Είναι παράξενο που τόσοι πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως η πατρίδα τους είναι η ανώτερη χώρα στον κόσμο, έστω και αν ακόμα σπαράσσεται από εμφύλιες συγκρούσεις ή δεν έχουν ένα νοσοκομείο της προκοπής.
Μα δεν μένουν εδώ. Νιώθουν υπερηφάνεια διότι ανήκουν σε μια αγνή φυλή, όπως π.χ. η Άρ(ε)ια φυλή.
Τους είναι δύσκολο να χωνέψουν το απλό γεγονός πως δεν υπάρχει καμιά αγνή φυλή και οπωσδήποτε δεν υπήρξε καμιά Άρια φυλή. Οι Χιτλερικοί ήταν απλώς σκέτοι, φανατικοί ρατσιστές, αντισημίτες, που διαστρέβλωσαν την ιδέα «άρ(ε)ιος» με ασύγκριτη αλαζονεία.
Οι Ινδο-Ευρωπαϊκοί λαοί δεν είναι απόγονοι μιας ράτσας Αρίων μα οι γλώσσες τους έχουν κοινά στοιχεία που, υποθέτουν οι γλωσσολόγοι με λογική, προήλθαν από μια κάποτε ενιαία γλώσσα την Πρωτο-Ινδο-Ευρωπαϊκή. Οι ράτσες όλες είναι μείγματα – που τώρα ξεδιαλύνονται με αναλύσεις DNA.
Δεν υπάρχει καμιά αγνή Ελληνική φυλή. Οι σημερινοί Έλληνες μιλούν μια γλώσσα που προήλθε από την Αρχαία Ελληνική η οποία όμως ήταν εκδηλωμένη σε πολλές (κάποτε αρκετά) διαφορετικές διαλέκτους. Η φυλή είναι μια πανσπερμία Ελλήνων, Τούρκων, Αλβανών, Βενετσιάνων και Φράγκων, Σλάβων και Κελτών κ.λπ. κλπ. Είναι μελαχρινοί και ξανθοί, όμορφοι και άσκημοι, ψηλοί και κοντοί κ.λπ.…
Τα γονίδια και το αίμα δεν μεταφέρουν γνώση της γλώσσας, παράδοσης ή πολιτισμού: μεταφέρουν μόνο σωματικά χαρακτηριστικά, έτσι που ένα ελληνόπουλο βρέφος υιοθετημένο από Κινέζους θα μεγαλώσει με την Κινέζικη κουλτούρα, θα έχει ίσως μεσογειακά χαρακτηριστικά προσώπου, μα δεν θα μιλάει ελληνικά και δε θα συγκινείται καθόλου από τη γαλανόλευκη.
«Άριοι» ήταν, ή μάλλον ονομάζονταν στην Αρχαία Ινδία, όσοι και όσες ανήκαν σε οικογένειες που τηρούσαν τις βεδικές παραδόσεις ηθικής, λατρείας και πνευματικής ανάπτυξης. Δεν ήταν φυλή ούτε κάστα. Όσοι δεν το έκαναν ήταν an-ārya μη-ευγενείς!
Ο αρχαίος λεξικογράφος Amarasiṃha (6ος αιώνας ΚΕ) στο έργο του nāmalingānuśāsana (= Εγχειρίδιο για ονόματα και γένη), γνωστό και ως Amarakosha, δίνει έναν καλό ορισμό του επιθέτου ārya.
mahākula-kulina-ārya-sabhyasajjana-sādhavaḥ (2.7.3):
Άριας είναι ένας που ανήκει σε σπουδαία σε πνευματικότητα οικογένεια, εξέχει σε αρετή, είναι αναπτυγμένος, πολιτισμένος και καλόψυχος.
Άλλοι ορισμοί συμπεριλαμβάνουν όχι μόνο μέλη των ανώτερων τάξεων (brāhmaṇa, kṣatriya), μα και την τάξη των εμπόρων και παραγωγών (vaiśya: Pāṇini 3.1.103).
Αυτή η σημασία πνευματικής αριστοκρατίας δεν έχει καμιά σχέση με ράτσα ή φυλή και το αίμα που τρέχει στις φλέβες – όπως ήθελαν οι αρρωστημένοι, ψυχοπαθείς Ναζί (και υποστηρικτές τους).
Ούτε βέβαια σχετίζονται με τους νεόπλουτους που ζουν σε καλοπέραση, χλιδή και αυξανόμενη βαρβαρότητα και διαφθορά.
Ο πιο κοντινός ορισμός στα Ελληνικά θα ήταν –
«Ενάρετος, ορθόδοξος στις παραδόσεις (όχι στη χριστιανική θρησκεία!), πνευματικά αναπτυγμένος, ευγενικός και νουνεχής».
