1. Η πνευματική διάσταση είναι η Πέμπτη διάσταση.
Αναγνωρίζουμε στην καθημερινή κοινή εμπειρία μας τις 3 διαστάσεις μήκους, πλάτους και ύψους. Τον κόσμο γύρω μας, σώματα, πράγματα, μορφές σε ένα σύνολο, τον βλέπουμε ανάγλυφο: αυτές είναι οι τρεις διαστάσεις. Στην πραγματικότητα βλέπουμε μόνο τρισδιάστατα σώματα. Δεν υπάρχουν ξεχωριστές μορφές με μια διάσταση ή με δυο. Η επιφάνεια (= 2 διαστάσεις, μήκους και πλάτους) είναι πάντα επιφάνεια ενός τρισδιάστατου σώματος. Η γραμμή είναι ένα μονοδιάστατο σχήμα, μέλος πάντα μιας επιφάνειας, μέλους πάντα μιας τρισδιάστατης μορφής που είναι ένας χοντρός όγκος. Στον κόσμο μας βλέπουμε μόνο τρισδιάστατους όγκους.
Ο χρόνος, δηλαδή η κίνηση ενός σώματος στον χώρο που μπορεί να είναι μόνο μετακίνηση, διόγκωση κι επέκταση, θεωρείται γενικά η τέταρτη διάσταση.
Ο νους μας βλέπει τρισδιάστατες μορφές μα μπορεί να συλλάβει την τέταρτη διάσταση χωρίς να μπορεί να την εικονίσει.
2. Η 5η διάσταση είναι πνευματική, δηλαδή βρίσκεται πάνω ή έξω από τον τρισδιάστατο υλικό κόσμο στον χώρο του νου. Ο χώρος του νου δεν έχει τις γνωστές διαστάσεις κι έτσι μοιάζει απεριόριστος, αχανής.
Κλείνοντας τα μάτια, μπορούμε να εικονίσουμε μια απέραντη έκταση χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε μήκος, πλάτος, ύψος ή χρονική κίνηση, παρότι μπορούμε να τα συλλογιστούμε όλα αυτά τα φαινόμενα. Υπάρχει μόνο απροσδιόριστη έκταση χώρου και σιωπή!
Αλλά συνήθως αυτή η σιωπή διαταράζεται πολύ εύκολα. Στην πρακτική εμπειρία, διαταράζεται συνεχώς από σκέψεις, διαθέσεις, εσωτερικές συνομιλίες, εντυπώσεις των αισθήσεων, ήχους και παρόμοια φαινόμενα. Είναι σαν να ακούς τις πολλές φωνές σε μια πλατιά λαϊκή αγορά, ή 3-4 ραδιόφωνα. Γι’ αυτό ίσως οι άνθρωποι δεν έχουν όρεξη να εξερευνήσουν τον εσωτερικό αυτό χώρο του νου, την πνευματική διάσταση. Ακόμα και όταν έχουν καθοδήγηση.
Αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αλλά χρειάζεται καθοδήγηση, χρειάζεται χρόνο και υπομονή και να μην αποκαρδιώνεσαι αμέσως.
3. Κλείνεις τα μάτια. Αυτό όμως δεν αρκεί. Νιώσε και το σώμα σου. Αν κάθεσαι, νιώσε την επαφή με το κάθισμα. Νιώσε την επαφή με το πάτωμα. Και αν δεν κάθεσαι, νιώσε την επαφή με το έδαφος/πάτωμα… Νιώσε την επαφή με τα ρούχα… Νιώσε τον αέρα στα χέρια και πρόσωπο.
Έτσι έχεις αίσθηση του σώματος. Τώρα ο όγκος και το βάρος εξαφανίζονται. Υπάρχει μόνο η αίσθηση της επαφής με τα άλλα αντικείμενα, το κάθισμα, το πάτωμα, τα ρούχα, τον αέρα. Υπάρχουν επίσης σημεία έντασης.
Μα αμέσως υπάρχει και ησυχία. Αυτή απλώνεται σε κάθε κατεύθυνση.
Εδώ τώρα πρέπει να ακροάζεσαι. Ανοίγεις την ακοή, δηλαδή μεταφέρεις την προσοχή από την αίσθηση της αφής στην αίσθηση της ακοής.
Κι εδώ τώρα, στο παρόν, ανοίγεται η 5η διάσταση που ονομάζουμε πνευματική διάσταση – ο απέραντος κόσμος της νόησης. Αυτός περιέχει εικόνες από όλα όσα υπάρχουν στον υλικό κόσμο, μα και τις δυνάμεις που τα δημιουργούν. Επίσης τη γνώση των νόμων που τα κυβερνούν.
4. Δεν σκεφτόμαστε πως υπάρχει αυτός ο πνευματικός κόσμος της νόησης, και είναι η 5η διάσταση. Λίγοι άνθρωποι έχουν εισέλθει, έχουν ερευνήσει κι έχουν χαρτογραφήσει αυτήν την περιοχή της ύπαρξής μας. Γενικά, νομίζουμε πως ο υλικός κόσμος (και το σώμα μας) είναι η σύνολη ύπαρξή μας με μυστηριώδεις φυσικές δυνάμεις και διαδικασίες.
Η σιγή είναι η βαθύτερη και χαρακτηριστική ιδιότητα στην 5η διάσταση. Μα εμείς νομίζουμε πως η κινητικότητα, η σκέψη, η συγκίνηση, είναι η φυσιολογική κατάσταση. Έτσι επιδιώκουμε να σκεφτόμαστε ή “στοχαζόμαστε”. Μα στην πραγματικότητα όλες σχεδόν οι σκέψεις ρέουν αυτόματα, ανεξέλεγκτα και σχετίζονται με το παρελθόν κι ένα άγνωστο μέλλον – που σχεδιάζουμε ή προσπαθούμε να μαντέψουμε. Ομοίως επιδιώκουμε να έχουμε όσο το δυνατόν πιο έντονες συγκινήσεις, νομίζοντας πως έτσι γινόμαστε “πιο άνθρωποι”.
5. Ο κόσμος στον οποίο ζούμε, οι πόλεις και τα χωριά με τα κτήρια, τους κήπους, τους δρόμους και τα οχήματα, τα σύνεργα και τα πολυποίκιλα πράγματα (έπιπλα, ρούχα, σκεύη κλπ.), όλα πρώτα συλλαμβάνονται ως εικόνες, ιδέες, κόνσεπτ, στον νου μας και μετά υλοποιούνται στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο.
Η σκέψη προηγείται κάθε δράσης. Δίχως σκέψη δεν υπάρχει πράξη, παραγωγή, σκόπιμη δημιουργία ή ενέργεια.
Αυτή είναι η συνηθέστερη λειτουργία της νόησης στην 5η πνευματική διάσταση. Μα υπάρχουν κι άλλες τις οποίες γνωρίζουμε κάπως, μάλλον αόριστα και συγκεχυμένα, και χρησιμοποιούμε, μα δεν αναγνωρίζουμε τη σημασία τους.
Εμείς μπορούμε να μπούμε μέσα στο εμβαδόν της δισδιάστατης επιφάνειας, κάθε έκταση επιφάνειας. Μα δεν μπορούμε με το τρισδιάστατο σώμα μας να μπούμε μέσα σε τρισδιάστατους όγκους εκτός και αν σκάψουμε ή τρυπήσουμε άνοιγμα. Μα μπορούμε με τη νόησή μας να “μπούμε σε ένα κλειστό κτήριο ή σε άλλο δωμάτιο”.
Η σιωπή είναι η φυσιολογική κατάσταση του κόσμου της νόησης και, φυσικά, η πιο σημαντική ιδιότητα. Από τη σιωπή προέρχεται κάθε δημιουργική, εποικοδομητική σκέψη, κάθε λύση προβλήματος, κάθε έμπνευση στην τέχνη. Από τη βαθύτερη σιωπή του βαθύτερου ύπνου ξυπνάμε και νιώθουμε αναζωογονημένοι, ανανεωμένοι!
Είναι παράξενο, σχεδόν σχιζοφρενικό, το ότι δεν γνωρίζουμε περισσότερα γι’ αυτήν την εσωτερική διάσταση και κυρίως την ιδιότητα και δύναμη της σιωπής. Και μάλιστα την αποφεύγουμε και τη φοβόμαστε!
