Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρόεδρος Πούτιν παρομοίασε τον εαυτό του με τον Μέγα Πέτρο που έκτισε την Πετρούπολη κι έδωσε το όνομα του σε αυτήν συν το ‘Αγία’. Ως την Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν η πρωτεύουσα της τσαρικής Ρωσίας. Μα νωρίτερα πάντα η Μόσχα είχε την πρωτιά όντας η πρωτεύουσα του Δουκάτου της Μόσχας το οποίο αναπτύχθηκε στη Ρωσία.
Διεκδικεί τώρα τη Λιθουανία και η Δούμα ψήφισε την κατάργηση της αναγνώρισης της Βαλτικής χώρας ως ανεξάρτητο κράτος! Επειδή κάποτε ο Πέτρος την πήρε όπως και άλλα εδάφη της Σουηδίας το 1709.
Αρέσει στον Πούτιν να παρομοιάζει τον εαυτό του με τους μεγάλους ηγέτες (αν ήταν όλοι μεγάλοι ηγέτες: Βλαδίμηρος του Κιέβου, Ιβάν ο Τρομερός κλπ.). Τελευταία όμως κόλλησε στον Πέτρο λόγω των κατακτήσεων του. Επικαλούμενος έναν μεγάλο και σεβαστό στην Ιστορία πολεμιστή ο Πούτιν επιχειρεί να προβάλει όμοια εικόνα για τον εαυτό του. Μα κάνει δύο λάθη. Πρώτον ο ίδιος δεν είναι μεγάλος μα ένας νάνος, μικρόμυαλος, πρώην κατάσκοπος του οποίου τα σχέδια αποτυγχάνουν, δεύτερον, ο Πέτρος αγαπούσε τη Δύση και προσπάθησε ακούραστα να εμπνεύσει και τους βογιάρους του, μα μάταια.
Σε χιλιάδες σχολεία ανά τη Ρωσία, δημοτικά και γυμνάσια, οι δάσκαλοι εξηγούν στους μαθητές γιατί το να πολεμούν οι Ρώσοι τη Δύση με τον πρόεδρο Πούτιν ως ηγέτη είναι το σπουδαιότερο πράγμα που συμβαίνει στη χώρα και πως οι Δυτικές κυρώσεις θα ωφελήσουν την πατρίδα.
Εδώ και δεκαετίες οι εθνικιστές στη Ρωσία μετέδιδαν την αντίληψη πως η Μόσχα είναι ‘η Τρίτη Ρώμη’, πολιτισμικά και, σίγουρα, θρησκευτικά, η οποία θα δώσει ξανά το φως του πολιτισμού θεραπεύοντας την άρρωστη Δύση!
Από τη δεκαετία 1930 το σταλινικό καθεστώς προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει τον σοβιετικό κομμουνισμό μέσω παγκόσμιας επανάστασης στην καπιταλιστική Δύση (και αλλού). Ο δε Στάλιν κέρδισε την αφοσίωση των δουλοπάροικών του, όταν τα σοβιετικά στρατεύματα έδιωξαν τους Ναζί στον Πατριωτικό Πόλεμο. Μετά τους έπεισε πως ή Δύση ήθελε την καταστροφή της Σοβιετίας και με αυτή τη δικαιολογία διέπραττε όλες τις φρικαλεότητές του και οι μάζες τις ανέχονταν.
Η Αμερική στο μεταξύ έμενε ακλόνητη από ένα άλμα προόδου σε άλλο και όλη η Δύση αναπτυσσόταν οικονομικά, ενώ η Σοβιετία έμενε στη φτώχεια και μιζέρια της. Και, βέβαια, τα πάντα κατέρρευσαν τη δεκαετία 1980 και ακολούθησε το χάος και η σύγχυση στη δεκαετία 1990.
Και ήρθε ο ‘ηγέτης λυτρωτής’, Βλαδίμηρος Πούτιν το 2000 και ακολούθησε μια δεκαετία αυξανόμενης ευημερίας, οπότε η Ρωσία απορροφούσε όλη τη μόδα, όλες τις τάσεις της αμαρτωλής Δύσης, Χόλυγουντ και ροκ ’ν ρολ.
Μα το 2012 με την Κλεπτοκρατία στο ζενίθ και τον Πούτιν στο πηδάλιο, επανήλθε η ιδέα της αγίας Ρωσίας, της άσπιλης πατρίδας, που διατηρούσε αγνότητα και αθωότητα και άρχισαν οι περιορισμοί και το παλιό αφήγημα πως η Δύση πολιορκούσε και υπονόμευε τη μεγάλη χώρα του Βλαδίμηρου και Ιβάν και Πέτρου και Μεγάλου Πούτιν. (Τα ίδια φώναζε και ο Χίτλερ!) Και τώρα έπρεπε να σφιχτούν οι Ρώσοι για να αντιμετωπίσουν τους Δυτικούς διαβόλους.
Άπειρες συνεντεύξεις με bloggers διαφόρων ηλικιών κι ενδιαφερόντων δείχνουν πως η μεγάλη πλειονότητα του ρωσικού λαού πιστεύουν πως στην Ουκρανία είναι σε πόλεμο με την Αμερική! Η Αμερική, που σέρνει στο άρμα της τους Ευρωπαίους δορυφόρους, ωθεί και οπλίζει την Ουκρανία ενάντια στη Μητέρα Ρωσία της οποίας η Ουκρανία είναι (ψευδέστατα) μέρος.
Αυτό πιστεύουν δεκάδες εκατομμύρια Ρώσοι, αυτό λέει η τιβί και αυτό διδάσκεται στα σχολεία.
Μα στην Αγία Πετρούπολη (και σε μερικές άλλες πόλεις) στήθηκε αυτό το πλακάτ: ‘Δεν είσαι ο Πέτρος Α΄. Είσαι ο Αδόλφος Β΄.’
