Γιούλη Επτακοίλη
«Μου έκανε αρνητική εντύπωση η διάσταση που πήρε το ζήτημα στον Τύπο. Τι να πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους, να πάνε να πνιγούν, να πεθάνουν, να μείνουν άνεργοι; Εχουμε έναν κλάδο, τον χειμερινό τουρισμό, ο οποίος είναι ο μοναδικός κλάδος που δεν μπορεί να δουλέψει άλλη εποχή».
Οταν συνειδητοποίησε ότι οι δηλώσεις του περί λειτουργίας των χιονοδρομικών κέντρων προκάλεσαν χιονοστιβάδα, ο Αδωνις Γεωργιάδης έκανε επίκληση στο συναίσθημα. Μας είπε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι έχει πιο ανεπτυγμένο, πιο καλλιεργημένο το χάρισμα της ενσυναίσθησης σε σχέση με όλους όσοι αντέδρασαν ή έστω, λογικά σκεπτόμενοι, αναρωτήθηκαν «πώς είναι δυνατόν σε αυτή τη φάση, με αυτές τις συνθήκες, να συζητάμε για σκι και σνόουμπορντ».
Με τη λογική του υπουργού, όλοι όσοι σκεφτήκαμε τα κλειστά γυμνάσια και λύκεια, τα κλειστά εστιατόρια, τους χώρους πολιτισμού και όλες αυτές τις επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν εδώ και μήνες, όλοι όσοι δεν μπορούμε να επισκεφθούμε τους ηλικιωμένους γονείς μας καθώς ζουν σε διαφορετικό νομό και γι’ αυτό εκπλαγήκαμε με τις προτεραιότητες τις οποίες έθεσε, όλοι εμείς, λοιπόν, δεν νιώθουμε την αγωνία των εργαζομένων στα χιονοδρομικά κέντρα της χώρας, δεν συμπάσχουμε μαζί τους, δεν κατανοούμε πόσο έχει πληγεί από τις συνέπειες της πανδημίας ο χειμερινός τουρισμός, ούτε μας νοιάζει πώς θα αντέξουν οικονομικά αυτοί οι άνθρωποι. Οχι. Μόνο ο υπουργός τα σκέφτεται όλα αυτά. Μόνο εκείνος διαθέτει την ικανότητα να αφουγκράζεται την αγωνία τους.
Χρειάστηκε η φωνή της λογικής του πρωθυπουργού για να μπουν τα πράγματα σε μια σωστή σειρά. Πρώτα οι υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης και μετά όλα τα άλλα. Πρώτα η γνώση και μετά η απόλαυση. Τι κρατάμε, λοιπόν, από τις δηλώσεις του υπουργού; Οτι ήταν ένα κλείσιμο του ματιού στους εργαζομένους στον χειμερινό τουρισμό, μια υπενθύμιση ότι «εγώ είμαι ο άνθρωπός σας»; Μοντέλο άσκησης πολιτικής ιδιαίτερα συνηθισμένο στο παρελθόν. Δοκιμασμένη μέθοδος που σπάνια αποτυγχάνει. Μισό λεπτό όμως. Αυτή η μέθοδος πιάνει σήμερα;
Από τον περασμένο Μάρτιο βιώνουμε ένα γεγονός πρωτοφανές, υπάρχει μεγάλος φόβος, αγωνία, ανασφάλεια για το μέλλον. Η πανδημία μάς έχει στοιχίσει σε πολλά επίπεδα, το αποτύπωμά της στην κοινωνία είναι τεράστιο και για πολλούς οι συνέπειές της θα διαρκέσουν ακόμη κι όταν η ζωή θα έχει γίνει λίγο πιο κανονική.
Μία από τις ερωτήσεις που επανέρχονται διαρκώς όλο αυτό το διάστημα είναι τι μαθήματα πήραμε από την πανδημία. Γίναμε καλύτεροι, πιο λογικοί, περισσότεροι αλληλέγγυοι, επικοινωνούμε πιο ουσιαστικά, εκτιμάμε αλλιώς τα πράγματα, ιεραρχούμε πιο σωστά τις προτεραιότητές μας; Οι ηγεσίες που κλήθηκαν να διαχειριστούν αυτήν την πολύπλοκη κατάσταση πήραν αντίστοιχα μαθήματα; Το ύφος του υπουργού δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία. Δεν φαίνεται να έχει συντελεστεί πρόοδος. Σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο μπορεί και να περνούσε απαρατήρητο, σήμερα ο υπουργός πρέπει να είναι διπλά προσεκτικός στα σλάλομ. Η παραμικρή λάθος κίνηση μπορεί να προκαλέσει χιονοστιβάδα.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
