Ξεκινώ με τη φωτογραφία ενός σπιτιού κάπου στη Γερμανία. Θα μπορούσε να είναι ένα από εκείνα στα παραμύθια των αδελφών Γκριμ με πνεύματα και μάγισσες. Δεν είναι.
Είναι πολύ αρχαιότερο. Κατασκευάστηκε το 1504 και ήταν η παλαιότερη κατοικία στη χώρα – ως το 1910 οπότε κατεδαφίστηκε. Η φωτογραφία πάρθηκε λίγο πριν. Θα μπορούσε ίσως να είχε διασωθεί η πρόσοψη. Οι ιδιοκτήτες ήθελαν κάτι άλλο. Πολλά κτήρια και μνημεία έχουν χαθεί με το πέρασμα χρόνων και φυσικών στοιχείων.
Από τη Γερμανία πάμε στη Γαλλία, στο Παρίσι όπου βλέπουμε ένα δημόσιο ουρητήριο και μια άμαξα του 1870. Ήταν η εποχή που ο άλλος Ναπολέων, ο τρίτος παραδινόταν στους Πρώσους για να ακολουθήσει μετά η παράδοση του Παρισιού οπότε ο Thiers προσπάθησε να έχει ευνοϊκή μεταχείριση από τον Bismarck που τελικά απέσπασε από τους Γάλλους τις περιοχές της Αλσατίας και Λωραίνης (τις οποίες η Γαλλία ξαναπήρε μετά τον 1οΠΠ 1). Ναι, σίγουρα υπάρχουν πιο αξιόλογα μνημεία μα – όλα περνούν κάποια ώρα και τα λιγότερο μεγαλειώδη είναι συχνά πιο ενδιαφέροντα για την κοινή ζωή της εποχής.
Η παρακμή και φθορά δεν αναγνωρίζεται πολύ στη Θεωρία της Εξέλιξης. Μα στην αδυσώπητη πάροδο του χρόνου υπάρχει και ανάπτυξη, βελτίωση και άνοδος – προτού ξαναρχίσει μια κάθοδος. Αυτήν δεν μπορούμε να μην την αναγνωρίσουμε. Πάμε λοιπόν στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. Στην παρακάτω φωτογραφία αριστερά βλέπουμε την οδό Lombard στην απαρχή της, όταν δημιουργήθηκε με τα πρώτα κτίσματα το 1922 – “ο στρεβλός δρόμος” λεγόταν. Ο λόφος ήταν τότε πολύ απότομος για τα περισσότερα οχήματα με κλίση από 16 μοίρες ως 27. Δεξιά, ο δρόμος όπως διαμορφώθηκε αργότερα. Αρχικά ήταν δύο κατευθύνσεων μα το 1939 έγινε μονόδρομος με πολλά παρτέρια. Τα έξοδα για τον δρόμο τα ανέλαβε ο Δήμος, τα έξοδα για τα παρτέρια και τη συντήρηση των φυτών οι περίοικοι.
Όπως έγραψα, ο χρόνος δεν φέρνει (μαζί με τη δράση των στοιχείων) μόνο φθορά, μα μαζί με την ανθρώπινη επινοητικότητα φέρνει και βελτιώσεις, συχνά απότομες και θαυμαστές!
Στις επόμενες φωτογραφίες βλέπουμε το ξακουστό Dubai 1991 και 2012. Αγνώριστο!
Μα για τον άνθρωπο και τις κατασκευές του ο χρόνος είναι μονόδρομος προς τη φθορά όσο αφορά την υλική διάπλαση. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε τα ίδια άτομα με το ίδιο αυτοκίνητο πριν από 50 χρόνια και σήμερα στην Αμερική.
