1. Κάνω πάλι τον διαχωρισμό μεταξύ προσφύγων και (λαθρο)μεταναστών. Πρόσφυγες είναι άνθρωποι που φεύγουν από μία χώρα με εμφύλιο πόλεμο ή δικτατορικό καταπιεστικό καθεστώς. Αλλά αφού εισέλθουν σε μία χώρα, αν μετά πάνε σε άλλη, θα πρέπει να θεωρούνται μετανάστες.
Μετανάστες είναι όλοι αυτοί που φεύγουν από τη χώρα τους σε αναζήτηση (καλύτερης) δουλειάς και γενικά καλύτερων συνθηκών ζωής. Στην τωρινή σύγχυση αυτοί συχνά κατορθώνουν να περνούν ως “πρόσφυγες” και οι ΜΚΟ που αναλαμβάνουν τη φροντίδα τους διαιωνίζουν τη σύγχυση διότι κερδίζουν πολλά χρήματα από την ΕΕ ή τον ΟΗΕ: δεν το κάνουν από καλοσύνη. Απορείς πώς χώρες σαν την Ελλάδα ανέχονται αυτές τις αισχροκερδείς ΜΚΟ!
2. Εκτός από τις επίσημες ΜΚΟ, υπάρχουν και οι παράνομες οργανώσεις που μεταφέρουν τους μετανάστες έναντι αδρής αμοιβής από μία χώρα σε άλλη: από το Ιράν, ας πούμε, στην Τουρκία, ή πιο συχνά στη Γεωργία, από τη Συρία στην Τουρκία ή Ελλάδα κλπ.
Αν έχουν τόσα λεφτά να πληρώνουν τις παράνομες οργανώσεις για τη μεταφορά τους, θα πρέπει να έχουν κάποια πρόσθετα μαζί τους και για μελλοντικές μεταφορές.
Μερικοί από τις χιλιάδες που ήρθαν στην Ελλάδα κατόρθωσαν να βρουν εργασία και, μάλιστα, να κάνουν δική τους δουλειά. Μα η πλειονότητα δεν θα βρει δουλειά εδώ διότι εδώ υπάρχει πολύ μεγάλη ανεργία. Η πανδημία και η οικονομική κρίση έχει περιορίσει τις θέσεις εργασίας. Ενδέχεται μερικοί που πλένουν τζάμια αυτοκινήτων ή βοηθούν στις λαϊκές αγορές να κερδίζουν λίγα χρήματα και αυτά να είναι πιο πολλά από όσα θα κέρδιζαν στην πατρίδα τους.
Μα γενικά οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι δυσοίωνες. Έτσι προσπαθούν με διάφορους τρόπους, συχνά παράνομους, να μετακομίσουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με καλύτερες προοπτικές.
3. Οι περισσότερες χώρες όπως η Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, είναι δύσκολες διότι έχουν ταυτότητα και οι παράνομοι μετανάστες δεν μπορούν να κυκλοφορούν σε αυτές εύκολα. Δίχως ταυτότητα, όσα λεφτά κι αν διαθέτουν, είναι πολύ δύσκολο, ως αδύνατο, να βρουν δουλειά ή τόπο κατοικίας, περίθαλψη, ή εκπαίδευση. Συλλαμβάνονται και στέλνονται πίσω στις χώρες τους.
Στη Βρετανία τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Ειδικά για Ιρανούς. Μα επίσης, η “μαύρη” αγορά εργασίας είναι πολύ ευρύτερη στο Ηνωμένο Βασίλειο από τις χώρες της Ευρώπης. Aν τώρα ένας Ιρανός συλληφθεί δεν είναι καθόλου εύκολο να επαναπατριστεί διότι το Ιράν δεν δέχεται κανέναν, ούτε δίνει χαρτιά η πρεσβεία του σε κανέναν, στην Βρετανία.
Πολλοί μουσουλμάνοι Ιρανοί ισχυρίζονται πως είναι χριστιανοί ή γκέι και διώκονται στο Ιράν, και έτσι γίνονται δεκτοί ως “πρόσφυγες”. Αν όχι, τότε κάνουν ό,τι μπορούν να φτάσουν στη Βρετανία.
Έτσι όμως σιγά-σιγά νοθεύεται το προσφυγικό άσυλο και οι χώρες που το προσφέρουν σκληραίνουν. Όσοι εμπλέκονται σε αυτή την παράνομη μετανάστευση χειροτερεύουν την όλη κατάσταση, έστω κι αν το κάνουν για ιδεολογικούς ή ουμανιστικούς λόγους.
