Σάκης Μουμτζής
Μία από τις συνέπειες της αντιμνημονιακής οργής ήταν και το γεγονός πως οι, πεζοδρομιακής μορφής, ύβρεις αποτέλεσαν μοτίβο εκφοράς πολιτικού λόγου. Εκτοτε μας ακολουθούν σταθερά. Εννοείται πως το πρόβλημα δεν βρίσκεται στον όχλο που βρίζει, αλλά στους πολιτικούς ηγέτες που ανέχονται αυτή τη συμπεριφορά. Θυμάμαι τον αείμνηστο Γεώργιο Ράλλη, πρωθυπουργό όντα, να διακόπτει τους νεαρούς φίλους της Νέας Δημοκρατίας που χυδαιολογούσαν κατά του Α. Παπανδρέου με το περίφημο πλέον «δεν θέλω ου…». Αυτή η θαρραλέα στάση του όχι μόνο δεν εκτιμήθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του και από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αλλά προκάλεσε και ειρωνικά σχόλια εις βάρος του. Μάλιστα έγινε και επιθεώρηση. Σήμερα αυτή η κατάσταση έχει γενικευτεί και λόγω του Διαδικτύου. Γυναίκες και άνδρες που ήρθαν από το πουθενά, βαφτίστηκαν «ινφλουένσερς» και ο υβριστικός λόγος τους αναπαράγεται, μολύνοντας την ατμόσφαιρα. Και στον βαθμό που αυτός ο λόγος βρίσκει εκατοντάδες χιλιάδες αποδέκτες, γίνεται παράδειγμα προς μίμηση, ενώ ευθύς εξαρχής θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως παράδειγμα προς αποφυγήν από τις πολιτικές ηγεσίες.
Υπάρχουν οι γνωστές τετριμμένες δικαιολογίες πως οι ύβρεις εκφράζουν την οργή ενός σημαντικού μέρους των νέων που έζησαν τη μιζέρια των μνημονίων ή πως «το αίμα των νέων βράζει». Είναι ολοφάνερο πως κάποια πολιτικά κόμματα δεν έχουν κατανοήσει τον ρόλο τους. Δεν καθοδηγούν μόνον πολιτικά, αλλά διαπαιδαγωγούν συγχρόνως και πολιτισμικά. Ο Αντόνιο Γκράμσι μιλούσε για τους συλλογικούς διανοούμενους. Ευτυχώς, από εκεί που είναι δεν μπορεί να δει την κατάντια πολλών από αυτούς που ισχυρίζονται ότι έχουν επηρεαστεί από τα κείμενά του. Εφτασαν στο σημείο να θεωρούν τη χυδαιότητα και τις ύβρεις αποδεκτά πολιτικά όπλα για να πλήξουν τους αντιπάλους τους. Πάντα υπήρχε ένα κομμάτι της νεολαίας που εξέφραζε τον αντισυστημισμό του με ανοίκειους τρόπους. Και θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Το μείζον πρόβλημα είναι τι κάνουν οι πολιτικοί ηγέτες. Αυτούς τους ανοίκειους τρόπους τους ενσωματώνουν στον δικό τους πολιτικό λόγο ή τους αποδοκιμάζουν δημόσια;
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε μιλήσει για «εκτσογλανισμό της πολιτικής ζωής του τόπου», δείχνοντας και τους αυτουργούς. Βαριά κουβέντα. Δυστυχώς, η πορεία των γεγονότων τον δικαίωσε.
Πηγή: Καθημερινή
