“Όλο αυτό [το σύμπαν] είναι ΩΜ”, λέει το πρώτο χωρίο της Μāṇḑūkya Ουπανισάδας. Στη συνέχεια παρουσιάζει μια λεπτομερή εξήγηση αυτής της θεώρησης που δίνεται ως πραγματικότητα.
Ο ήχος βρίσκεται στα Βεδικά κείμενα και στη Βεδική Παράδοση, μα είναι κοινός και στον Βουδισμό και στον Τζαϊνισμό και τον Σικχισμό.
Ο πρώτος Shankaracharya, o Ādi Śaṅkara, έγραψε πως η Μāṇḑūkya Ουπ. μαζί με τα σχόλια του Gaudapada “είναι η επιτομή της σημασίας του συστήματος φιλοσοφίας Vedānta.”
Η Μāṇḑūkya είναι σχετικά σύντομη και η διδαχή της είναι ως εξής:
“Η άφθαρτη συλλαβή ΩΜ είναι όλος αυτός ο κόσμος.” Και ακολουθούν οι επεξηγήσεις.
Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον – τα πάντα είναι απλά ο ήχος ΩΜ. Και ό,τι υπερβαίνει τους τρεις χρόνους, και αυτό είναι ο ήχος ΩΜ.
Τα πάντα είναι το Μπράχμαν [Απόλυτο], ετούτος ο Εαυτός είναι το Μπράχμαν. Ο ενιαίος Μπράχμαν-Εαυτός είναι απλή συνειδησία εκδηλωμένη σε 4 φάσεις που εκφράζονται στους ήχους που συνθέτουν τη συλλαβή.
Α = Jagarita: η αφυπνισμένη κατάσταση όπου η επίγνωση/προσοχή είναι στραμμένη προς τα έξω, προς τον υλικό κόσμο κι εμπειράται υλικά πράγματα. Λέγεται και Vaiśvānara.
U = Svapna: η ονειρική κατάσταση όπου η επίγνωση/προσοχή είναι στραμμένη μέσα στον ονειρόκοσμο κι εμπειράται λεπτά πράγματα. Λέγεται και Taijasa.
Μ = Suṣupta: είναι η κατάσταση βαθύ ύπνου όπου δεν υπάρχει επίγνωση ούτε “εγώ” ούτε όνειρα. Λέγεται και Prājña και είναι μάζα αδιαφοροποίητης συνειδησίας.
A-U-M=ΩΜ=Turīya: η τέταρτη (που είναι πρώτη) κατάσταση, υπερβατική, ενιαία και απόλυτη, όπου επικρατεί μόνο απλή μακαριότητα.
Η κουκκίδα είναι το απερινόητο Απόλυτο. Ο Εαυτός. Το μισοφέγγαρο από κάτω είναι η Μεγάλη Πλάνη, η απέραντη πλάση, την οποία πρέπει ο άνθρωπος να υπερβεί για να συγχωνευθεί στον Εαυτό. Το ανώτερο ημικύκλιο είναι ο βαθύς δίχως όνειρα ή άλλη κίνηση ύπνος – ο Ουρανός των μύθων, η αδιαφοροποίητη συνειδησία. Ο κύκλος πίσω είναι η ονειρική κατάσταση – και στον ύπνο και στον ξύπνιο. Το ημικύκλιο κάτω είναι η αφυπνισμένη κατάσταση της κοινής εμπειρίας.
Το Ω είναι μακρό καθώς στη Σανσκριτική συνίσταται σε Α και ΟΥ.
Ο συνολικός, ακέραιος ήχος ΩΜ είναι ο Εαυτός, είναι αγνή Συνειδησία. Μα στον ενσωματωμένο άνθρωπο, η υπερβατική αυτή κατάσταση γίνεται γνωστή στις τρεις καταστάσεις που προαναφέρθηκαν – αφύπνιση, ονειρόκοσμος, βαθύς ύπνος.
Για την τρίτη κατάσταση βαθύ ύπνου λέγεται, πως εδώ ο Εαυτός είναι ο Κύριος που αναπαύει, δημιουργεί και καταλύει – ή απλά μετουσιώνει. Λέγεται Κύριος όλων κι Εσώτερος Ρυθμιστής (antaryāmin).
Ως Εαυτός, ίδιος με το Μπράχμαν, είναι απερινόητος, αθέατος, ευμενής, γαλήνιος, αμετάβλητος, μόνος δίχως τίποτε άλλο!
