Η φράση “Στον πόλεμο το πρώτο θύμα είναι η αλήθεια” (που εσφαλμένα αποδίδεται στον Αισχύλο) εξακολουθεί να ισχύει. Αλλά για τους Ρώσους στο Κρεμλίνο το ψεύδος είναι από αιώνες δεύτερη φύση. Η ψευδολογία τους είναι απαραίτητη διότι επί αιώνες οι μάζες τρέφονταν με αυτήν.
Ο Σολζενίτσιν έγραψε στη Ρωσική διανόηση και τους ηγέτες στο Κρεμλίνο το 1974 μετά την εξορία του από την ΕΣΣΔ και τη δημοσίευση του έργου του Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ στη Γαλλία – Μη ζείτε με τα ψέματα! “Στη χώρα μας το καθημερινό ψέμα δεν είναι το καπρίτσιο μιας διεφθαρμένης φύσης αλλά ένας τρόπος ζωής (…) έχει ενσωματωθεί στο κρατικό σύστημα ως ο ζωτικός κρίκος που κρατάει ενωμένα τα πάντα.”
Στην κεντρική φωτογραφία είναι ο Sergey Lavrov, υπουργός Εξωτερικών, η ενσάρκωση της πιο άψογης ψευδολογίας που εκχυδάισε κι εξευτέλισε τη διπλωματία.
Αν θέλετε να γνωρίζετε την αλήθεια, να αντιστρέφετε όλα όσα λέει ο Λαβρόφ. Αλλά υπάρχει μια σταθερή παράμετρος σε όλα τα ψέματα: ηλιθιότητα. Σε μεγάλο βαθμό τα ψέματα είναι και τώρα για εγχώρια κατανάλωση (ο τρόπος ζωής, του Σολζενίτσιν). Κάθε ψευδής ανταπόκριση του Κρεμλίνου σε κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου, για παραβιάσεις συνθήκων, για ωμότητες κ.λπ. ακολουθεί μια διαδρομή τριών φάσεων που βασίζεται σε ότι νομίζουν μπορούν να πλασάρουν κι έτσι να εξαπατήσουν:
α) Πλήρης άρνηση: “Όχι αυτό δεν συνέβη. Η Δύση ψεύδεται.”
β) Προσπάθεια εξαπάτησης: “Ναι, ίσως κάτι κακό να έγινε, μα δεν το κάναμε εμείς. Η Δύση το έκανε, η CIA η MI6.”
γ) Παραδοχή και αυτοδικαίωση: “Ναι ίσως να το κάναμε εμείς. Μα κοιτάξτε, η Δύση, η Αμερική, έχει κάνει πολύ χειρότερα. Πώς τους πιστεύετε; Το ίδιο κάναμε κι εμείς.”
Όσον αφορά τις φρικαλεότητες στη Μπούτσα και αλλού, είμαστε στη φάση 2!
Πάμε πίσω στο 1986. Ναι, κάτι έγινε στο Τσερνόμπιλ, μα πληροφόρησαν τον λαό τους δυο μέρες αργότερα και μετά την κοινοποίηση του ραδιενεργού νέφους από τους Σουηδούς που έκαναν τις ατμοσφαιρικές μετρήσεις.
Το έγκλημα του 1940 με τη μαζική εκτέλεση 20.000 Πολωνών αξιωματικών και άλλων ελίτ επιστημόνων και ανθρώπων του πνεύματος και της οικονομίας, δεν το παραδέχθηκαν μέχρι το 1990 (αφού κατέρρευσε η Σοβιετία)! Σε ένα ρωσικό ντοκιμαντέρ της δεκαετίας 1990 μερικοί βετεράνοι της NKVD (= Ασφάλεια, άνδρες της οποίας διέπραξαν την εκτέλεση) εξέφρασαν θλίψη για τους εκτελεστές μα καμιά για τα θύματα!
Και τώρα το τεράστιο ψέμα πως οι Ναζί κυριαρχούν στην Ουκρανία και καθοδηγούνται από τη Δύση για να βλάψουν τη Ρωσία η οποία δεν τρέφει εχθρότητα ή σχέδιο επίθεσης προς καμιά χώρα!
Στην 1η Φεβρουαρίου ο Ρώσος πρέσβης στον ΟΗΕ, Vasily Nebenzya διαβεβαίωνε τους πάντες πως κανείς Ρώσος δεν έκανε σχέδια να επιτεθεί στην Ουκρανία.
Μετά έφταιγε το ΝΑΤΟ με την πολιορκία του της Ρωσίας!
Μα το ΝΑΤΟ αρνήθηκε να δεχτεί την Ουκρανία το 2008 ακριβώς για να μη νιώθει απειλή η Ρωσία. Μετά, το 2014-15 όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Κριμαία και τις νοτιοανατολικές περιοχές (Ντονμπάς κ.λπ.) η Δύση δεν προμήθευσε όπλα επιθετικά την Ουκρανία για να μην κλιμακώσει τον πόλεμο.
Η Δύση σαφώς δεν έκανε τίποτα για να εξοργίσει τη Ρωσία και να προκαλέσει πόλεμο. Η «Εχθρική Δύση» είναι μια αρρωστημένη παθολογική φαντασίωση του Κρεμλίνου και πολλών Ρώσων εθνικιστών που πιστεύουν στην ανούσια, ψυχοπαθή αντίληψη πως η Ρωσία είναι άσπιλη και ειρηνική, ενώ είναι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που μετά τον 2o ΠΠ έχει εισβάλει σε άλλες χώρες με ξεκάθαρη επεκτατικότητα.
Στο Ροστόφ υπάρχει ένα εργοστάσιο που παράγει μετάλλια και σήματα για τον ρωσικό στρατό. Τα δείγματα είναι μια πρόσθετη ένδειξη για την αυτοκρατορική αναβίωση κι επέκταση. Η κορδέλα με τα χρώματα συμβολίζει τον Άγιο Γεώργιο από τον τσαρικό στρατό. Το κόκκινο άστρο είναι από την ένδοξη κομμουνιστική Σοβιετία και το Ζ (ανύπαρκτο στο ρωσικό αλφάβητο) είναι το πουτινικό σήμα, το ανάλογο με τη χιτλερική (μισή) σβάστικα. Να ο Ρωσικός εθνικισμός και το όνειρο συνέχειας της Αυτοκρατορίας.
Στη Φάρμα των Ζώων ο Όργουελ έγραψε: “Ο σκοπός της προώθησης ολοκληρωτικών δογμάτων είναι να αποδυναμώσει το ένστικτο με το οποίο ελεύθεροι άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι επικίνδυνο”.
