Η Οδός που δεν περιγράφεται και στην οποία η ομιλία συγκρατιέται είναι πολύ μεγάλη και μακροπρόθεσμα αλλάζει ήθη και έθιμα χωρίς να φαίνεται.
Όσοι ακολουθούν την Οδό είναι αδύναμοι σε φιλοδοξία μα δυνατοί σε εργασία. Ο νους τους είναι ανοιχτός και οι ανταποκρίσεις τους κατάλληλες. Οι αδύναμοι σε φιλοδοξία είναι ευπροσάρμοστοι, ενδοτικοί, ειρηνικοί, ήσυχοι. Καταφεύγουν στο απέριττο δίχως κτητικότητα και δείχνουν ανεπιτήδευτοι. Απλοί και ατάραχοι, δρουν πάντα την ορθή στιγμή.
Η αριστοκρατία έχει τη ρίζα της στην ταπεινοφροσύνη και η ανωτερότητα πρέπει να στηρίζεται από τον χαμηλό τόνο. Μένοντας στο κέντρο ελέγχεις την εξώτερη περιφέρεια και χρησιμοποιείς το μικρό για να συγκρατάς το μεγάλο. Η συμπεριφορά σου ας είναι ευλύγιστη μα σταθερή και δεν θα υπάρξει δύναμη που δεν θα δαμάσεις, εχθρότητα που δεν θα καθυποτάξεις. Να εξακριβώνεις τους καιρούς, να ανταποκρίνεσαι με ευκαμψία στις εξελίξεις και δεν θα βλάπτεσαι.
Όσοι δρουν με σταθερότητα, ας την προστατεύουν με ευκαμψία και όσοι κατέχουν ισχύ, ας την προστατεύουν με ενδοτικότητα. Έτσι για να έχεις σταθερότητα να μαζεύεις ευλυγισία και για να έχεις ισχύ να μαζεύεις αδυναμία. Να παρατηρείς τι είναι αυτό που μαζεύουν οι άλλοι και θα γνωρίζεις ποιοι θα επιτύχουν και ποιοι θα είναι οι χαμένοι.
Όποιος κατανικά τον κατώτερο με δύναμη, έρχεται σε αδιέξοδο όταν συναντά τον ισάξιο. Όποιος κατανικά τον ανώτερο με προσαρμοστικότητα έχει απαράμιλλη δύναμη. Έτσι ένας στρατός που επιδεικνύει δύναμη μάλλον χάνει στην αναμέτρηση, όπως το άκαμπτο δέντρο σπάει στον άνεμο, το δυνατό δέρμα σκίζεται, και τα σκληρά δόντια φεύγουν νωρίτερα από την μαλακιά γλώσσα.
Η προσαρμοστικότητα και η ενδοτικότητα είναι οι πραγματικοί διαχειριστές της ζωής ενώ η σκληρότητα και η δύναμη είναι στρατιώτες του θανάτου. Το να τρέχεις μπροστά σαν αρχηγός εξαντλεί. Το να δρας αργοπορώντας με περίσκεψη δίνει επιτυχία.
Το να ακολουθείς την Οδό για να συμμετέχεις στην εξέλιξη συνεπάγεται και να ηγείσαι για να ρυθμίζεις αυτό που ακολουθεί μα και να ακολουθείς για να ρυθμίζεις την ηγεσία. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει πως εφαρμόζεις τα μέτρα με τα οποία ρυθμίζονται οι άνθρωποι, μέτρα που οι πολλοί δεν μπορούν οι ίδιοι να εφαρμόζουν.
Το να ακολουθείς σημαίνει να συνδυάζεις τα γεγονότα και τις ποιότητές τους έτσι που να υπάρχει εναρμόνιση με τους καιρούς. Οι αλλαγές των καιρών δεν επιτρέπουν κενά εφησυχασμού. Αν δράσεις πριν την κατάλληλη ώρα, κάνεις άκαιρη προσπέραση πέφτοντας στο κενό. Αν δράσεις αργοπορημένα, μένεις πίσω και δεν προλαβαίνεις πια την εξέλιξη.
Οι μέρες περνούν, οι μήνες φεύγουν, χρόνια χάνονται˙ ο χρόνος δεν χασομερά με τους πολλούς χαζοχαρούμενους. Οι σοφοί δεν εκτιμούν πολύτιμα πετράδια και χρυσάφι όσο λίγο έστω χρόνο. Υπάρχει αιωνιότητα όντως μα τον χρόνο τον βρίσκεις τόσο δύσκολα όσο εύκολα τον χάνεις.
Όσοι σοφοί επιδίδονται στις ασχολίες τους σύμφωνα με τον κατάλληλο χρόνο και τις διεκπεραιώνουν ανάλογα με τους διαθέσιμους πόρους. Παραμένουν στην Οδό που είναι απλή και αγνή, πιστοί στην πειθαρχία της προσαρμοστικότητας και της ενδοτικότητας. Καθώς προχωρούν, καθώς ανταποκρίνονται στις αλλαγές, ακολουθούν χωρίς να προπορεύονται. Ευλύγιστοι κι ενδοτικοί παραμένουν πάντα ασφαλείς. Αυτοί που επιτίθενται σε ανώτερους και αυτοί που ανατρέπουν ισχυρούς δεν τους πολεμούν.
Η Οδός είναι νοητική μόνο δράση, δίχως αποτελέσματα, δίχως συνέπειες. Οι εκρήξεις οργής και χαράς είναι λοξοδρομήσεις – έγνοια και λύπηση, ευχαρίστηση και δυσαρέσκεια. Οι επαναλαμβανόμενες επιθυμίες είναι τα βάρη της ζωής. Έγνοια και λύπηση, εκρήξεις χαράς κι οργής, ζήλεια κι επίκριση, καίνε την ενέργεια της καρδιάς.
Στην Οδό οι άνθρωποι τα αφήνουν αυτά να διαλυθούν για να γίνουν φως στον νου που δίνει καθοδήγηση στην ελευθερία.
