Σαν τον ουρανό ο σοφός καλύπτει όλους και όλα· σαν τη γη φέρει όλους και όλα· σαν τον ήλιο ή/και τη σελήνη φωτίζει όλους και όλα. Φέρνει αρμονία όπως το ζεύγος Γιν και Γιανγκ και προωθεί ανάπτυξη όπως το έτος με τις τέσσερις εποχές. Αγκαλιάζει όλα τα όντα χωρίς να γίνεται ίδιος με αυτά. Όπως το Τάο, δίνει κατεύθυνση και τα όντα ορθοποδούν.
Το Τάο είναι εδραιωμένο δίχως καταναγκασμό. Η φώτιση είναι διορατική δίχως να εισβάλλει. Δεν στρεβλώνουν τις ιδιότητες του ανθρώπου ούτε τις δραστηριότητές του.
Ο καταναγκασμός είναι ξένος προς την αρετή και βλαβερός. Επομένως καθώς τα φυσικά φαινόμενα ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση μα έχουν τα διαφορετικά τους μοτίβα κίνησης και καθώς τα μύρια πλάσματα έχουν τα ίδια αισθήματα μα διαφορετικές μορφές, ο σοφός δεν προσπαθεί να τα καταναγκάσει και τα ταλαντούχα δεν μπερδεύονται.
Για τον σοφό τίποτα δεν είναι μακρινό, τίποτα κοντινό· τίποτα δεν είναι παλαιό, τίποτα νεωτερικό.
Κι έτσι για όσους ακολουθούν τη Φύση, ο Ουρανός δεν έχει μια μόνο εποχή, η Γη δεν έχει ένα μόνο υλικό και οι άνθρωποι μια μόνο δραστηριότητα. Γι’ αυτό υπάρχουν πολλά είδη εργασίας, πολλές επιδιώξεις.
Αυτοί που χρησιμοποιούν στρατό, για παράδειγμα, μπορεί να είναι σοβαροί ή επιπόλαιοι, προσεκτικοί ή απρόσεκτοι, μετριόφρονες ή άπληστοι. Αυτές είναι ιδιότητες αντιφατικές και δεν συνενώνονται. Οι απρόσεκτοι κι επιπόλαιοι ορμούν στη δράση· οι σοβαροί προσέχουν, συγκρατούνται· οι άπληστοι θέλουν να αρπάξουν· οι μετριόφρονες δεν κυνηγούν ό,τι ανήκει σε άλλους.
Συνεπώς οι ανδρείοι μπορούν να ωθηθούν σε μάχη μα όχι και να κρατήσουν τη θέση τους. Οι σοβαροί μπορούν να μάθουν φρούρηση μα όχι και να περιφρονούν τον εχθρό. Οι άπληστοι μπορούν να ωθηθούν σε εισβολή και λεηλασία μα όχι να διαμοιράσουν δίκαια τη λεία. Οι μετριόφρονες μπορούν να κρατήσουν τη θέση τους μα όχι να επιτεθούν για αρπαγή. Οι αξιόπιστοι μπορούν να κρατούν τον λόγο ή την υπόσχεσή τους μα όχι εύκολα να προσαρμοστούν σε αλλαγές.
Ο Ουρανός και η Γη δεν αγκαλιάζουν ένα πλάσμα μονάχα. Η Γιν και ο Γιανγκ δεν παράγουν ένα είδος μονάχα. Κι έτσι ο ωκεανός επεκτείνεται διότι δεν αρνείται το νερό που κυλάει σ’ εκείνον. Το δέντρο ψηλώνει ίσιο διότι δεν αρνείται το κύρτωμα που ίσως του χαρίσει η Φύση. Και ο σοφός δεν αρνείται τα λόγια ενός ασήμαντου βαστάζου κι έτσι απλώνεται η φήμη του.
Όποιος συνηθίζει το στενό σοκάκι, τη σύντομη διαδρομή, χάνεται και συγχύζεται όταν βγει στη μεγάλη λεωφόρο. Ο σοφός δεν χάνεται στην έκταση του μεγάλου.
Αν μένεις στη στενή γωνιά και αγνοείς τις μύριες ποικιλίες της πραγματικότητας, αν παίρνεις μόνο το ένα και απορρίπτεις τα άλλα, αυτό που θα επιτύχεις θα είναι λίγο και ό,τι κατακτήσεις θα είναι ρηχό.
