Τάκης Θεοδωρόπουλος
«Επινόησαν μια καινούργια λέξη για να επιτρέψουν στους τυφλούς να παραμείνουν τυφλοί: είναι η ισλαμοφοβία». Αυτό γράφει ο Σαλμάν Ρουσντί στην αυτοβιογραφία του. Και για πολλές δεκαετίες η τύφλωση λειτούργησε μια χαρά. Η ισλαμοφοβία ταυτίστηκε με την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, στη Γαλλία ο άθεος Μελανσόν διαδήλωνε αλά μπρατσέτα με τους ιμάμηδες και τα πιο επίσημα χείλη υποστήριζαν ότι οι σφαγείς του Μπατακλάν, του Charlie Hebdo και της Νίκαιας δεν ήσαν παρά οι εξαιρέσεις. Τύφλωση στην κυριολεξία, στο όνομα της ανοχής και της ανεξιθρησκείας απέναντι σε φανατικούς οι οποίοι δεν ανέχονται την ανοχή και μεταφράζουν την ανεξιθρησκεία σε μισαλλοδοξία. Παρ’ ημίν το κυνήγι της ισλαμοφοβίας έχει γίνει επάγγελμα. Ενας πρώην πανεπιστημιακός την οσμίζεται και στέλνει αναφορές στην εισαγγελία, η οποία κρίνει πως πρέπει να τις διερευνήσει ώσπου να βρουν την άγουσα για το αρχείο. Υπάρχει η κατάχρηση εξουσίας. Υπάρχει και η κατάχρηση βλακείας. Σ’ αυτή στόχευσε ο δολοφόνος της 17χρονης Νικολέτας στο Περιστέρι όταν είπε ότι τη σκότωσε γιατί μίλησε άσχημα για το Κοράνι. Τον συμβούλευσε ο δικηγόρος του; Δεν αποκλείεται. Στην Ελλάδα η ισλαμοφοβία είναι ποινικό αδίκημα, οπότε η αντίδραση σ’ αυτήν μπορεί να θεωρηθεί ελαφρυντικό.
Η ισλαμοφοβία είναι ο φόβος που γεννάει ο φανατισμός. Ο Ρουσντί το ξέρει πολύ καλά. Τριάντα χρόνια πέρασαν από τότε, ο φετφάς του Αγιατολά έχει αποσυρθεί, όμως ο φανατισμός επιμένει. Ο θεός είναι αιώνιος και δεν μετράει τον χρόνο. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει παραγραφή. O Ρουσντί το ξέρει καλά αυτό. Σ’ αυτές τις τρεις δεκαετίες ο φανατισμός τον πολιορκούσε και η τελευταία επίθεση, που παρ’ ολίγο να του στοιχίσει τη ζωή, δεν ήταν παρά ένα επεισόδιο της πολιορκίας. Το 1991, ο Χιτότσι Ιγκαράτσι, καθηγητής ισλαμικών σπουδών και μεταφραστής των «Σατανικών στίχων», βρέθηκε με κομμένο τον λαιμό στο πανεπιστήμιο όπου δίδασκε. Ο Ετορε Καπριόλο, Ιταλός μεταφραστής του Ρουσντί, δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι στο ίδιο του το σπίτι. Ο Αζίζ Νεσίμ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να μεταφράσει στην τουρκική το βλάσφημο έργο του Ρουσντί. 15.000 Αλεβίτες τον αποκαλούσαν δαίμονα στην πόλη Σίβας της Καππαδοκίας, όπου είχε πάει για να συμμετάσχει σε λογοτεχνικό φεστιβάλ. Εβαλαν φωτιά στο ξενοδοχείο όπου διέμεναν οι συγγραφείς. Απολογισμός: 35 νεκροί. Τυχερός ο Νορβηγός εκδότης του Ρουσντί, Ουίλιαμ Νάιγκαρντ. Επέζησε από τις τρεις σφαίρες που του έριξε ο υποψήφιος δολοφόνος του. Και οι τυφλοί παραμένουν τυφλοί. Κάθε τόσο η εκτυφλωτική λάμψη μιας έκρηξης τους επιτρέπει να δουν σκιές να κινούνται απειλητικά. Ομως, μόλις καταλαγιάσει η λάμψη, ξαναγυρνούν στην τύφλωση της αποχαυνωμένης Δύσης.
Πηγή: Καθημερινή
