1. Έχω γράψει πολλά άρθρα παλιότερα και πρόσφατα για τις τρομακτικές αντιφάσεις στην Καινή Διαθήκη (4 Κανονικά Ευαγγέλια, Επιστολές, Αποκάλυψη κλπ.) και στη θεολογία του Χριστιανισμού καθώς και την εξίσου τρομακτική εξέλιξη και ιστορική πορεία της Χριστιανικής Εκκλησίας. Βέβαια, ως φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου (UCL, School of Oriental & African Studies) έμαθα πως δεν συζητείς με μαρξιστές (ή αναρχοαριστερούς) και θρησκόληπτους Χριστιανούς: και οι δυο κατηγορίες διακατέχονται από παραλογισμό ή/και φανατισμό. Και οι δύο αγνοούν θεληματικά, παράλογα, τυφλά, την τρομερή αντίφαση μεταξύ θεωρίας και ιστορικής και λογικής πραγματικότητας. Γι’ αυτό και χρησιμοποιώ σκόπιμα το επίθετο και το επίρρημα “τρομακτικό” και “τρομακτικά”, διότι όντως η κοινή λογική τρομάζει!
Μόνο η ισλαμική/μωαμεθανική θεολογία ξεπερνά σε ηλιθιότητα τη χριστιανική καθώς και το ιστορικό της στην πράξη αγριότητας και βίας.
2. Στις 7/12/22 αναρτήσαμε το 663. Φιλοσοφία: Χριστιανική μισαλλοδοξία στο οποίο εξέταζα ξανά την αντίφαση, βασική και τρομακτική στην ασυνέπεια της, μεταξύ αγάπης κι ευσπλαχνίας και μίσους και ατελεύτητου βασανισμού- στην κόλαση στην αιωνιότητα.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την εξαίρετη και πανανθρώπινη διδασκαλία του Ιησού για αγάπη, συγχώρεση και συμφιλίωση (αγαπήσεις τον πλησίον, τους εχθρούς σου κλπ. ο θεός είναι αγάπη – στην επιστολή του Ιωάννη 4.8).
Εξίσου αναμφίβολά ο Ιησούς διδάσκει πως απατεώνες, κακοποιοί, φιλόδοξοι και υποκριτές θα εκβληθούν στο “σκότος το εξώτερο”, Ματθ. 8.12, 22.13,15 & 30. Στο 25ο κεφάλαιο η τιμωρία γίνεται αιώνια: υπάρχει το αιώνιο πυρ 25.41 που είναι παρασκευασμένο για τον Διάβολο και τους αγγέλους-βοηθούς του. Μα είναι και οι αμαρτωλοί, που δεν δείχνουν ευσπλαχνία σε όσους συνανθρώπους τους βλέπουν να έχουν πραγματική ανάγκη, και αυτοί πάνε σε “κόλαση αιώνια” (25.46). Από τους άλλους Ευαγγελιστές μόνο ο Μάρκος γράφει για “αιώνια κρίση (= καταδίκη)” στο 3.29 – όπου όλες οι βλασφημίες και άλλες αμαρτίες θα συγχωρεθούν εκτός από τη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος!
3. Στα δύο πρώτα κεφάλαια της Γένεσης (Παλαιά Διαθήκη), ο άνθρωπος πλάθεται άμεσα από τον ίδιο τον Θεό “κατ’ εικόνα και ομοίωση” του ίδιου του Θεού: πρώτα πλάθεται το σώμα από πηλό και μέσα σε αυτό το γήινο, σαρκικό σώμα ο Θεός εμφυσά την πνοή ζωής έτσι που ο άνθρωπος έγινε “ψυχή ζωντανή”!
Εδώ, λοιπόν, εμφανίζεται στη χριστιανική θεολογία μια διπλή, τρομακτική αντίφαση.
(α) Παρότι η ψυχή (όχι το σώμα, φυσικά που επιστρέφει στο χώμα) είναι ζωντανή πνοή του Θεού, εντούτοις καταδικάζεται σε αιώνιο βασανισμό. Στο σύμπαν, που είναι δημιουργία του ίδιου του θεού και όπου ο θεός είναι “πανταχού παρών και τα πάντα πληρών (= είναι παντού και η παρουσία του γεμίζει τα πάντα)” και παρότι ο ίδιος είναι αγάπη κι ευσπλαχνία, υπάρχει ένας χώρος, η Κόλαση (πυρ ή και σκότος αιώνιο) όπου η αγάπη κι ευσπλαχνία του δεν επικρατούν: ένας χώρος βασανισμού και πόνου! Δηλαδή ο Θεός βασανίζει ένα κομμάτι του εαυτού του!
(β) Ο βασανισμός δεν γίνεται για ένα διάστημα ωσότου η αμαρτωλή ψυχή καταλάβει πως αμάρτησε και μετανοήσει. Γίνεται σε όλη την ατελεύτητη αιωνιότητα! Έτσι ενώ όσοι άνθρωποι δεν δείχνουν ευσπλαχνία καταδικάζονται στην Κόλαση, ο ίδιος ο Θεός δεν δείχνει ευσπλαχνία και δεν δίνει νέα ευκαιρία στους αμαρτωλούς μα τους αφήνει να βασανίζονται ατελεύτητα!
4. Αυτήν την τρομερή, αντιθεϊκή ασύλληπτη αντίφαση, υπέδειξα στο 663. Φιλοσοφία: Χριστιανική μισαλλοδοξία , μα και μερικές άλλες και τη μισαλλοδοξία του χριστιανισμού που κατά την επίσημη θεολογία του τιμωρεί όλους όσους δεν πιστεύουν στον Υιό, τον μονογενή Ιησού και τον χριστιανικό Θεό, όπως οι Ιουδαίοι καταδίκαζαν όσους δεν πιστεύουν στον Γιαχβέ και οι Μωαμεθανοί όσους δεν πιστεύουν στον Αλλάχ. Και φυσικά τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έζησαν προτού αυτές οι τρεις θρησκείες εμφανίστηκαν με τον δικό τους έναν και αληθινό Θεό.
Ο κ. Θ. Σαμαρτζής μας έγραψε πως “απλή αναγνωση των Γραφων στερουμενη της Χαριτος του Αγιου Πνευματος αδυνατει να ορθοτομηση τον Λογο Αληθειας”. Προσθέτει πως “απλη ενημερωση σχετικα με τα θαυματα…αγιων [κλπ] του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ…[σε] Ελλάδα, Ρουμανία [κλπ] αρκει για να επιθυμηση καποιος να εμβαθυνη στην σημαντικη του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ”!
Δεν φαίνεται να έχει επίγνωση ο κ. Σαμαρτζής πως εκτός, από την επιτηδευμένη άτονη εκκλησιαστική γλώσσα του, έχεις τρεις αβλεψίες:
(α) Δεν απαντά διόλου στα ερωτήματα που εγείρονται από τις αντιφάσεις. Αν ο ίδιος δεν έχει δεχτεί τη Χάρη κι Επιφοίτηση του Αγ. Πνεύματος, ας μας υποδείξει κάποια απάντηση-εξήγηση κάποιου από όλους αυτούς τους οσίους, μαρτύρους και αγίους, που την έλαβε. Διότι δεν βλέπω πώς η “χάρη του Αγ. Πνεύματος” θα μας εξηγήσει την αντίφαση!
(β) Αγνοεί πως και οι Δυτικές Εκκλησίες έχουν αγίους κλπ. με τα δικά τους θαύματα εξίσου μεγάλου αριθμού! Αν δεν το αγνοεί, καλά θα ήταν να μην επικεντρώνεται μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, για ευνόητο λόγο.
(γ) Αγίους και θαύματα έχει και ο Μωαμεθανισμός. Ο ίδιος ο Μωάμεθ αναλήφθηκε στον ουρανό και κατέβηκε πάλι χάρη στο αστραποβόλο άλογο Buraq. Μα αγίους και θαύματα έχουν και ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός και μάλιστα πολύ νωρίτερα (κατά αιώνες ο πρώτος και χιλιετίες ο δεύτερος). Αυτές οι δυο θρησκείες δεν έχουν κανέναν μονογενή Υιό, καμιά Αειπάρθενο Μαρία, αιώνια κόλαση κλπ. Οπότε οι άγιοι και τα θαύματα στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν συνιστούν τεκμήρια, ισχυρά ή αποφασιστικά, για τη θεολογία της.
5. Όταν υπέδειξα στον κ. Σαμαρτζή πως δεν αγγίζει καν τα ερωτήματα και τις αντιφάσεις που τέθηκαν στο κείμενό μου, έστειλε την απάντηση πως δεν στόχευε “στην απαντηση [των] ερωτηματων [μου]”. Αλλά “στην αμφισβητηση του εξαχθεντος συμπερασματος [μου] περι Χριστιανικης μισαλλοδοξιας”.
Πάλι αγνόησε πως το σχόλιο αμφισβήτησής του έστω, είναι μια “απάντηση” που ούτε απάντησε ούτε εξήγησε τίποτα, ούτε πείθει για την αμφισβήτησή του.
Αλλά με προτρέπει, προσθέτει μεγαλόψυχα στο νέο του μήνυμα, “να επαναξετασω…μελετωντας και διερευνωντας βαθυτερον” τη δική μας Παράδοση “μέσω συμμετοχής στα καθιερωμένα μυστήρια” και αν συναντήσω δυσκολίες “πολύ ευχαριστως θα συνδραμει εις δοξαν ΘΕΟΥ πατρος”.
Και πάλι αγνοεί την απλή πραγματικότητα ο κ. Σαμαρτζής κι επιδίδεται στη θρησκόληπτη αοριστολογία και υπεκφυγή, αυτήν τη φορά για συμμετοχή στα μυστήρια. Και μάλιστα νομίζει πως ο ίδιος έχει τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος ώστε να συνδράμει ενώ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει απλές λογικές ερωτήσεις.
6. Διαβεβαιώνω τον κ. Σαμαρτζή και κάθε άλλον καλόπιστο ή κακόπιστο χριστιανό, οποιασδήποτε σέχτας, πως συμμετείχα στα μυστήρια της Εκκλησίας μας (και στο κατηχητικό και ως παπαδοπαίδι) ως την πρώιμη εφηβεία μου, μα δεν με βοήθησαν διόλου να κατανοήσω τις αντιφάσεις που επισήμανα λίγο αργότερα σε αυτήν την παράλογη θεολογία.
Ας μου εξηγήσει απλά πώς οι θεόπνευστοι Ευαγγελιστές Ματθαίος (κεφ.1) και Λουκάς (κεφ. 3.23) δίνουν διαφορετικές γενεαλογίες για τον Χριστό- τόσο που μόνο δύο ονόματα συμπίπτουν – και οι θεολόγοι τις αποδέχονται! Ας μας εξηγήσει, επίσης, πώς οι Ματθαίος (27.46) και Μάρκος (15.34) παρουσιάζουν τον Χριστό στον σταυρό να κραυγάζει απελπισμένα σχεδόν “Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες”, ενώ οι Λουκάς (23.27-46) και Ιωάννης (19.23-30) τον παρουσιάζουν να έχει πλήρη ψυχολογικό έλεγχο της κατάστασης και να παραδίδει το πνεύμα σε θαυμαστή ηρεμία!
Διότι δεν μπορούν και οι δυο εκδοχές να είναι αληθινές. Μα και οι δυο μπορούν να μην είναι!
Δεν υπάρχει κανένα θείο μυστήριο εδώ που να χρειάζεται μεταφυσική φώτιση. Είναι τρομακτικές πάλι αντιφάσεις σε θεόπνευστα, υποτίθεται, κείμενα.
