Κώστας Καλλίτσης
Τις τελευταίες ημέρες είχαν εντοπιστεί 23 κρούσματα στην περιοχή της Αδελαΐδας. Τι αποφάσισαν οι αυστραλιανές αρχές; Μήπως να κάνουν κάποιες συστάσεις για αποφυγή συνωστισμού στις πλατείες, βόλτες μόνο με sms, αραίωση των πάρτι και περιορισμό της λειτουργίας των μπαρ; Οχι. Αποφάσισαν επιβολή αυστηρού lockdown σε ολόκληρη την πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας. Ολοι κλεισμένοι στα σπίτια, μπορεί να βγαίνει ένας και μόνο για σημαντικό λόγο, απαγορεύτηκαν οι βόλτες με κατοικίδια κι η σωματική άσκηση σε εξωτερικό χώρο, κλειστά τα σχολεία και εστίαση, αναβάλλονται γάμοι και κηδείες, υποχρεωτική η χρήση μάσκας. «Εφαρμόζουμε σκληρά μέτρα για να βγούμε γρήγορα από το lockdown, να κινηθεί και η οικονομία», εξηγούν οι Αρχές.
Αντίστοιχη ήταν η πρακτική για τον μηδενισμό των κρουσμάτων στη Μελβούρνη κι όλη την πολιτεία της Βικτώριας – γενικό lockdown επί 5 μήνες σχεδόν, από μέσα Ιουνίου έως τις αρχές Νοεμβρίου. Δεν φαντάζομαι ότι κανείς, μέσα ή έξω από την Αυστραλία, πίστεψε (ή πιστεύει…) ότι το lockdown θα προκαλέσει κατάρρευση της αυστραλιανής οικονομίας. Θα ήταν ανόητο. Το σώμα μιας οικονομίας είναι οι άνθρωποι, με τους μυς και το μυαλό τους αξιοποιούν τις μηχανές, κτίρια, γη, πρώτες ύλες και παράγουν νέα αξία. Ολα τα υπόλοιπα είναι κατά συνθήκη, είναι συμβάσεις χρήσιμες για να κάνουμε τη δουλειά μας – χρήμα τυπώνει το κράτος, εκδίδει ομόλογα, ιδιώτες τα παίρνουν και τα μεταπωλούν στην κεντρική τράπεζα, έτσι κάνουν όλοι. Για να σωθεί η οικονομία, προϋπόθεση είναι να σωθούν οι άνθρωποι πρώτα. Αποφασιστικά, όχι μίζερα, όχι μισό-μισό, όχι με ταλαντεύσεις.
Ισως η κυριαρχία του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, που παρουσιάζει τις αγορές ως αυτόνομες δήθεν από τις κοινωνίες που τις θεσμοθετούν και τις ορίζουν, κάνει τα παραπάνω να φαντάζουν σωστά μεν, ουτοπικά δε, καλά αλλά ανέφικτα. Κι όμως, όχι μόνο είναι ρεαλιστικά, επιβεβαιώνονται ήδη στη ζωή: Στις χώρες που προτεραιοποίησαν την προστασία της ζωής, τώρα λειτουργούν πλήρως οι οικονομίες τους και επιτυγχάνονται αξιοζήλευτοι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης. Από εκείνες που προτεραιοποίησαν τη λειτουργία της οικονομίας, οι περισσότερες υποφέρουν από την πανδημία που θερίζει, επιβάλλουν νέα lockdown και θα κλείσουν το 2021 με βαθιά ή βαθύτατη ύφεση. Στις πρώτες συγκαταλέγονται η Κίνα, η Ταϊβάν, η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία, η Ισλανδία, η Σιγκαπούρη, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Στις δεύτερες οι ΗΠΑ, πρακτικά όλες οι ευρωπαϊκές, λατινοαμερικανικές και άλλες χώρες.
Η Ελλάδα, την άνοιξη, έχοντας ενώπιόν της το ιταλικό δράμα, κινήθηκε γρήγορα και αποτελεσματικά χάρη στην αποφασιστικότητα του Κυρ. Μητσοτάκη (που αγνόησε τους άδοντες για την καταστροφή, δήθεν, της οικονομίας). Στην πορεία, η εικόνα της ασφαλούς χώρας αμαυρώθηκε εξαιτίας διάφορων λόγων, εν μέρει μέσα σε μια αγχώδη αναζήτηση ισορροπίας μεταξύ λειτουργίας της οικονομίας και προστασίας της ζωής. Η κυβέρνηση ακολούθησε το ευρωπαϊκό ρεύμα. Η αντιπολίτευση ακολούθησε τα ρεύματα της κοινής γνώμης, πήγαινε διαδοχικά από τον ένα στον άλλο σε όσους είχαν εντονότερη φωνή, δεν διέθετε, δεν αναζήτησε, δεν δοκίμασε να σκεφτεί και δεν παρουσίασε κάποιο εναλλακτικό υπόδειγμα διαχείρισης της πανδημίας – αν δεν θεωρήσουμε «υπόδειγμα» τις ηρωικές και πένθιμες προτροπές της για περισσότερα λεφτά προς πάσα κατεύθυνση. Εδώ είμαστε.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
