1. Σίγουρα όλοι έχουμε δει μυρμήγκια. Ενώ η σωματική ρώμη κι εργατικότητα τους είναι απαράμιλλη, η νοημοσύνη τους είναι τόσο περιορισμένη όσο και το μέγεθός τους. Μια φορά είδα σε έναν κήπο μια μακριά γραμμή διπλής κατευθύνσεως από αυτά τα μαυριδερά πλασματάκια. Άλλα κουβαλούσαν κάτι (άχυρο, κομμάτι φύλλο κ.λπ.), άλλα πήγαιναν ή ερχόντουσαν κουνώντας τις κεραίες τους. Έβαλα μια πέτρα κάπου στη γραμμή φροντίζοντας να μην τραυματίσω κανένα. Έδειξαν να εκπλήσσονται, να θορυβούνται, να μην ξέρουν τι να κάνουν και να σκορπούν σε κάθε κατεύθυνση – εκτός από το να παρακάμψουν την πέτρα και να συνεχίσουν με τη διαδρομή τους!
Κάποτε είχαν φτερά μα προτίμησαν να “προσγειωθούν” στον ρεαλισμό του επίπεδου υλικού κόσμου – στον οποίο εξακολουθούν να πιστεύουν και μερικοί άνθρωποι! Μα προτού χάσουν τα φτερά τους θα πρέπει να είχαν χάσει, για λόγους άγνωστους σε μας, τη νοημοσύνη τους. Κι έτσι ζουν σε μονοδιάστατη γραμμή, σε μια επιφάνεια γεμάτη εμπόδια που τα υπερβαίνουν μόνο χάρη στη ρώμη, την ανθεκτικότητα και την καλοτυχία τους.
2. Κατώτερα από τα μυρμήγκια είναι ίσως τα σκουλήκια και τα σαλιγκάρια, με πολύ λιγότερη σωματική δύναμη και νοημοσύνη. Και πιο κάτω ζωντανά όντα, σαν τις πεταλίδες και τους αχινούς, κολλημένα στα βράχια. Και βέβαια υπάρχουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα, όπως μονοκυτταρικοί οργανισμοί.
Μα ψηλότερα υπάρχουν τα ζώα και τα πουλιά που κινούνται πιο ελεύθερα σε πολλές κατευθύνσεις, ζευγαρώνουν, κτίζουν φωλιές και σχηματίζουν οικογένειες, αντί να ζουν μοναχικά κολλημένα σε βράχια ή, σε μηχανικότητα και συνθήκες ενός έμφυτου, αναπόδραστου κομμουνισμού (όλα για την κοινή φωλιά!).
Βλέπεις ξάφνου ένα μυρμήγκι στο τραπέζι σου να κινείται σε μια απροσδιόριστη κατεύθυνση. Δεν ξέρεις άμεσα πως βρέθηκε εκεί: ίσως από μια σακούλα με φρούτα ή λαχανικά ή όσπρια. Το παίρνεις στην παλάμη σου, κι ενώ αμέσως επιταχύνει πανικόβλητο, το αποθέτεις έξω στη βεράντα, πάνω στα μάρμαρα ή σε μια γλάστρα. Κι εκείνο ησυχάζει κάπως και ξεκινά ολομόναχο σε νέα διαδρομή με άγνωστο σκοπό!
3. Το πλασματάκι αισθάνθηκε την απρόσμενη αλλαγή από την ξύλινη επιφάνεια του τραπεζιού στη μαλακιά, ζεστή επιφάνεια της παλάμης που το μεταφέρει σε λίγες στιγμές (ή ώρες;) χιλιόμετρα μακριά και το αφήνει ζωντανό σε νέο άγνωστο τόπο. Και αρχίζει νέα περιπέτεια…
Μπορεί άραγε το μυρμήγκι να εικονίζει το χέρι που απότομα το μετακίνησε φροντίζοντας να μην το τραυματίσει στον νέο κόσμο της βεράντας ή της γλάστρας; Και αν αισθάνεται τη διαφορετική υφή ξύλου, σάρκας, μαρμάρου ή χώματος, γνωρίζει πώς ακριβώς είναι αυτά τα υλικά στην ευρύτερη έκτασή τους;
Αν έχει λιγοστή έστω νοημοσύνη αυτά όλα θα του φαίνονται πολύ παράξενα πράγματα του Πεπρωμένου, θαυμαστά κι ακατανόητα μυστήρια της Μοίρας, υπερφυσικά θαύματα!
Δεν μας θυμίζει τη δική μας θέση στο υλικό περιβάλλον μας, στο σύμπαν;
4. Η διαφορά είναι σε κλίμακα μεγέθους και, ακόμα πολύ πιο καθοριστική, σε κλίμακα νοημοσύνης.
Και όμως… Η 17χρονη Juliane Koepcke, ρουφήχτηκε με το κάθισμά της από το αεροπλάνο (Lansa 508 πτήση) 24/12/71, έπεσε 3,2χλμ κάτω στη ζούγκλα του Αμαζονίου κι επιβίωσε 10 μέρες ωσότου την βρήκαν ιεραπόστολοι και τη μετέφεραν σε πόλη και νοσοκομείο. Το αεροπλάνο έπεσε, συνετρίβη και όλοι, μαζί και η μητέρα της, πέθαναν! Μοίρα… Πεπρωμένο!
Γεννιόμαστε άλλοι αρτιμελείς ή πανέξυπνοι, άλλοι ανάπηροι ή καθυστερημένοι. Άλλοι πεθαίνουν σε λίγους μήνες, άλλοι σε 80 χρόνια, άλλοι στα 120! Μοίρα… Πεπρωμένο!
Είναι πράγματι “πραγματικότητα” ο υλικός τρισδιάστατος κόσμος που θεωρούμε πραγματικότητα; Μήπως υπάρχουν άλλοι ανώτεροι κόσμοι με άλλες άγνωστες δυνάμεις που εμείς, όπως τα μυρμήγκια δεν κατανοούν τον δικό μας κόσμο, δεν κατανοούμε καθώς μας φέρνουν και μας παίρνουν από ένα άγνωστο σε άλλο;
Κατανοούμε πράγματι τον τρισδιάστατο κόσμο όπου περιφερόμαστε συνήθως σαν υπνοβάτες με σπάνιες στιγμές αφύπνισης;
Σε αυτό που λέμε καθημερινή ζωή αυτό που μας ενεργοποιεί, μας κινεί εδώ κι εκεί, ή μας κρατά σε ακινησία, είναι οι συνήθειες και οι επιθυμίες μας. Μα αυτές από που προέρχονται;
Εμείς πάλι, ως άτομα, από πού ήρθαμε; Πού πάμε; Ποιο αόρατο χέρι μας μετακινεί από ένα μεγάλο άγνωστο σε άλλο; Τι είμαστε αληθινά; Πώς ζούμε;
