Είναι παράξενο το πόσο εύκολα και συχνά όλοι αυτοκοροϊδευόμαστε. Κάποτε μεγάλες ομάδες ανθρώπων, όπως οι μαρξιστές και κομμουνιστές. Κάποτε ολόκληρα έθνη και θρησκείες, όπως Χριστιανοί και Ισλαμιστές. Για τους Χριστιανούς έχω γράψει. Σήμερα, για τους Ισλαμιστές.
Τι είδους θεός είναι αυτός ο Αλλάχ;
Σε ένα από τα τελευταία κεφάλαια του Ιερού Κορανίου λέγεται πως ο Αλλάχ έπλασε την τελειότητα της ψυχής του ανθρώπου και της ενέπνευσε την ανυπακοή και την υπακοή της (91.7-8).
Θέλοντας να τονίσει την παντογνωσία και παντοδυναμία του Αλλάχ, το Κοράνι τον κάνει εγκληματία, ηθικό αυτουργό κάθε κακού, της πίστης και απιστίας.
Και δεν είναι το μόνο σούρα (= κεφάλαιο) ή εδάφιο. Αυτή η ιδέα είναι διάσπαρτη από τα πρώτα ως τα τελευταία.
Στο 3.129 λέγεται – ο Αλλάχ “συγχωρεί όποιον θέλει και βασανίζει όποιον θέλει”. Τι είδους θεός, τι Παντοκράτωρ είναι αυτός που με το έτσι – θέλω βασανίζει κάποιους;
“Όποιον θέλει ο Αλλάχ τον καθοδηγεί και όποιον θέλει τον αφήνει στην πλάνη¨ (και μετά τον στέλνει στην κόλαση): 6.125, 13.27, 16.93 κ.λπ. Το δε 7.179 λέει πως ο Αλλάχ έχει πλάσει ανθρώπους προορισμένους για την κόλαση!
Στο 19.83 ο ίδιος ο Αλλάχ λέει (στον Προφήτη) “Μα δεν βλέπεις ότι έχουμε στείλει τους Σατανάδες στους Απίστους για να τους υποκινούν με μανία στο κακό;”. Τι τύπου θεός κάνει τέτοιες πράξεις;
Και αυτή η αντίληψη του προκαθορισμού, του καλού και πιστού αφενός και κακού και απίστου αφετέρου, κανονισμένου από πριν από τον Αλλάχ επαναλαμβάνεται ad nauseam στα 14.4, 24.21,34, 32.13, 42.8, 64.11, 74.31, 81.29.
Μερικοί θεολόγοι του Ισλάμ λένε πως η ερμηνεία των εδαφίων αλλάζει ανάλογα με τη χώρα και τις συνθήκες (δηλ. αν είσαι σε ισλαμικό καθεστώς ή όχι) ή ανάλογα με την σειρά των σούρα. Μα εδώ έχουμε την ίδια θεώρηση σε όλα σχεδόν τα Σούρα (είτε σε καθεστώς Ισλάμ είτε όχι) Η δε σειρά δεν παίζει ρόλο!
Πώς αποδέχονται αυτά τα πράγματα άνθρωποι προικισμένοι με λογική διάκριση και μόρφωση;
