1. (Κεφ. 6, γνωστό ως «Μέγα Υπέρτατο» ή «Διδασκαλίες των Μεγάλων Παλαιών».)
Ο Nanpo Ziqui (ο Κόμης της Νότιας Περιέργειας) ρώτησε τη Nu Yu (Ανεξάρτητη Γυναίκα): «Είσαι μεγάλη σε ηλικία μα το πρόσωπό σου φέγγει σαν βρέφους; Πώς γίνεται αυτό;»
Η Νου Γιου απάντησε: «Έμαθα το Τάο.»
Ο Νάνπο ρώτησε: «Μπορεί το Τάο να αποκτηθεί με μελέτη;»
«Τι; Πώς είναι δυνατόν αυτό; Έτσι κι αλλιώς δεν είσαι ο τύπος που θα μπορούσε να το κάνει αυτό.»
Υπήρχε ο Bu Liang Yi (Προκατειλημμένος μάντης) που είχε κάθε ικανότητα να γίνει σοφός μα δεν είχε το Τάο του σοφού. Εγώ πάλι έλαβα το Τάο μα όχι εκείνες τις ικανότητες. Είχα μεγάλη ελπίδα να τον διδάξω να γίνει αληθινός σοφός. Μα δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνεις να αλλάξει κάποιος ακόμα κι αν έχει την κλίση να γίνει σοφός και να μάθει καλά το Τάο. Ωστόσο τον δίδαξα υπομονετικά εξηγώντας ό,τι έμοιαζε αναγκαίο.
2. Μετά από τρεις μέρες μπορούσε να παραγνωρίζει τα εγκόσμια. Συνέχισα να τον διδάσκω. Μετά από επτά μέρες μπορούσε να παραγνωρίζει τις ζωντανές μορφές. Συνέχισα να τον διδάσκω. Μετά από εννιά μέρες μπορούσε να παραγνωρίζει όλη τη ζωή.
Αφού ξεπέρασε τη ζωή, μπορούσε να εισδύσει στα πάντα όπως το αυγινό φως. Έτσι μπορούσε να διακρίνει τη μοναδική φύση κάθε όντος.
Εισδύοντας στη μοναδικότητα κάθε όντος, μπορούσε μετά να υπερβεί την αίσθηση παρελθόντος και μέλλοντος. Υπερβαίνοντας την αίσθηση του χρόνου, μπορούσε να εισέλθει εκεί όπου δεν υπάρχει θάνατος και γέννηση.
Ο θάνατος δεν σκοτώνει τη ζωή και η γέννηση δεν την παράγει.
Εναρμονιζόταν πάντα με τις ανάγκες του παρόντος περιβάλλοντος, μήτε επιδιώκοντας, μήτε αποφεύγοντας, παρατηρώντας τα φαινόμενα να σχηματίζονται και να διαλύονται. Λέγεται αυτό «ένωση με την ικανοποίηση» φθάνοντας σε πληρότητα μέσα από το χάος.
3. Το Τάο εκδηλώνεται παρέχοντας τεκμηρίωση για την ύπαρξή του, μα δίχως δράση, δίχως μορφή. Δίνει τα πάντα χωρίς να απαιτεί τίποτα πίσω. Έχει εισέλθει μέσα σου, μα δεν παρατηρείται [όντας ο παρατηρητής]. Η ρίζα του είναι ο εαυτός του και από τη ρίζα του αναπτύσσεται – προτού δημιουργηθεί το σύμπαν. Το Τάο υπάρχει πάντοτε αυθύπαρκτο, πριν οτιδήποτε υπάρξει. [Εδώ πρέπει να κατανοήσουμε όχι μόνο την οριζόντια διαδοχή του γραμμικού χρόνου μα και την κάθετη κλίμακα από την πολύ λεπτή ουσία με άπειρο δυναμικό ως την πολύ χοντρή και πλήρως αδρανή.] Δίνει ενέργεια σε θεούς και δαίμονες. Κι έδωσε ζωή στον Ουρανό και τη Γη. Ξεπερνά το ζενίθ του ουρανού, μα δεν ψηλώνει. Ξεπερνά το ναδίρ, μα δεν χαμηλώνει. Είναι παλαιότερο από τον Ουρανό και τη Γη, μα δεν μετριέται στον χρόνο. Είναι πανάρχαιο, μα δεν γερνά. Όποιος το καταλαβαίνει στηρίζει την ευταξία του σύμπαντος.
4. «Ποιος σε δίδαξε;» ρώτησε ο Νάνπο τη Νου Γιου. «Μόνο εσύ τα έμαθες αυτά;» «Διδάχθηκα,» εξήγησε η Νου Γιου, «Από τον Μελάνι που παράγει τα κείμενα. Αυτός διδάχθηκε από την Προφορική Παράδοση· αυτή από την Παρατήρηση κι αυτή από την Καθοδήγηση· αυτή πάλι από την Πρακτική κι αυτή από την Ξεχασμένη-Υμνωδία· αυτή διδάχθηκε από τη Σιωπή· η Σιωπή από το Άπειρο Κενό κι αυτό από την Άγνωστη-Πρώτη-Αρχή.»
