1. Στο προηγούμενο 131. Φιλοσοφία: Σεξουαλικότητα (1) έγραψα για τον Michel Foucault και τη θεωρία του πως το σεξ είναι αποτέλεσμα παρά αιτία και πως η προσπάθεια των ανθρώπων να ανακαλύψουν την αλήθεια για τη φύση τους παρήγαγε τη σεξουαλικότητα και μετά τη ρύθμιση, τον έλεγχο και την καταπίεση.
Πολύ πριν τον Φουκώ, ένας άλλος Γάλλος, ο Francois de Rochefoucauld (1613-80) που έγραψε τα Memoires και τα Maximes Morales, έγραψε για τη σεξουαλικότητα επίσης. Ήταν οξυδερκής παρατηρητής μα και κυνικός. Έτσι έγραψε “Αν δεν είχαμε ελαττώματα δεν θα ευχαριστιόμασταν τόσο πολύ με τα ελαττώματα των άλλων.” Επίσης –“Το φλερτάρισμα είναι βασική τάση στη φύση της γυναίκας· δεν το κάνουν όλες ή από φόβο ή από λογική”.
Ισχυρίστηκε δε πως κανείς δεν θα σκεφτόταν να ερωτευθεί αν δεν είχαν όλοι διαβάσει κάτι για τον έρωτα σε βιβλία. Η έννοια του ρομαντικού έρωτα, μάλιστα, και της κεντρικής θέσης στη ζωή των ανθρώπων (στον 17ο αιώνα) αποτελεί ένα μαζικό λογοτεχνικό δημιούργημα.
2. Οπωσδήποτε βιβλία και σήμερα ταινίες και άπειρες συζητήσεις στα ΜΜΕ τροφοδοτούν κι εξάπτουν τον έρωτα και το σεξ στις εκδηλώσεις τους.
Αλλά όπως έγραψα, η πανάρχαια Βεδική Παράδοση δηλώνει πως το σεξ είναι μια από 5 φυσιολογικές λειτουργίες ή δραστηριότητες: οι άλλες τέσσερεις είναι ομιλία, χειρισμός (πραγμάτων, εργαλείων), βάδισμα και αφόδευση (άχρηστων οργανικών ουσιών).
Απλή παρατήρηση δείχνει πως αν δεν υπάρξουν εξωτερικά ερεθίσματα, εκεί γύρω στα 16, κάποτε λίγο πιο νωρίς, αγόρια και κορίτσια νιώθουν την έγερση της σεξουαλικής ορμής ούτως ή άλλως.
Τώρα γιατί αυτοί οι Γάλλοι επινοούν τέτοιες θεωρίες δεν είναι πολύ εύκολο να κατανοήσω. Πέρα από τη λιγοστή αλήθεια για την πρόωρη έξαρση και την υπερβολική έκταση του σεξ που έχει (κυρίως τον τελευταίο αιώνα), θα πρέπει να υποθέσουμε πως οι συγγραφείς επιδιώκουν πρωτοτυπία και διασημότητα.
3. Το βασικότερο στοιχείο στη σεξουαλικότητα δεν είναι η απόλαυση αλλά η διαιώνιση του είδους με την παραγωγή απογόνων. Ο άντρας είναι ο σπερματοδότης και η γυναίκα η αποδέκτρια (ή υποδοχή) που θα κυοφορήσει και θα γίνει μητέρα.
Ο άντρας, μη κωλυόμενος από την εγκυμοσύνη μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται και να κάνει όλες τις φυσικές (ή άλλες) δραστηριότητές του. Η γυναίκα δεν μπορεί εύκολα και καθόλου λίγο πριν και μετά τον τοκετό. Εκ φύσεως τα στήθη της φουσκώνουν με γάλα για το νεογέννητο. Αυτά είναι απλά γεγονότα της φύσης για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων.
Ο άντρας έχει τη λειτουργία της πατρότητας και η γυναίκα της μητρότητας, άσχετα με τη φοβερή σύγχυση που επικρατεί από τις αρχές του 20ου αιώνα και με ανεύθυνες φεμινιστικές δηλώσεις. Ο άντρας δεν μένει έγκυος και τα στήθη του δεν φουσκώνουν με γάλα (εκτός ίσως κι αν αλλάξει φύλο!).
4. Οπωσδήποτε σήμερα αυξάνεται η εκδήλωση της ομοφυλοφιλίας, που μπορεί να ήταν εξίσου συχνή και παλαιότερα μα δεν εκδηλωνόταν καθόλου άνετα σε ορισμένες εποχές.
Και οπωσδήποτε υπάρχει σήμερα ένα κλίμα ανοχής και αποδοχής και δεν υπάρχει λόγος η ομοφυλοφιλία να θεωρείται έγκλημα, εκτός από αποπλάνηση και βιασμό που είναι έγκλημα και σε ετεροφυλικές υποθέσεις.
Αλλά η ομοφυλοφιλία δεν παύει να είναι μια ανωμαλία και στο σωματικό και στο ψυχολογικό επίπεδο – ειδικά ανάμεσα στους άντρες.
Οι γυναίκες συχνά ωθούνται σε ομοφυλοφιλική σχέση από αγάπη, αφοσίωση και φιλία ή από φόβο για μια σχέση με άντρα. Τα κίνητρα των ομοφυλοφιλικών ανδρών είναι περίπλοκα. Μπορεί να γεννήθηκαν με αυτή την τάση, μπορεί να επηρεάστηκαν από τους γονείς ή φίλους, μπορεί να θέλησαν να “δοκιμάσουν”, μπορεί να τους βίασαν σε νεαρή ηλικία ή ό,τι άλλο.
5. Ο θρησκευτικός γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων (όπου γίνεται) είναι μια παρωδία.
Δεν θα έπρεπε φυσικά να υπάρχουν εμπόδια στη συμβίωση ομοφυλόφιλων και θα έπρεπε να μπορούν να κληροδοτούν και να κληρονομούν.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται σε ζευγάρια γκέι ανδρών να υιοθετούν – όσο ευαίσθητοι κι αν είναι.
Κάθε παιδί χρειάζεται τη γυναίκα μητέρα του και τον άντρα πατέρα του. Ο κάθε ρόλος – πατρότητα και μητρότητα – έχει τις δικές του πρόσθετες ξεχωριστές ιδιότητες. Η αγάπη π.χ. και φροντίδα (στην πιο λεπτή, αγνή μορφή τους) που παρουσιάζονται τις πρώτες βδομάδες μετά τον τοκετό στη μητέρα, δεν υπάρχουν στους άντρες, όπως ακριβώς δεν υπάρχει το φούσκωμα του στήθους με γάλα.
Υπάρχει πολλή προπαγάνδα, υπάρχουν πολλές θεωρίες και συζητήσεις, μα η φύση είναι ξεκάθαρη στις ιδιότητες και λειτουργίες της.
