1. Όπως είδαμε στο 445. Φιλοσοφία: Σελήνη και άνθρωπος (2) με όμοιο τίτλο, η Σελήνη επηρεάζει τις μάζες των υδάτων (ωκεανούς και λίμνες) πάνω στη Γη. Στην πραγματικότητα επηρεάζει με όμοιο τρόπο όλο το νερό παντού, μα αυτή η επίδραση δεν φαίνεται διότι είναι πολύ μικρή και αμελητέα.
Μικρή είναι και στα φυτά και στον άνθρωπο μα όχι αμελητέα. Το νερό και στα φυτά και στον άνθρωπο έλκεται προς τα πάνω (ακριβώς όπως στις θάλασσες όπου μπορεί να σηκωθεί αρκετά εκατοστά) κι έτσι αυτά τα σώματα μπορούν να κρατηθούν όρθια, ενώ ενισχύεται το κυκλοφοριακό σύστημα των υγρών.
2. Ο ανθρώπινος οργανισμός, είπαμε, συνίσταται κατά 72% σε υγρά. Αν η Σελήνη δεν βοηθούσε με τη δική της έλξη, η βαρυτική έλξη της Γαίας θα προκαλούσε την κατάρρευση του σύνολου οργανισμού. Το αίμα κυκλοφορεί χάρη στην αντλία της καρδιάς που, λέγεται, κυβερνάται από τον Ήλιο, αν και αυτό δεν είναι προφανές. Αλλά το λεμφικό σύστημα δεν έχει τέτοια τρόμπα. Είναι ένα βαλτωμένο σύστημα που κυβερνάται από τη Σελήνη και επικοινωνεί με το κυκλοφοριακό κι άλλα συστήματα μέσω ώσμωσης. Το λεμφικό σύστημα έχει αδένες και αγγεία λεπτότερα από τις αρτηρίες και φλέβες – αδένες όπως οι αμυγδαλές, ο θύμος (αυτός πιο πάνω από την καρδιά), η σπλήνα κλπ. Σχετίζεται με ανάπτυξη και ανοσία καθώς το αίμα περνά από τους αδένες (π.χ. σπλήνα) και απαλλάσσεται από βακτήρια, γερασμένα ερυθροκύτταρα κι άλλες ακαθαρσίες κι ενισχύεται με διάφορα αντισώματα. Είναι η Σελήνη που κρατά σε κίνηση την λέμφο στο σύστημα κι έτσι απαλλάσσονται οι ιστοί από τοξίνες.
3. Αν δεν υπάρχει κίνηση για μεγαλούτσικο χρονικό διάστημα, η συσσώρευση τοξικών ουσιών παράγει οίδημα ή έντονη ενόχληση. Και το ένα και το άλλο ανακουφίζονται με κίνηση. Αυτή βάζει πάλι σε κυκλοφορία το λεμφικό δίκτυο.
Ο άνθρωπος πρέπει να κινηθεί. Η φυσιολογία του και η Σελήνη το επιτάσσουν. Μα η κίνηση μπορεί να είναι οργανωμένη και σκόπιμη ή άσκοπη, μηχανική, άκαρπη.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία κινήσεων που στοχεύει στο να συντηρήσει τη ζωή δίνοντας τροφή και άσκηση, δίνοντας καθαρισμό, ανακούφιση, θεραπεία. Σε αυτές συμβάλλουν τόσο η Σελήνη όσο και ο Ήλιος (και οι άλλοι πλανήτες).
4. Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν εργασίες που συμπεριλαμβάνουν τέτοιες κινήσεις (κορμί, χέρια και πόδια) σε σωματικές ενέργειες (οικοδομικά κλπ.), σε χορό ή σπορ. Έτσι η σεληνιακή ώθηση αξιοποιείται θετικά. Μα οι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν και, αν το ακούσουν, δεν θα το πιστέψουν ίσως.
Εξίσου πολλοί στη σύγχρονη καθημερινότητα απασχολούνται σε δουλειές καθιστικές που δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου σκόπιμη κίνηση – είναι δουλειές γραφείου, βιβλιοθήκης, αμφιθεάτρου και παρόμοια: εδώ μόνο το μυαλό, η γλώσσα και τα χέρια (ίσως) κινούνται. Έτσι και πάλι χωρίς να το ξέρουν, χωρίς να νιώθουν την επίδραση της Σελήνης, αναπτύσσουν άσκοπες μηχανικές κινήσεις των άκρων ή συσπάσεων των μυών του προσώπου κλπ., αυτόματα κουνήματα χεριών ή ποδιών, χαμόγελα και συνοφρυώματα δίχως την παραμικρή πραγματική συγκίνηση να τα συνοδεύει. Κι έτσι δημιουργούνται οι συνήθειες. Η δύναμη της συνήθειας περνά και στον νου, στις σκέψεις, ενώ οι πόζες συνοδεύονται από διαθέσεις.
5. Και αυτά όλα τα κυβερνά η Σελήνη και οι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν. Υπάρχει όμως μια άλλη απειλητική, ύπουλη εξέλιξη.
Ήδη όμως παρατηρούμε πως από τα μικράτα μας έχει αναπτυχθεί μια άλλη τυραννική επίδραση. Μια επιθυμία, μια σκέψη κάνει να λειτουργήσουν ξαφνικά, εντονότερα, γοργότερα κάποιοι αδένες και ο οργανισμός ολόκληρος μπαίνει σε νέα διάθεση και, ανάλογα, σε κίνηση.
Δεν το καταλαβαίνουμε, μα οι περισσότερες συγκινήσεις (ή συναισθηματικές φορτίσεις, αν προτιμάμε) είναι ουσιαστικά εκκρίσεις αδένων. Κι αυτές μας κινητοποιούν σε δράση επιθετική ή αμυντική, λογική ή παράλογη. Και η διαδικασία εντείνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει και συνήθειες εδραιώνονται.
Η πανσέληνος και οι διάφορες φάσεις του φεγγαριού δεν προκαλούν λυκανθρώπους και βαμπίρ, όπως έχει γίνει αποδεκτό σε νουβέλες και ταινίες. Μα παράγουν έντονες και συχνά παράξενες συναισθηματικές εκδηλώσεις και συμπεριφορές στους ανθρώπους.
Εμείς νομίζουμε πως εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε, επιθυμούμε, μιλούμε, δρούμε – ενώ είναι η επίδραση της Σελήνης.
