1. Αρχικά τα ρωσικά φερέφωνα στο Διαδίκτυο έγραφαν πως η σύγκρουση θα διαρκούσε λίγες μέρες. Διότι ο ρωσικός στρατός θα γινόταν ευπρόσδεκτος από τους Ουκρανούς και με την υπεροχή του θα καθάριζε τους λιγοστούς Νέο-ναζί. Μετά από 2 βδομάδες έγραφαν πως θα χρειαζόταν σίγουρα ένας μήνας. Τον 2ο μήνα έγραφαν πως η επίθεση στο Κίεβο ήταν κόλπο και οι Ρώσοι τώρα θα έκαναν την τελική επίθεση. Τον 3ο μήνα υπήρξε βαθιά σιωπή. Τον 4ο;…
Οι Ρώσοι συνεχίζουν το βαρύ σφυροκόπημα στο Ντονμπάς και αυξάνουν τις στρατιωτικές μονάδες φέρνοντας, εκτός από τις δυνάμεις που είχαν καθηλωθεί στη Μαριούπολη και ανακουφίστηκαν με την παράδοση των Αζόφ-μαχητών, νέες μονάδες στρατολογημένων Ρωσόπουλων και μισθοφόρων. Εκτός από τις 200.000 που έριξαν στην Ουκρανία, είχαν άλλες 100.000 μα αυτές τις χρειάζονται μόνιμα για να φυλάνε τα σύνορα με την Κίνα, τη Τσετσενία, και τη Γεωργία και τα σύνορα με τις Βαλτικές και τη Φινλανδία.
2. Η απλή και ανομολόγητη αλήθεια είναι πως έχουν χάσει σε αγνοούμενους, νεκρούς και τραυματίες, κοντά 40.000 άντρες. Αυτό αντιστοιχεί στο 20% του εμπλεκόμενου στρατού, ενώ το ποσοστό θα έπρεπε σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, να είναι κάτω από 10%. Αυτές οι απώλειες είναι συντηρητικός αριθμός. Μπορεί να είναι περισσότερες. Και οπωσδήποτε τώρα στις μάχες του Ντονμπάς οι απώλειες είναι μεγάλες και σε άντρες και σε όπλα, καθώς προσπαθούν να καταφέρουν ένα γρήγορο τέλος που να φαίνεται νίκη!
Υπερβολική αύξηση στρατιωτών έτσι που να εξουδετερώσουν τον εχθρό θα σήμαινε άλλες 100.000 ή 150.000. Μα τέτοιοι αριθμοί απαιτούν και πολεμοφόδια και καύσιμα και, κυρίως, φαγητό. Και όπως έχει αποδειχτεί ως τώρα οι Ρώσοι υστερούν πολύ στον λογιστικό τομέα προμηθειών – μεταφορά και διανομή.
Αν ο Πούτιν (ή το Επιτελείο) ρίξει ακόμα 200.000 άντρες (ή γυναίκες) στην Ουκρανία, θα πρέπει τότε να παραδεχθεί πως πρόκειται για πόλεμο μεγάλης κλίμακας και πως ως τον Ιούνιο τα πράγματα δεν πήγαν καλά!
3. Ούτως ή άλλως, πάρα πολλοί στις Ένοπλες Δυνάμεις, στη Βουλή (Duma) και τους πολιτικούς, στους κρατικούς αξιωματούχους και στους πληροφορημένους πολίτες δεν θέλουν την “ειδική επιχείρηση”. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν υπάρχουν πιο πολλοί Νεοναζί στην Ουκρανία από τη Ρωσία και πως η Ουκρανία δεν απειλεί με κανένα τρόπο τη Ρωσία!
Το Κρεμλίνο, δηλαδή ο Πούτιν και οι αυλοκόλακές του με όλο το σκυλολόι των υπερεθνικιστών (τύπου Βελόπουλου στην Ελλάδα), βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Ναι, μπορούν να χάσουν και άλλους άντρες ακόμα. Μα πόσους, 50, 60, 70 χιλιάδες;
Δεν πρόκειται για Νέο Πατριωτικό Πόλεμο! Είναι, υποτίθεται, μια “ειδική στρατιωτική επιχείρηση” που θα διαρκούσε λίγες μέρες, άιντε λίγες βδομάδες και η Ουκρανία θα καθάριζε από τα “φασιστικά στοιχεία”.
Η κατάληψη της ερειπωμένης Μαριούπολης και της Χερσώνας δεν αποτελούν ούτε σπουδαία νίκη ούτε ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί!
4. Οι Ουκρανοί το γνωρίζουν αυτό εξίσου καλά με τους Ρώσους.
Οι Ουκρανοί παρά τις βομβαρδισμένες περιοχές και τις απώλειες στρατευμένων και αμάχων βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους άτσαλους εισβολείς. Οι μαχητές στη Μαριούπολη παρότι εγκλωβισμένοι στο εργοστάσιο Αζοφστάλ κράτησαν πολλές χιλιάδες Ρώσους για 3 μήνες, προκαλώντας μάλιστα 1.700+ απώλειες. Αυτό έδωσε βαθιά ανάσα στις υπόλοιπες δυνάμεις να διώξουν τους εισβολείς από το Κίεβο και το Χάρκοβο και άλλες περιοχές αφενός και, αφετέρου, να ανασυνταχθούν και να οργανώσουν καλύτερες άμυνες στις άλλες εμπλεκόμενες περιοχές.
Οι Ουκρανοί δεν έχουν, παρά τις καταστροφές, τα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας λόγω κυρώσεων. Έχουν συνεχή προμήθεια και χρημάτων και νεότερων όπλων από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ (μα όχι τα πιο ισχυρά κανόνια).
Έχουν επίσης τον Ζελένσκι με τους συνεργάτες του για δημόσιες σχέσεις σε αντίθεση με τους Πεσκόφ και Ζαχάροβα των Ρώσων που μάλλον δεν πείθουν ούτε τους Ρώσους.
Έχουν ακέραιο το ηθικό τους, φαίνονται να είναι ανθεκτικοί και, σίγουρα, δεν έχουν καμιά διάθεση να παραδοθούν ή να παραδώσουν δικά τους εδάφη – και ας λένε τις ανοησίες τους διάφοροι σαν τον γέρο Κίσινγκερ.
Η απρόκλητη, αισχρή εισβολή, ο ανηλεής βομβαρδισμός και η θανάτωση αμάχων, έχουν προκαλέσει βαθύτατο μίσος έτσι που δεν θα δεχτούν ούτε υποχώρηση ούτε ειρήνευση αν δεν έχουν εξασφαλίσει και τα εδάφη τους και εγγυήσεις τεθωρακισμένες για τα σύνορά τους.
Εφόσον θα έχουν βοήθεια από το ΝΑΤΟ (και μάλλον θα συνεχίσουν να την έχουν ακόμα και από τις Σκανδιναβικές χώρες και άλλες έξω από το ΝΑΤΟ σαν την Ιαπωνία), θα μπορέσουν να συνεχίσουν τον πόλεμο που είναι και για την Ευρώπη όλη και το ΝΑΤΟ όλο, πολύ περισσότερο από ό,τι οι Ρώσοι.
Αυτήν την περίοδο, όμως, οι Ρώσσοι με το πολύ βαρύ πυροβολικό τους, τα άρματα και τα μαχητικά τους πιέζουν έντονα τους Ουκρανούς και οι Δυτικοί, με τη βλακεία που τους χαρακτηρίζει, δεν τους δίνουν αντίστοιχα βαρύτερα πυροβόλα! (Άλλο θέμα αυτό!)
