνουν τεράστια διαφορά.
Μαθαίνουμε επίσης πως σε λίγους μήνες η ρωσική οικονομία θα γονατίσει και η Ρωσία θα χρεωκοπήσει ή θα διαλυθεί. Μα τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει επί 15 μήνες αφότου μπήκαν οι κυρώσεις Οι δε λόγοι δεν είναι δύσκολοι να βρεθούν.
α) Πρώτα, ας πάρουμε την τσαρίνα της οικονομίας, διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Elvira Nabiullina (γεν. Οκτ. 1963). Είναι μια εξαιρετική οικονομολόγος και ο Πούτιν αρνήθηκε να δεχτεί την παραίτησή της όταν εκείνη την έδωσε λίγο μετά την αισχρή εισβολή 24/2/22. Τώρα βρίσκεται στα μαύρα βιβλία της Αυστραλίας (Απρ. 2022), των ΗΠΑ (Σεπτ. 2023) και μετά Νέας Ζηλανδίας και Βρετανίας. Μα έχει κατορθώσει να διατηρήσει την ισχύ του ρουβλιού (με τη βοήθεια της Κίνας) και την ισορροπία της οικονομίας με διάφορα μέτρα (και τη βοήθεια Κίνας και Ινδίας).
β) Ένα από τα μέτρα είναι η καθυστέρηση όλων των πληρωμών – όσο γίνεται – και κυρίως των στρατιωτών, πιλότων και ναυτικών. Συχνά δε οι πληρωμές των στρατευμένων δεν γίνονται καθόλου.
Μετά, υπάρχει ένα γενικότερο σφίξιμο στους μισθούς και όσο το δυνατό λιγότερες δημόσιες δαπάνες σε έργα υποδομών, σε παροχές κλπ. Έτσι η Ρωσία παραμένει στερημένη στον τομέα κρατικής πρόνοιας.
γ) Οι Δυτικοί (ΕΕ κυρίως) εξακολουθούσαν για 7 μήνες μετά τις κυρώσεις ν’ αγοράζουν καύσιμα από τη Ρωσία λόγω της ηλίθιας πολιτικής τους (κυρίως της Γερμανίας της Μέρκελ) να βασίζονται στη Ρωσία(!). Αυτή η εξάρτηση έδινε πολλά δισεκατομμύρια στη Ρωσία για την πολεμική της μηχανή.
Οι δε κυρώσεις σε πρώτες ύλες, μηχανήματα, συσκευές, συστατικά κ.λπ. έμπαιναν σταδιακά και αργοπορημένα. Αρκετές, δυστυχώς εταιρείες στη Δύση έβρισκαν τρόπους να παρακάμψουν τις κυρώσεις. Έπαιρναν ρίσκο προστίμων μα τα κέρδη τους ήταν μεγάλα.
Μετά, οι Δυτικοί (ΕΕ κυρίως) αγόραζαν καύσιμα από Ινδία και Άραβες που έπαιρναν φθηνότερα τα ίδια καύσιμα από τη Ρωσία. Έτσι παρά τη διακοπή άμεσης ρωσικής προμήθειας, κάποιο μεγάλο μέρος συνέχιζε!
δ) Πολύ σημαντικός παράγων ήταν και είναι η απροθυμία της Κίνας και της Ινδίας (στη φωτό με τον Modi & Xi Jinping) να επιβάλουν κυρώσεις. Και οι δυο χώρες πέτυχαν να εκβιάσουν τη Ρωσία να τους δίνει καύσιμα σε πολύ φθηνές τιμές. Σε αντάλλαγμα η Κίνα πουλάει πολλά αγαθά, ηλεκτρονικά και μηχανικά που η Ρωσία χρειάζεται, ενώ η Ινδία πουλάει φάρμακα που λείπουν από τη Ρωσία! (Σημειώστε πως Κινέζοι και Ινδοί δεν έχουν πολύ φιλικές σχέσεις.)
ε) Το 1970 ως πρόσφατα, το 80% όλων των βιομηχανικών συστατικών (components) παράγονταν σε 5 χώρες – ΗΠΑ, Γερμανία, Βρετανία, Ιαπωνία και Ρωσία. Η Ρωσία είχε μικρή σχετικά παραγωγή (ΕΣΣΔ) τότε, λιγότερη από 45% των αναγκών της. Το υπόλοιπο 55% το εισήγαγε από όπου μπορούσε, κυρίως Γερμανία.
Στον 21ο αιώνα, όμως, με την οικονομική και τεχνολογική άνοδο της Κίνας, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τώρα το 70% περίπου των βιομηχανικών συστατικών (βίδες, βαλβίδες κ.λπ.) παράγονται στην ίδια την Κίνα. Είναι πιο χαμηλής ποιότητας, μα κάνουν τη δουλειά τους άνετα.
Η Ρωσία δίνει φτηνά καύσιμα στην Κίνα (η οποία μεταπουλάει επίσης!) και παίρνει όσα βιομηχανικά αγαθά χρειάζεται.
Έτσι, λοιπόν, η Ρωσία έχει αποφύγει την οικονομική κατάρρευση – για την ώρα. Μα ήδη στο τρίμηνο Ιαν-Μάρτιος 2023 υπάρχουν 40% περισσότερες χρεωκοπίες επιχειρήσεων: 76.000 έναντι 54.200 την αντίστοιχη περίοδο ‘22!
