Σάκης Μουμτζής
Η απάντηση που θέτει ο τίτλος είναι: προφανώς, ναι! Όταν επί σχεδόν σαράντα χρόνια μια κοινωνία, ένα πολιτικό σύστημα και μια πανεπιστημιακή κοινότητα έχουν αποδεχθεί ή συμβιβαστεί με αυτό το χάλι που βλέπουμε, αυτό σημαίνει πως αυτό το χάλι μάς εκφράζει. Οι οποιεσδήποτε αντιρρήσεις υποκύπτουν μπροστά σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα. Οι προσπάθειες μιας μειοψηφίας πανεπιστημιακών –μιας μικρής μειοψηφίας για να κυριολεκτήσω– να αλλάξει η κατάσταση δεν επηρεάζει τη μεγάλη εικόνα. Ο μύθος του Σισύφου ταιριάζει απόλυτα με τις προσπάθειές τους. Αγωνίζονται, «ματώνουν» και τελικά όλα παραμένουν ίδια, για να μην πω ότι χειροτερεύουν. Και πάλι, ακούραστοι, προσπαθούν από την αρχή.
Πραγματικά, είναι απορίας άξιον πώς αφρικανικές χώρες έχουν πανεπιστημιακούς χώρους που αστράφτουν από καθαριότητα, χωρίς κουρελούδες με πολιτικά συνθήματα, πώς έχουν ανάλογες φοιτητικές εστίες και η Ελλάδα, μια χώρα στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, έχει πανεπιστήμια σαν αυτά που έχουμε. Λίγο φταίει το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα», λίγο οι «προοδευτικοί» καθηγητές και η αριστερή διανόηση, λίγο οι ανεπαρκείς και φοβισμένοι πολιτικοί και, φυσικά, η ελληνική κοινωνία που δεν αντιδρά. Που την έχουν κυριεύσει ο μιθριδατισμός και το «τι θες και τα σκαλίζεις τώρα». Μια κοινωνία της ακινησίας και της αδιαφορίας, που θεωρεί όχι μόνον ξένες, αλλά και εχθρικές τις φωνές που θέλουν να την ταρακουνήσουν, να τη βγάλουν από την απάθεια και τη νωχελική αντιμετώπιση των γεγονότων.
Αναμφίβολα μέσα στα πανεπιστήμια παίζεται και ένα παιχνίδι εξουσίας, στο οποίο καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν οι φοιτητικές παρατάξεις, που είναι σε τελική ανάλυση μία από τις βασικές πληγές αυτής της θλιβερής κατάστασης που ζούμε. Και όσοι συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι δεν επιθυμούν να αλλάξουν οι όροι διεξαγωγής του. Επιδιώκουν πάση θυσία να διατηρηθούν οι υπάρχουσες ισορροπίες, μέσα από συμβιβασμούς και αμοιβαίες παραχωρήσεις, εξ ου και η de facto θεσμοθέτηση σε μερικές σχολές του «πολιτικού 5». Τα κουρέλια, τα κομματικά τραπεζάκια, η «παραχώρηση» πανεπιστημιακών χώρων υπό τη μορφή της μόνιμης κατάληψης είναι μερικές από τις σταθερές αυτών των ισορροπιών. Για τους «απείθαρχους» καθηγητές υπάρχει η λόγω και έργω βία. Οι αιθεροβάμονες πανεπιστημιακοί απλώς συμπληρώνουν το τοπίο.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
