Ξένια Κουναλάκη
Kάποια στιγµή πρέπει να καθίσουμε να συμφωνήσουμε σε αυτή τη χώρα ποια θέματα ΔΕΝ προσφέρονται για κομματική αντιπαράθεση. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων ημερών: η πρωτόδικη καταδίκη του Δημήτρη Λιγνάδη για δύο βιασμούς αλλά και οι πυρκαγιές. Στην πρώτη περίπτωση ο δημόσιος διάλογος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. έγινε κάπως έτσι:
– Εσείς τον βγάλατε με αναστολή ως την έφεση και τώρα κυκλοφορεί ελεύθερος.
– Δικός σας ήταν ο ποινικός κώδικας με τον οποίο έφαγε μόνο 12 χρόνια, με τον δικό μας, τον περσινό, θα καταδικαζόταν σε ισόβια.
– Η κυβέρνηση ξεπλένει βιαστές ανηλίκων.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποιεί ένα βαρύτατο έγκλημα για μικροκομματικό όφελος.
Στο ζήτημα των πυρκαγιών, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία συζήτησαν ως εξής:
– Πρώτη φορά πέρασε η φωτιά στον αστικό ιστό. Και πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι είναι πανέτοιμη.
– Σουτ. Μάτι.
– Ναι, αλλά Ηλεία, 2007: 63 νεκροί.
– …102 νεκροί, θυμίζουμε. Δεν ξεχνάμε τις στημένες συσκέψεις και τις συστάσεις σε πυροπαθείς.
– Βόρεια Εύβοια. Σχεδόν ένα χρόνο μετά έχουν δοθεί πενιχρές αποζημιώσεις και έχουν γίνει μηδαμινά αντιπλημμυρικά έργα.
– Σουτ. Μάνδρα. 24 νεκροί, θυμίζουμε.
Το κοινό στοιχείο στις προαναφερθείσες στιχομυθίες μεταξύ των κομμάτων είναι ότι διεξάγονται ερήμην των θυμάτων. Οι άνδρες που βρήκαν το θάρρος και κατήγγειλαν πως βιάστηκαν (όσο μάλιστα ήταν ακόμη ανήλικα αγόρια) από τον Δημήτρη Λιγνάδη προσπαθούν να ανασυγκροτήσουν τη ζωή τους μετά μια δύσκολη πολύμηνη διαδικασία, στην οποία συχνά βρέθηκαν να… ανακρίνονται οι ίδιοι. Δύο από αυτούς αισθάνονται τώρα δικαιωμένοι, δύο όχι. Την ίδια στιγμή, ο συνήγορος του Δημήτρη Λιγνάδη φέρεται λες και ο πελάτης του έχει αθωωθεί και δημοσιοποιεί προσωπικές φωτογραφίες των θυμάτων χωρίς την παραμικρή επίπτωση από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Με τέτοια διαχείριση μιας τόσο ευαίσθητης υπόθεσης είμαι περίεργη ποιο θύμα θα τολμήσει να πάει εφεξής στις Αρχές για να καταγγείλει βιασμό. Όσοι έχασαν δικούς τους ανθρώπους στις φωτιές παρακολουθούν εμβρόντητοι τις κυβερνήσεις να κάνουν τα ίδια λάθη, ξανά και ξανά, χωρίς να υπάρχει καν μια στοιχειώδης συνεννόηση από κοινού με την αντιπολίτευση για τον τρόπο αντιμετώπισης ανάλογων καταστροφών στο μέλλον. Το πένθος τους δεν παρήγαγε κάποιο απτό αποτέλεσμα, ο συγκλονισμός της κοινής γνώμης και των πολιτικών εξέπνευσε γρήγορα.
Η συζήτηση μπορεί να είναι πολωμένη και διχαστική, η αποτυχία όμως είναι διακομματική.
Πηγή: Καθημερινή
