Ο Αμερικανός νευροεπιστήμων, φιλόσοφος, Sam Harris (γεν. 9/4/1967), έχει πει πως “Δεν μπορείς να γίνεις ευτυχισμένος, μπορείς μόνο να είσαι ευτυχισμένος”. Και πράγματι, όπως ανακαλύπτεις, η προσπάθεια να γίνεις, ή ν’ αποκτήσεις ευτυχία, παράγει άγχος, αγωνία και στρες, όπως κάθε προσπάθεια και αγώνας απόκτησης.
Τα βρέφη και τα νήπια δεν αγωνίζονται για τίποτα και δεν έχουν άγχη και αγωνίες. Εμείς οι μεγάλοι επιδιδόμαστε σε δράση κάθε είδους για να γίνουμε κάτι, να φτάσουμε κάπου, ν’ αποκτήσουμε πλούτο, δύναμη, αξία! Μα αυτές οι επιδιώξεις κι επιτεύξεις σχετίζονται με την ευτυχία όσο τα ψάρια με – ψαλμωδία. Ναι, καταφέρνουμε να επιτύχουμε πολλά μα όχι να ευτυχίσουμε. Έχουμε προσωρινή ανακούφιση από το στρες και το άγχος κι αυτή μας δίνει ευχαρίστηση, πάλι προσωρινή. Κι επαναλαμβάνουμε αυτήν τη διαδικασία.
Είναι πολλοί πανεπιστημιακοί και λαϊκοί στοχαστές που λένε πως το σύμπαν, ο γνωστός μας μεγάλος κόσμος, δεν υπάρχει. Είναι μια ιδέα του νου μας! Επομένως δεν υπάρχει Αυτογνωσία ή Φώτιση, ούτε μονοπάτι, ατραπός ή Οδός, προς εκείνη.
Πολλοί το εξηγούν παρατηρώντας πως ο κόσμος, το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε και κινούμαστε υπάρχει μόνο όταν είμαστε ξύπνιοι κι εξαφανίζεται όταν κοιμόμαστε κι εξαφανίζεται παντοτινά όταν κι εμείς εξαφανιζόμαστε με τον θάνατο.
Αφού δεν υπάρχει πράγματι ο κόσμος, συνεχίζουν, δεν υπάρχει φώτιση και δεν υπάρχουν φωτισμένοι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν άνθρωποι καθόλου. Δεν υπάρχω εγώ που γράφω αυτό το κείμενο τώρα, μα ούτε κι εσύ που το διαβάζεις – και ας νομίζουμε πως υπάρχουμε στον ονειρόκοσμο του ξύπνιου!
Μα δεν υπάρχουν ούτε και αυτοί που μας διαβεβαιώνουν για τη γενική συμπαντική ανυπαρξία – και ας γνωρίζουμε τα (ανύπαρκτα) λόγια τους. Είναι κι αυτή μια θεώρηση!
Στον βαθύ ύπνο απολαμβάνουμε, χωρίς να το ξέρουμε την ώρα εκείνη, βαθιά ησυχία δίχως επιθυμίες, κινήσεις, μορφές ή άλλη εμπειρία. Και σε αυτήν την κατάσταση υπάρχει (τουλάχιστον έτσι μας φαίνεται), βαθιά ξεκούραση, αναπλήρωση ενεργειών και γενική αναζωογόνηση!
Μα μπορείς κι εσύ τώρα, αυτήν την στιγμή, να έχεις (στον ξύπνιο σου) τη βαθιά γαλήνη του βαθύ ύπνου!
Μην κάνεις τίποτα. Πάψε να διαβάζεις, να σκέφτεσαι, να επιθυμείς να κινείσαι με νου ή με σώμα με οποιονδήποτε τρόπο. Κλείσε τα μάτια και θα πάψεις να βλέπεις και ο νους σου θα πάψει να τρέχει από μια μορφή σε άλλη ή να προσπαθεί να μένει συγκεντρωμένος και συγχρόνως να σχολιάζει το ένα και το άλλο.
Μα τ’ αυτιά (και ο νους) ακούνε. Ακούνε δίχως προσπάθεια και δίχως επιθυμία. Ακούνε ολότελα φυσικά, αυτόματα!
Ακούνε διάφορους θορύβους και σκέψεις. Μα ακούνε πέρα από όλα και μια σιγή. Και η σιγή βαθαίνει.
Έχεις γαλήνη κι ευτυχία!
