1. Οι σοφοί κλείνουν μαζί με τον ερχομό της νύχτας και ανοίγουν με το φως. Καθώς μπορούν θεληματικά να φθάσουν το σημείο που δεν υπάρχει απόλαυση, δεν υπάρχει τίποτα που δεν απολαμβάνουν. Κι επειδή δεν υπάρχει τίποτα που δεν απολαμβάνουν, φθάνουν στο ζενίθ της απόλαυσης. Χρησιμοποιούν την εσωτερική τους δύναμη να κάνουν απολαυστικό το εξωτερικό περιβάλλον και δεν χρησιμοποιούν εξωτερικά πράγματα για να είναι εσωτερικά ευχαριστημένοι. Συνεπώς έχουν εσωτερική αυθόρμητη απόλαυση που είναι δική τους βούληση και αυτό το εκτιμά ο κόσμος, διότι αυτό είναι σημαντικό για τον κόσμο.
Αυτό δεν επιτυγχάνεται από άλλον μα μόνο από τον ίδιο τον άνθρωπο, όχι από οποιονδήποτε μα το ίδιο το άτομο. Όταν το άτομο το επιτυγχάνει τότε η επιτυχία συμπεριλαμβάνει τα πάντα.
Εκείνοι που καταλαβαίνουν τη λογική των νοητικών λειτουργιών, θεωρούν ως εξωτερικά φαινόμενα τις επιθυμίες, λαχτάρες, αρέσκειες και απέχθειές τους. Έτσι τίποτα δεν τους ευχαριστεί, τίποτα δεν τους εξοργίζει, τίποτα δεν τους χαροποιεί, τίποτα δεν τους πληγώνει. Τα πάντα κατά τρόπο μυστήριο είναι όμοια, τίποτα ορθό, τίποτα λάθος.
2. Υπάρχει, λοιπόν, μια συνεπής λογική για τους άντρες, μια συνεπής ανταπόκριση για τις γυναίκες. Δεν χρειάζονται εξουσία για να είναι ευγενείς· ούτε υλικά πλούτη για να είναι πλούσιοι· δεν χρειάζονται δύναμη για να είναι δυνατοί· δεν εκμεταλλεύονται υλικά αγαθά· δεν λαχταρούν κοινωνική υπόληψη· δεν θεωρούν κάποια υψηλή κοινωνική θέση να παρέχει ασφάλεια ή μια χαμηλή θέση να είναι επικίνδυνη. Το σώμα, ο νους και το πνεύμα τους, η ενέργεια και η θέλησή τους, βρίσκεται το καθένα στη σωστή θέση του.
Το σώμα είναι ο οίκος της ζωής, η ενέργεια στηρίζει τη ζωή και το πνεύμα είναι ο καθοδηγητής της. Αν το ένα φύγει από τη θέση του και τα τρία τραυματίζονται. Συνεπώς όταν το πνεύμα είναι οδηγός, το σώμα ακολουθεί με αποτελέσματα ωφέλιμα· αν όμως το σώμα είναι οδηγός, το πνεύμα ακολουθεί μα με αποτελέσματα βλαβερά.
Όταν τίποτα δεν περιτυλίγει το πνεύμα και τίποτα δεν επιβαρύνει τον νου, ο άνθρωπος αισθάνεται καθαρός, εναρμονισμένος, γαλήνιος και αδιάφορος. Εξουσία και κέρδος δεν τον δελεάζουν, ήχοι και μορφές δεν τον αποπλανούν, οι δημαγωγοί δεν τον παρασύρουν, οι διανοούμενοι δεν τον σαγηνεύουν, οι πολεμιστές δεν τον φοβίζουν. Αυτή είναι η ελευθερία των αληθινών σοφών.
3. Οι άνθρωποι που ζουν για κραιπάλη και λαγνεία εύκολα ξεγελιούνται από εξουσία και κέρδος, εύκολα σαγηνεύονται και αποπλανώνται από φήμη και αξίωμα. Μα οι υπερήφανοι δεν επιτυγχάνουν, οι άσωτοι δεν διασώζονται, οι δυνατοί πεθαίνουν.
Όταν έχεις υψηλή θέση στην κοινωνία, η ζωτικότητα και πνευματικότητά σου διαρρέουν καθημερινά, διασκορπίζονται και δεν αναπληρώνονται. Αν μάλιστα θωρακίζεσαι εσωτερικά για ασφάλεια, τίποτα δεν εισέρχεται. Έτσι προκύπτουν προβλήματα, αφηρημάδα, λησμοσύνη.
Όταν η ζωτικότητα, πνευματικότητα, βούληση κι ενέργεια, έχουν ισορροπία και γαλήνη, σε γεμίζουν σθένος και σε στηρίζουν. Αλλιώς, με πολυασχολία εξαντλείσαι και γερνάς γρήγορα.
Γιαυτό οι σοφοί τρέφουν το πνεύμα τους με γαλήνη και μένουν με το Τάο. Έτσι συνοδεύουν την ανάπτυξη των πάντων και ανταποκρίνονται στις αλλαγές των γεγονότων.
