Κανείς μας δεν γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα, όπως ότι η φωτιά καίει, τι γίνεται μετά τον θάνατο. Στον Χριστιανισμό απορρίφθηκε από τους θεολόγους η μετενσάρκωση. Στον Ινδουισμό και άλλες ανατολικές παραδόσεις η μετενσάρκωση αποτελεί βασικό δόγμα και οι άνθρωποι μεγαλώνουν με αυτήν την ιδέα στη νοοτροπία τους, δίχως φόβο ή αμφιβολίες για τον θάνατο.
Παντού στον κόσμο μας οι άνθρωποι θέλουν ευτυχία και ασφάλεια. Έτσι θέλουν ή ελπίζουν, όσοι πιστεύουν στη μετενσάρκωση, πως στην επόμενη ενσωμάτωση θα έχουν τις ίδιες σχέσεις με φίλους και συγγενείς, την ίδια δική τους οικογένεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις που οι σχέσεις ξίνισαν κι έγιναν πολύ άσκημες οι άνθρωποι εύχονται ίσως να είναι διαφορετικές.
Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τους πιστούς Χριστιανούς που ελπίζουν να πάνε στον μεταθανάτιο παράδεισο με τους αγίους και τους αγγέλους. Εκεί ελπίζουν να ξανασμίξουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα – ενώ τα μισητά πρόσωπα θα είναι στην κόλαση.
Ενδέχεται αυτές οι προσδοκίες να επαληθεύονται. Κανείς μας δεν ξέρει, όπως είπαμε.
Η Βεδική Παράδοση της Ινδίας (που συμπεριλαμβάνει και απόψεις του Ινδουισμού) πρεσβεύει την επανενσωμάτωση ή μετενσάρκωση (όπως και ο γνωστικός Χριστιανισμός). Αυτό το φαινόμενο κυβερνιέται από το λεγόμενο karma, που είναι ο νόμος της αιτιότητας στη δράση και γενική συμπεριφορά του ανθρώπου. Καλές πράξεις για το καλό των άλλων, τη βελτίωση, την ευημερία και πνευματική τους ανάπτυξη προς Αυτογνωσία, παράγουν καλές συνθήκες και μια καλή μορφή ανθρώπινη στην επόμενη ενσωμάτωση. Κακές πράξεις παράγουν κακές συνέπειες.
Οι σχέσεις μας, όπως είναι αυτονόητο, αποτελούν μέρος του κάρμα: είναι δηλαδή αποτελέσματα πράξεων σε προηγούμενες ενσωματώσεις. Καλές πράξεις στην τωρινή ενσωμάτωση παράγουν καλές σχέσεις στο μέλλον και κακές, κακές. Μόλις οι καρποί (καλοί ή κακοί) εξαντληθούν σύμφωνα με τον νόμο της Αιτίας-και-αποτελέσματος, τα πράγματα αλλάζουν.
Τα πάντα στον κόσμο της δημιουργίας είναι παροδικά και αλλάζουν, καθώς τα στοιχεία που απαρτίζουν οποιοδήποτε φαινόμενο ή πράγμα εκ φύσεως τείνουν να επιστρέψουν στην οικουμενική πηγή τους. Συνεπώς μόλις εκπληρωθεί το καρμικό χρέος, μόλις εξαντληθεί το αποτέλεσμα καλών ή κακών πράξεων (ṛṇa-anugandha), οι σχέσεις διαλύονται. Αυτή η διάλυση μπορεί να συμβεί τώρα ή σε μελλοντική ενσωμάτωση.
Να πως το θέτει το επικό Rāmāyaṇa.
Όλα τα σύνθετα τελικά διαλύονται. Όλα όσα υψώνονται θα καταπέσουν. Όλες οι συνενώσεις θα χωριστούν. Κάθε ζωή τελειώνει σε θάνατο. Συνεπώς μην προσκολλιέστε σε παιδιά, συζύγους, φίλους και περιουσίες, διότι κάποια ώρα θα χωριστείτε από όλα αυτά.
(sarve kṣayāntā nicayāḥ patanāntāḥ samucchrayāḥ
saṃyogā viprayogāntā maraṇāntaṃ ca jīvitam |
tasmāt putreṣu dāreṣu mitreṣu ca dhaneṣu ca
nāti prasaṅga kartavyo viprayogo hi tair dhruva -)
Στο Άσμα του Μεγαλόχαρου Bhagavad Gītā επίσης δίνεται η παρότρυνση επανειλημμένα:-
Αφήνοντας προσκολλήσεις ο αναζητητής ας δοθεί στην ενότητα με το Μπράχμαν για να βρει ατελεύτητη ευτυχία (2.48, 5.11, 18.6).
