Πολλοί γράφουν στο Διαδίκτυο πως ο Ζελένσκι θα έπρεπε να επιδείξει ουδετερότητα και φιλική διάθεση προς τη γειτονική Ρωσία. Άλλοι πως ο Μπάιντεν και οι Δυτικοί θα έπρεπε να προάγουν εντονότερη διπλωματία και όχι να οπλίζουν τους Ουκρανούς.
Και οι μεν και οι δε πάσχουν από εθελοτυφλία ή βλακεία, που είναι περίπου το ίδιο. Διότι η επιδρομή στην Ουκρανία στις 24/2/22 δεν ήταν απόφαση της στιγμής μα μέρος ευρύτερου σχεδίου και συνέχεια της κατάληψης της Κριμαίας 2014 και του αφανούς πολέμου στις νοτιοανατολικές περιοχές της Ουκρανίας (Λουγκάνσκ και Ντονιέτσκ) 2015. Ως και την παραμονή της εισβολής οι Ρώσοι όλοι ψεύδονταν πως δεν θα γινόταν εισβολή! Και μετά την εισβολή, οι Ουκρανοί μα και οι Δυτικοί (Μακρόν, Σολτς κλπ.) έκαναν προσπάθειες για διπλωματική λύση μα ο Πούτιν ήταν ανυποχώρητος!
Επαναλαμβάνω, όσοι δημαγωγούν για μη-αντίσταση από τον Ζελένσκι και για διπλωματία, εθελοτυφλούν ή είναι βλάκες.
Πώς όλοι αυτοί οι καλοθελητές ειρηνόφιλοι αγνοούν τόσο περιφρονητικά την ισοπέδωση της Μαριούπολης και τον βομβαρδισμό εκατοντάδων αμάχων μαζί και ηλικιωμένων, παιδιών και αρρώστων; Οι Ρώσοι έκαναν το ίδιο και στη Γεωργία 2008 και στη Συρία στη συνέχεια. Δεν πρόκειται για κάτι καινούριο.
Ο στόχος τους ήταν εξαρχής να καταλάβουν το Κίεβο, να κατακτήσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερες εκτάσεις της Ουκρανίας και να τοποθετήσουν μια κυβέρνηση φιλορωσική που θα έκανε ό,τι αρέσει στη Ρωσία. Γιαυτό επιχείρησαν πρώτα να καταλάβουν το αεροδρόμιο Αντόνοφ και περιοχή Χοστομέλ βόρεια του Κιέβου, μα απέτυχαν θλιβερά. Και όταν είδαν ξεκάθαρα πως ο αρχικός στόχος απέτυχε, εφάρμοσαν τη μογγολική παράδοση της πλήρους καταστροφής κτηρίων και ανθρώπων.
Στις φωτογραφίες πάνω βλέπετε τα ερείπια του Yahidne κοντά στο Chernihiv.
Σήμερα, όπως κάθε στρατός και ο Ρωσικός έχει πλέον βόμβες και πυραύλους ακριβείας. Οι βόμβες δεν πέφτουν τυχαία, όπου λάχει, όπως στον 2ο ΠΠ. Οι Δυτικοί στις επιχειρήσεις τους, κυρίως οι ΗΠΑ σε διάφορες (παράνομες) εκστρατείες και οι Βρετανοί κατά των Αργεντινών, στόχευαν με ακρίβεια σε στρατιωτικούς στόχους. Οι Ρώσοι επίσης στοχεύουν με ακρίβεια, μα οι στόχοι τους είναι πολυκατοικίες, νοσοκομεία, σχολεία, θέατρα και άμαχοι πολύ περισσότερο παρά στρατιωτικές μονάδες κι εγκαταστάσεις. Ιδού μερικές ακόμα ισοπεδωμένες κατοικημένες περιοχές.
Εδώ βλέπουμε το Irpin στα περίχωρα του Κιέβου, και τη Borodianka εξίσου κατεστραμμένα.
Ο σκοπός είναι η τρομοκράτηση των πολιτών, των στρατιωτικών και των πολιτικών ηγετών ώστε να παραδοθούν. Αφού καταστρέψουν και τρομοκρατήσουν την πόλη, κωμόπολη, περιοχή, την καταλαμβάνουν οι Ρώσοι και οι πράκτορες της Μυστικής Ασφάλειας (αστυνομίας και αντικατασκοπίας) σαρώνουν το μέρος ερευνώντας με λίστες προσώπων που είναι γνωστοί αντι-ρώσοι, λίστες που ετοιμάστηκαν προσεκτικά πολύ νωρίτερα. Αυτά τα πρόσωπα συλλαμβάνονται και ανακρίνονται με βασανιστήρια για να ομολογήσουν άλλους ομοϊδεάτες και συνεργάτες. Μετά εκτελούνται και θάβονται σε ομαδικούς τάφους (όπως στη Μπούτσα, π.χ.) και οι Ρώσοι επίσημοι (Λαβρόφ κλπ) και τα τρολ τους ισχυρίζονται πως είναι σκηνοθεσίες των Ουκρανών.
Στο μεταξύ συνεχίζουν να πυροβολούν γηγενείς αμάχους, να λεηλατούν σπίτια και να βιάζουν γυναίκες και κορίτσια.
Ο σκοπός είναι να συνθλίψουν το ηθικό των αντιστεκόμενων πλήρως. Και το κάνουν με μεθόδους ωμότητας και φρικαλεοτήτων όπως οι τρομοκράτες ισλαμιστές του ISIS – όπως έκαναν σε άλλες χώρες, Γεωργία, Συρία, Τσετσενία κλπ.
Αυτή η τρομοκρατική, εγκληματική μέθοδος άρχισε να εφαρμόζεται σε μεγάλη κλίμακα όταν πια οι Ρώσοι επιδρομείς είδαν πως δεν μπορούσαν να νικήσουν, εύκολα όπως έλπιζαν, τους Ουκρανούς. Κατοικημένες περιοχές που έσφυζαν με κίνηση και ζωή έχουν μετατραπεί σε κρατήρες κι ερείπια και τα πτώματα αμάχων είναι πεταμένα διάσπαρτα στους δρόμους. Οι φωτογραφίες είναι «σκηνοθεσίες» από Μαριούπολη και Μπούτσα. Φαντασθείτε τους Ουκρανούς να σκοτώνουν τις γυναίκες και τους συγγενείς τους για να εντυπωσιάσουν τους ξένους δημοσιογράφους και τους Δυτικούς γενικά! Για να ισχυρίζονται κάτι τέτοιο οι Ρώσοι μήπως είναι κάτι που οι ίδιοι έχουν κάνει;…
Ρώσοι στρατιώτες εδώ και καιρό λιποτακτούν, παραδίδονται με τον οπλισμό ή το όχημά τους ή σκοτώνουν τον διοικητή τους και συχνά πλέον δεν υπακούν σε διαταγές. Πολλοί στέλνονται πίσω και φυλακίζονται.
Από την άλλη πλευρά, οι πιστοί του Πούτιν και οι μισθοφόροι εφαρμόζουν την τρομοκρατία με μεγαλύτερη αγριότητα. Σε πολλές περιπτώσεις δεν παίρνουν αιχμαλώτους: τους εκτελούν αμέσως. Σε μερικές περιπτώσεις τους βασανίζουν πρώτα.
Οι Ουκρανοί υπέκλεψαν έναν τηλεφωνικό διάλογο μεταξύ Ρώσου στρατιώτη στο πεδίο και της γυναίκας του στη Ρωσία όπου εκείνη τον προτρέπει να βιάσει τις Ουκρανές!
Άβυσσος βαρβαρότητας.
Η βαρβαρότητα και θηριωδία των Ρώσων εκδηλώθηκε απανωτά καθώς επανειλημμένα αρνήθηκαν να ανοίξουν ανθρωπιστικούς διαδρόμους για να μπορέσουν άμαχοι πολίτες, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι, να μετακινηθούν σε πιο ασφαλείς περιοχές. Αυτό ήταν προφανές στη Μαριούπολη. Εκεί οι πολιορκητές “αθώοι” Ρώσοι δεν επέτρεψαν ούτε στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να εισέλθει. Ο δε ΥπΕξ Λαβρόφ είπε (τέλη Μαρτίου) πως μια Ειρηνευτική Δύναμη εκεί θα έφερνε τις δυο δυνάμεις σε σύγκρουση!
Ως χριστιανοί ορθόδοξοι θα έπρεπε να δείξουν κάποιο έλεος τις μέρες του Πάσχα και να δεχτούν 2 ή 3 μέρες εκεχειρίας, όπως πρότειναν οι Ουκρανοί, όπως γινόταν παλαιότερα ακόμα και σε παγανιστικούς μαχόμενους. Κανονικά, αν είναι όντως θρησκευόμενοι θα έπρεπε μόνοι τους να το προτείνουν. Μα αυτοί συνέχισαν το σφυροκόπημα, τους βομβαρδισμούς και την εξόντωση αμάχων.
Δείχνουν άραγε τα τηλεοπτικά συνεργεία τους αυτές τις “νίκες” του ρωσικού στρατού “Ζ” στις οθόνες της Ρωσίας;…
