Ηλίας Μαγκλίνης
To 1948, ο Ρέι Μπράντμπερι, μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, δημοσίευσε ένα διήγημα στο θρυλικό σήμερα περιοδικό Weird Tales. Το διήγημα φέρει τον τίτλο «Fever Dream» και αφορά ένα 15χρονο αγόρι, τον Τσαρλς, ο οποίος είναι καθηλωμένος στο κρεβάτι από σοβαρή ίωση.
Μέσα στο πυρετώδες παραλήρημά του, ο νεαρός ισχυρίζεται πως νιώθει το σώμα του να καταλαμβάνεται από τα μικρόβια. Νιώθει πως ο ιός είναι ζωντανός, νοήμων οργανισμός, που προσπαθεί να τον καταλάβει ολόκληρο έως ότου γίνει ο ίδιος ένα υπερμέγεθες μικρόβιο σε σχήμα ανθρώπου.
Είναι όντως παράξενη η σχέση μας με τους ιούς: αόρατοι, μικροσκοπικοί, διαχυμένοι παντού, αποτελούν διαχρονικά μια φασματική (αλλά πολύ υπαρκτή) απειλή για τον άνθρωπο και τις κοινωνίες του. Από τον λοιμό των αρχαίων Αθηνών έως τη μεσαιωνική βουβωνική πανώλη και από την ισπανική γρίπη του 1918 έως τον κορωνοϊό, παραλύουμε μπροστά στην απροσμέτρητη ισχύ ενός απειροελάχιστου οργανισμού, που κινείται στη σφαίρα του αόρατου.
Κατά τη χθεσινή, έκτακτη επανεμφάνισή του, ο κ. Τσιόδρας δήλωσε ότι «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πιο επείγουσα κατάσταση των τελευταίων 100 ετών, σε παγκόσμιο επίπεδο».
Αλλά πολύς κόσμος επιμένει να πιστεύει πως όλο αυτό είναι μια κατασκευή, ακόμα και οι νεκροί και η οικονομική καταστροφή σε διεθνές επίπεδο. Ισως είναι ο μόνος τρόπος για κάποιους να τοποθετήσουν στη θέση του αόρατου τίποτα κάτι πιο απτό, χειροπιαστό. Ομως, ο ιός είναι πιο έξυπνος από εμάς.
Στο χθεσινό σημείωμά μας παραθέσαμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο «Γνώση, άγνοια, μυστήριο» (μτφρ. Γιάννης Καυκιάς, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου) του Εντγκάρ Μορέν. Ανατρέχουμε και πάλι σε αυτό: «Τα βακτήρια έχουν ικανότητες γνωστικές», γράφει ο Γάλλος διανοητής εκεί, «και συνάμα επικοινωνιακές και οργανωτικές. (…) Επιπλέον, η ικανότητα των ιών (μεταξύ άλλων, εκείνων της γρίπης και του έιτζ) να μεταλλάσσονται, παραπλανώντας έτσι το σύστημα άμυνας του οργανισμού, δεν είναι αποτέλεσμα της τύχης και μόνο: είναι επίσης αποτέλεσμα μιας αναδιοργανωτικής δύναμης, ενδεχομένως συλλογικής».
Αστείο δεν είναι; Λες και επιβεβαιώνεται το αλλόκοτο διήγημα του Μπράντμπερι: στο τέλος του, ο νεαρός ξυπνάει μια μέρα πλήρως θεραπευμένος. Αλλά κάτι έχει αλλάξει στο βλέμμα του. Και ό,τι αγγίζει, αμέσως πεθαίνει.
Ισως ο ιός να μην είναι απλώς πιο έξυπνος από εμάς. Ισως ο ιός να μας ενοχλεί τόσο πολύ διότι ο ιός είμαστε εμείς.
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
