Μιχάλης Τσιντσίνης
Μπορεί κανείς να μπερδευτεί ακούγοντας τη συνήγορο του Δημήτρη Κουφοντίνα. Στις τηλεαγορεύσεις της, η ιερατική επίκληση του Νόμου και της Δικαιοσύνης συνδυάζεται με μια σχεδόν απροκάλυπτη περιφρόνηση της θεσμισμένης Δικαιοσύνης.
Η Ιωάννα Κούρτοβικ ζητεί την εφαρμογή του νόμου, αλλά όχι από τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας. Οχι από την Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών, την οποία καταγγέλλει ως βραχίονα της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής. Οχι από το δικαστήριο του Βόλου, το οποίο είχε καταγγείλει ότι υπακούει στις παροτρύνσεις του πρωθυπουργού. Η συνήγορος δεν εμπιστεύεται ούτε «το μικρό πρωτοδικείο» της Λαμίας ούτε τα διοικητικά δικαστήρια, που «έχουν πλήρη άγνοια από σωφρονιστικό κώδικα».
Αν δεν αναζητήσουμε τη δικαιοσύνη στα δικαστήρια, πού θα τη βρούμε; Αν ακολουθήσει κανείς τη σκέψη της Κούρτοβικ, θα την αναζητήσουμε με διαβήματα αυτοκτονίας. Θα τη βρούμε στα πεζοδρόμια όπου, όπως είπε η ίδια, μπορεί να απειληθεί η κοινωνική ειρήνη.
Ζητάμε από την πολιτεία να εφαρμόσει τους νόμους της, την ίδια ώρα που αμφισβητούμε τη δυνατότητά της να το πράξει διά των θεσμών της. Αναλόγως, ζητάμε από τη Δημοκρατία να εγγυηθεί τα δικαιώματα εκείνου που πήρε τα όπλα για να την ανατρέψει, προσφεύγοντας όχι (μόνο) στα δημοκρατικά μέσα, αλλά σε απειλές εκτροπής.
Αυτή η υπερασπιστική γραμμή έχει χωνέψει τις αντιφάσεις της σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μη φοβάται να τις εκθέσει. Η Κούρτοβικ επαναλαμβάνει ότι ο εντολέας της είναι θύμα «διακριτικής, εκδικητικής μεταχείρισης» επειδή του αφαιρέθηκαν από την παρούσα κυβέρνηση ευεργετήματα που του είχε απονείμει η προηγούμενη κυβέρνηση. Η διακριτική προνομιακή μεταχείριση από το 2015 τον είχε φέρει από τον Δομοκό στον Αυλώνα, από τον Αυλώνα στον Κορυδαλλό και από τον Κορυδαλλό στην Κασσαβέτεια. Βάσει εκείνης της διάκρισης του είχε επιτραπεί να παρελαύνει αδιάκριτα στο κέντρο της Αθήνας, στους δρόμους όπου είχε ξαπλώσει τα θύματά του.
Διορθώνεται μήπως στο κράτος δικαίου η μεροληψία με μεροληψία; Ηταν μονόδρομος να ξηλωθεί η «φωτογραφία» με «φωτογραφία»;
Οποια φωτογραφία και αν προτιμάει κανείς, δεν μπορεί πάντως να μη δει ότι ο Κουφοντίνας δεν είναι, όπως τον παρουσιάζει η υπεράσπισή του, ένας απλός κρατούμενος που διεκδικεί τα δικαιώματά του. Είναι ένας πολιτικά δικτυωμένος παράγοντας, που επιχειρεί με μια –επιεικώς– εξωνομική φαρέτρα τη διατήρηση των προνομίων που είχε εξίσου πολιτικά αποσπάσει.
Γι’ αυτό και οι περισσότεροι από όσους διαδηλώνουν υπέρ του δεν είναι δικαιωματιστές. Είναι πρωτίστως κουφοντινιστές. Ο κουφοντινισμός προηγείται του δικαιωματισμού τους.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
