Ε 1487: Ειρήνη στην Ουκρανία

Ε 1487: Ειρήνη στην Ουκρανία

Ναι, όλοι θέλουμε ειρήνη όχι μόνο στην Ουκρανία μα σε όλο τον κακόμοιρο και κακοκέφαλο κόσμο μας. ΤΟ ΒΗΜΑ, κάπως έγκριτη εφημερίδα (ηλεκτρονική πλέον) είχε αυτό το ηλίθιο άρθρο “Να κάνουμε περισσότερα για την ειρήνη” (4/5/22). Και το λέω “ηλίθιο” διότι είναι γεμάτο σαχλό συναισθηματισμό κι επαμφοτερίζει, όπως σε πολλά κύρια άρθρα του, μήπως και χάσει τους αναρχοαριστερούς και κεντροαριστερούς αναγνώστες του.

Θέλει λοιπόν ειρήνη. Χωρίς να εξηγεί πώς στον διάβολο θα έχεις ειρήνη σε μια σύγκρουση όπου ένας νταής (η Ρωσία) επιμένει να επιβληθεί αφανίζοντας μια αδύναμη χώρα (την Ουκρανία) και βομβαρδίζοντάς την ανελέητα και απορροφώντας την μέσα στα δικά του σύνορα! Ο μόνος τρόπος είναι να πάψει ο νταής με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και ο ουσιαστικός τρόπος είναι να επέμβουν μερικοί χεροδύναμοι άντρες και να του σπάσουν τα μούτρα και τα χέρια. Η αδύναμη χώρα μάχεται για την ύπαρξη, για τη ζωή της. Δεν μπορεί μόνη της να αποτινάξει από πάνω της τον νταή, μα ούτε και να πάψει να μάχεται – αφού αυτό σημαίνει αφανισμό. Χρειάζεται βοήθεια!

Μετά, γράφουν οι συντάκτες του κύριου άρθρου, η Αμερική θέλει να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να τη δει νικημένη. Δηλαδή αυτοί που γράφουν δεν θέλουν να δουν τη Ρωσία να ηττάται, τη θέλουν να νικήσει αφανίζοντας μια ανεξάρτητη χώρα; Κι εγώ θέλω να τη δω να χάνει και να χάνεται δια παντός ως ισχυρή δήθεν υπερδύναμη. Τη θεωρώ βάρβαρη, ελεεινή χώρα. Το ευγενές “ξανθό γένος” δεν είναι παρά μια φυματική φαντασίωση. Πρόκειται για αιμοβόρους Μογγόλους δίχως καν την κάποια αξιοπρέπεια που είχαν οι μεγάλοι Μογγόλοι σαν τον Τζένγκις και τον Κουμπλάι Χαν και τους στρατηγούς τους. Οι Πούσκιν, Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Παστερνάκ και Σολζενίτσιν είναι εξαιρέσεις – όπως άνθη μέσα από κοπριά.

Άλλο στοιχείο άγνοιας είναι η ανακούφιση κι ελπίδα που εστιάζουν στον Μακρόν. Δεν τους αρέσουν οι Γερμανοί και οι άλλοι Ευρωπαίοι. Γιατί; Γιατί δεν κάνουν αρκετά. Δηλαδή τι περισσότερο να κάνουν, αφού τα ζωντόβολα πιάστηκαν με τα παντελόνια κάτω επειδή ακολουθούσαν πολιτικές “ειρήνης” που απαιτούσαν ηλίθιοι ψηφοφόροι σαν αυτούς που γράφουν τέτοια άρθρα… Μα ο Γερμανός καγκελάριος ξυπνά πού και πού και δείχνει πού και πού πως έχει πυγμή. Ναι, θα ξοδέψει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για να ενισχύσει τη σχεδόν ανύπαρκτη άμυνα της Γερμανίας (και συνεπώς της ΕΕ). Και στέλνει συνεχώς στρατιωτική βοήθεια με νεότερα και πιο αποτελεσματικά όπλα στη βασανισμένη μα ακράδαντη Ουκρανία!

Δηλαδή ΤΟ ΒΗΜΑ και ο ιδιοκτήτης και οι συντάκτες του τι έχουν κάνει και τι κάνουν για την αισχρή εισβολή των Ρώσων και τα τερτίπια του Πούτιν, που είχε περιορίσει την παροχή καυσίμων προτού επιδοθεί στην καταστροφική του “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”; Τίποτα, μόνο να γκρινιάζει, να επικρίνει και να φωνασκεί για ειρήνη.

Ο Μακρόν λένε οι αρθρογράφοι θα δώσει νέα ώθηση και θα θα…

Καλά 4 ή 5 χρόνια του Μακρόν δεν έχουν δείξει πως ο άνθρωπος είναι μάλλον σαν ανίκανος μπούφος; Πολύ συμπαθέστερος από την τρομερή Λεπέν, μα τα κυβικά του είναι περιορισμένα και γι’ αυτό έχει χάσει πολλούς οπαδούς. Ο ίδιος, βέβαια, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Μα όλοι πάσχουμε από αυτό το σύνδρομο του “μεγαλοσπουδαίου”….

Πόσες φορές έχει τηλεφωνήσει στον Πούτιν; 4, 5 φορές; Τον έχει δει και από κοντά – στο οβάλ, στενόμακρο τραπέζι όπου χρειάζονται ακουστικά για να ακούνε ο ένας τον άλλον. Δεν έχει καταλάβει (όπως ο Σολτς μετά από μια μόνο επίσκεψη) πως ο Πούτιν είναι αγύριστο κεφάλι; Όχι, δεν το κατάλαβε. Στις 3 Μαΐου πάλι του μιλούσε για δυο ώρες!

Όλες αυτές οι προσπάθειες έκαναν ισάριθμες τρύπες στη Μαύρη Θάλασσα! Και ο μόνος που δεν το κατάλαβε είναι ο συμπαθής Μακρόν!

Μα οι αρθρογράφοι μας στον ροδοσυννεφιασμένο κόσμο της ειρήνης τους!…

Ειρήνη επέρχεται εντελώς φυσικά όταν οι βίαιοι εγκαταλείπουν τη βία τους όχι όταν οι αμυνόμενοι παύουν να αμύνονται…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *