Φιλ76.2: Τρισδιάστατος κόσμος; (Α’)

1. Ο τρισδιάστατος κόσμος είναι ο υλικός με τους όγκους του.

Τον κόσμο της εμπειρίας μας τον διαιρέσαμε παλαιότερα (50. Φιλοσοφία: Τι είναι ο κόσμος; (Α’), 51. Φιλοσοφία: Τι είναι ο κόσμος; (Β’)) σε υποκειμενικό (συνείδηση, νόηση, σκέψη, συναίσθημα κλπ.) και αντικειμενικό (υλικές μορφές γύρω μας και το σώμα μας).

Τον υποκειμενικό κόσμο τον γνωρίζουμε άμεσα μέσω της συνείδησης ή επίγνωσής μας – συναισθήματα, σκέψεις, όνειρα, ιδέες, διαθέσεις. Τον αντικειμενικό με τους όγκους ων υλικών μορφών τον γνωρίζουμε μέσω των πέντε  αισθήσεων  και των αναπαραστάσεων στο νου μας. Ας αφήσουμε σήμερα τον συνειδησιακό κόσμο κι ας μείνουμε με τον υλικό.

Ο υλικός κόσμος στον οποίο υπάρχουμε και ζούμε ενσώματοι έχει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και μορφών με όγκο, μάζα και βάρος. Παρότι βλέπουμε πολλές γραμμές, ευθείες, καμπύλες και λοξές, παρότι βλέπουμε πολλών ειδών και σχημάτων επιφάνειες, ωστόσο αυτές όλες υπάρχουν μόνο σε τρισδιάστατους όγκους. Το γενικό χαρακτηριστικό αυτού του κόσμου, είναι οι τρεις διαστάσεις του – μήκος, πλάτος και ύψος.

2. Για να εξετάσουμε τους νόμους του 6, του 7, του 8 και του 9 χρειάζεται να κοιτάξουμε ξανά τον κόσμο και τη δομή του, αλλά και την εικόνα του που εμείς έχουμε και δεν αμφισβητούμε.

Παρότι πολλοί σοφοί έχουν πει πως η εικόνα του κόσμου που εμείς έχουμε είναι αναληθινή, είναι μια ψευδαπάτη, εντούτοις εμείς πιστεύουμε ακράδαντα πως αυτός ο τρισδιάστατος κόσμος με τις πολυποίκιλες μορφές και κινήσεις και μεταβολές είναι η μόνη πραγματικότητα.

Οι πιο αισθαντικοί, διορατικοί και στοχαστικοί γνωρίζουμε πως οι καταστάσεις αντιληπτικότητάς μας αλλάζουν και πως σε διαφορετικές καταστάσεις βλέπουμε τον κόσμο διαφορετικά. Αλλά η κατανόηση αυτή δεν διαρκεί.

Μπορούμε να καταλάβουμε πως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, αυτό που θεωρούμε  πραγματικότητα, μέσα από τη στενή και αβέβαιη χαραμάδα ενός φευγαλέου παρόντος, μέσω των πέντε αισθήσεων  και του μυαλού που δεν λειτουργούν πάντα με την ίδια ένταση και πάντα αξιόπιστα.

Εντούτοις, εκτός από σπάνιες εκλάμψεις σε στιγμές πολύ διαφορετικής κατανόησης, δεχόμαστε την εικόνα της τρισδιάστατης πραγματικότητας.

3. Ακόμα και δίχως τα όργανα της προηγμένης τεχνολογίας μας, τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια και τηλεσκόπια, διαπιστώνουμε πως ο χώρος εκτείνεται ατελεύτητα σε κάθε κατεύθυνση από το σημείο που παρατηρούμε.

Αφού ο χώρος φαίνεται να είναι άπειρος, απεριόριστος, δεν πρέπει να είναι απίθανο να υπάρχουν περισσότερες διαστάσεις και ο κόσμος να είναι διαφορετικός.

Η τρισδιάστατη αντιληπτικότητα είναι μάλλον ιδιότητα του νου μας παρά του περιβάλλοντος κόσμου.

Η αλήθεια είναι πως πολλοί επιστήμονες και άλλοι στοχαστές έχουν γράψει για πρόσθετες διαστάσεις, για παράλληλους κόσμους και παράλληλα σύμπαντα και για διαφορετικές ακτίνες δημιουργίας.

Όμως αυτά όλα δεν έχουν επηρεάσει την εμπειρία μας του κόσμου, ούτε τροποποίησαν την εικόνα του κόσμου, όπως έκανε το ηλιοκεντρικό σύστημα που παρουσίασαν οι Κοπέρνικος, Κέπλερ και άλλοι στον 16ο αιώνα κ.χ. Παρά την αταλάντευτη μαρτυρία των αισθήσεών μας πως η γη δεν κινείται και είναι επίπεδη, λίγοι θα είναι όσοι πιστεύουν πια πως δεν κινείται και είναι επίπεδη.

4. Κάθε τρισδιάστατη μορφή αποτελείται από κάποιο υλικό – μέταλλο, ξύλο, πέτρα, πηλό, πλαστικό.

Από την άποψη της στερεομετρίας, κάθε τρισδιάστατη μορφή έχει μήκος, πλάτος και ύψος ή τρεις γραμμές που σχηματίζουν ορθές γωνίες μεταξύ τους εκτεινόμενες σε διαφορετικές κατευθύνσεις ή τρεις συντεταγμένες.

Το τρισδιάστατο σώμα είναι μια επιφάνεια που εκτείνεται (ή επαναλαμβάνεται) μακριά σε  μια κατεύθυνση 90 μοιρών από τον εαυτό της. Αν εκτεινόταν σε μια κατεύθυνση στο ίδιο επίπεδο με τον εαυτό της θα ήταν απλά μια μεγαλύτερη επιφάνεια, όχι ένας τρισδιάστατος όγκος, ένα στερεό.

Η επιφάνεια είναι μια γραμμή που εκτείνεται (ή επαναλαμβάνεται) μακριά και σε μια κατεύθυνση 90 μοιρών από τον εαυτό της. Αν εκτεινόταν στην ίδια κατεύθυνση με τον εαυτό της θα ήταν μια μεγαλύτερη γραμμή.

Η γραμμή πάλι συνίσταται σε ένα σημείο που εκτείνεται μακριά από τον εαυτό του σε οποιαδήποτε κατεύθυνση.

5. Το σημείο είναι ύπαρξη δίχως μέγεθος ή διαστάσεις. Η γραμμή μονοδιάστατο μήκος (δίχως φάρδος ή πάχος). Η επιφάνεια δισδιάστατη μορφή δίχως πάχος. Το τρισδιάστατο σώμα είναι όγκος με μήκος, πλάτος και ύψος (ή πάχος).

Στην πραγματικότητα του υλικού κόσμου οι επιφάνειες, οι γραμμές και τα σημεία δεν υπάρχουν ανεξάρτητα από τρισδιάστατα σώματα ως αυθύπαρκτες αυτεξούσιες οντότητες, όπως φαίνονται να είναι τα τρισδιάστατα σώματα.

Μήπως όμως πρέπει να υποθέσουμε πως οι τρισδιάστατοι όγκοι επίσης εκτείνονται μακριά από τον εαυτό τους  σε μια σε μας άγνωστη κατεύθυνση σχηματίζοντας τετραδιάστατες σε μας άγνωστες υπάρξεις;

Δεν μπορεί άραγε το τρισδιάστατο να είναι ένας περιορισμός της αντιληπτικότητάς μας στη συνηθισμένη μας κατάσταση αφύπνισης που όμως μπορεί αυτός ο περιορισμός να μετακινηθεί ή να διαλυθεί πλήρως σε άλλη ανώτερη κατάσταση συνειδήσεως;

Άραγε πώς θα ήταν ο κόσμος με τέταρτη διάσταση;…

Αφού ο χώρος φαίνεται να είναι άπειρος, απεριόριστος, δεν πρέπει να είναι απίθανο να υπάρχουν περισσότερες διαστάσεις και ο κόσμος να είναι διαφορετικός.