Ο γάμος δεν έχει καμιά ιερότητα άλλη από αυτήν που θα του προσδώσουν οι παντρεμένοι. Κι επειδή ακριβώς οι άνθρωποι έχουν πάψει να τον παίρνουν στα σοβαρά και να κατανοούν τη λειτουργία του στη ζωή, έχει εξευτελιστεί στον “γάμο” ομοφυλόφιλων. Ένα ζευγάρι γυναικών ή, ακόμα χειρότερα, ένα ζευγάρι ανδρών δεν μπορεί με κανένα τρόπο, άλλον από τη χρήση αφύσικων μεθόδων και μέσων, να λειτουργεί όπως ένα κανονικό ανδρόγυνο.
Ο άντρας δίνει το σπέρμα και η γυναίκα (εφόσον και οι δυο είναι υγιείς) το δέχεται, το αφομοιώνει και μένει έγκυος. Από όσο ξέρουμε, αυτή είναι η φυσιολογική διευθέτηση και λειτουργία για το ανδρόγυνο. Υπάρχουν και άλλες πολύ λεπτότερες απόψεις στον ανδρικό και γυναικείο ψυχισμό μα αυτές τις αφήνουμε για μια άλλη φορά.
Την ιερότητα του γάμου τη γνωρίζω από προσωπική πείρα μα και στις δυο διαφορετικές τελετές στον χριστιανισμό και στη Βεδική Παράδοση, ακόμα κι όπως διαμορφώθηκε στην ινδουιστική θρησκεία. Από τις δυο παραδόσεις βρίσκω πως η Βεδική είναι πιο κοντά στα δεδομένα της φυσικής κατάστασης. Εδώ θα εξετάσω μερικές μόνο απόψεις όπως τις δίνει ο αρχαίος μεγάλος νομοθέτης Μάνου στον κώδικα νόμων που φέρει το όνομά του και λέγεται Manusmṛti ή Mānava-dharma-śāstra.
“Στη γυναίκα πρέπει να δίνεται η ευθύνη να διαχειρίζεται τον πλούτο [του νοικοκυριού], την αύξηση και το ξόδεμά του. Επίσης στην καθαριότητα, στην εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων και στην παρασκευή της τροφής – και γενικότερα στη φροντίδα της οικογένειας.” (9.11)
Αλλού εξηγείται πως το εισόδημα με το οποίο συντηρείται η οικογένεια το φέρνει ο άντρας με την εργασία του. Αλλά η διαχείριση του εισοδήματος, δηλ. πού θα ξοδευτούν πόσα και πότε, και πόσα πρέπει να φυλάγονται, ανήκει στη γυναίκα. Και καθώς ο άντρας ασχολείται με την αποκόμιση εισοδήματος, όσο περισσότερου τόσο το καλύτερο, μέσω της εργασίας του, η γυναίκα φροντίζει τα του νοικοκυριού.
Νωρίτερα στο ίδιο τμήμα, ο νομοθέτης έχει πει:
9.45: Οι σοφοί έχουν εξαγγείλει πως ένας άντρας είναι τόσο μεγάλος όσο η γυναίκα, ο εαυτός και τα παιδιά του. Επίσης, πως όπως είναι ο ίδιος τέτοια είναι (κατά την παράδοση) και η σύζυγός του.
9.46: Ο άντρας δεν απομακρύνει τη σύζυγό του ούτε με εκδίωξη ούτε με πώληση. Έτσι εφαρμόζουμε τον νόμο που από παλαιά διακήρυξε ο Κύριος των πλασμάτων, ο Prajãpati.
Εδώ πάλι τονίζεται η ενότητα του ζεύγους. Όπως λέει και ο χριστιανικός νόμος μόνο ο θάνατος χωρίζει το παντρεμένο ζευγάρι. Ο άντρας είναι τόσος όση και η οικογένειά του. Η γυναίκα πάλι είναι ό,τι και ο σύζυγός της.
Στην τελετή του γάμου κάνουν τον κύκλο της Ιερής Φωτιάς 7 φορές – διότι το 7 είναι ο μόνος αριθμός που δεν διαιρεί τον κύκλο 360 μοιρών. Ο γάμος, υπονοείται, όπως και ο κύκλος, δεν διασπάται. Η φωτιά είναι “ιερή” διότι έχει τρεις λειτουργίες: φωτίζει (όπως η γνώση – και ο θεός Vishnu), ζεσταίνει (με πολλούς τρόπους και σε πολλές περιπτώσεις – όπως ο θεός Brahmā) και καταλύει (εξαγνίζει – όπως ο θεός Shiva).
Και ο ιερέας εξηγεί την όλη κατάσταση και το ζεύγος ορκίζεται να κρατά την ενότητά του – dharme ca, arthe ca, kāme ca “στα καθήκοντα, στην περιουσία και στην επιδίωξη της ευτυχίας”: μαζί όχι χώρια. Δεν θα παραβώ τον όρκο μου.
Ας κοιτάξουμε ξανά μια προηγούμενη στροφή του Μάνου:
9.45: Οι σοφοί έχουν εξαγγείλει πως ένας άντρας είναι τόσο μεγάλος όσο η γυναίκα, ο εαυτός και τα παιδιά του. Επίσης, πως όπως είναι ο ίδιος τέτοια είναι (κατά την παράδοση) και η σύζυγός του.
Με άλλα λόγια, υπάρχει μέσω του γάμου και της αποδεχτής συμβίωσης εναρμόνιση, ισοζυγία κι ενότητα. Ο γάμος είναι θέληση των θεών όχι μόνο του ανθρώπου και γι’ αυτό είναι ιερός. Δεν είναι μια τυχαία ή απερίσκεπτη συναπάντηση.
Ο άντρας βρίσκει τη σύζυγό του δοσμένη από τους θεούς όχι από δική του επιθυμία. Όσο εκείνη είναι πιστή, θα την υποστηρίζει κάνοντας έτσι ό,τι είναι αρεστό στους θεούς. (9.95)
Οι γυναίκες δημιουργήθηκαν για την αποκύηση τέκνων και οι άντρες για τη διαιώνιση της φυλής. Συνεπώς στις Γραφές λέγεται πως ο θρησκευτικός/φυσικός Νόμος dharma είναι κοινός και για τους δύο. (9.96)
Η τεκνοποίηση, λοιπόν, είναι η λειτουργία του ζεύγους στο υλικό καθημερινό επίπεδο και, φυσικά, ο καταμερισμός ευθύνης για το εισόδημα και τη φροντίδα στο νοικοκυριό. Κατά τα άλλα, οι δυο μαζί αντιμετωπίζουν δυσκολίες όπως οι δυο μαζί μοιράζονται τις ευκολίες και χαρές της οικογενειακής ζωής, και δεν χωρίζουν!
