Διονύσης Γουσέτης
Η ΕΥΠ είναι δημόσια υπηρεσία και άρα έχει τα τυπικά γνωρίσματά της. Ραθυμία, ανευθυνότητα, άσκηση εξουσίας, διαφθορά. Το 2016, ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής εκτίμησε ότι στη χώρα μας το 80% είναι… λαμόγια. Φέτος, η Κομισιόν μας κατέταξε πρώτους σε διαφθορά στην Ευρώπη. Και οι δημόσιοι υπάλληλοι απολαμβάνουν ατιμωρησία και επανειλημμένες βεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι κανένας δεν απολύεται.
Σε αυτό το περιβάλλον, δεν θα απορούσα αν άκουγα ότι κάποιος υπάλληλος λαδώθηκε από επιχειρηματία για να παρακολουθεί τους ανταγωνιστές του. Ή ότι άλλος παρακολουθεί από ζήλια ή από εκδίκηση ή για ρουσφέτι. Ή ότι κάποιος θερμοκέφαλος υπερπατριώτης βάλθηκε να παρακολουθεί όποιον δεν είναι τουρκοφάγος (80% των παρακολουθήσεων είναι για «εθνικούς λόγους»). Ή ότι παρακολουθείται ο Ν. Ανδρουλάκης επειδή μιλούσε με Κινέζους αξιωματούχους για τα επικοινωνιακά δίκτυα 5G. Πράγματα που είναι αδύνατον να ελέγξει επί της ουσίας ένας εισαγγελέας που αντιμετωπίζει 60 περιπτώσεις ανά εργάσιμη ημέρα.
Η αποκάλυψη της παρακολούθησης Ανδρουλάκη αποτέλεσε απρόσμενο δώρο για τους αντιπάλους του κ. Μητσοτάκη. Επενδύθηκε με όλων των ειδών τις συνωμοσίες και φαυλότητες, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Πολιτικοί, συνταγματολόγοι, αρθρογράφοι δεν ενδιαφέρθηκαν για την ίδια την παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικότητας. Ούτε για την ποιότητα του έργου της ΕΥΠ (γιατί π.χ. δεν εντόπισε τον χειριστή του κακόβουλου λογισμικού predator;). Στοιχήθηκαν ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τα συμφέροντά τους. Έκαναν τόσο σαματά που ο διεθνής Τύπος αναβάθμισε το γεγονός ως ελληνικό Watergate. Για το τίποτα.
Η Βουλή συγκροτεί εξεταστικές επιτροπές, όπου αναμασώνται οι κομματικές γραμμές και στο τέλος κάθε κόμμα δημοσιεύει το δικό του πόρισμα. Χρησιμεύουν μόνο στο να δημιουργούν εντυπώσεις. Διαφαίνεται ο κίνδυνος να ζήσουμε τους επόμενους μήνες ένα κλίμα σκανδαλολογίας, όπου το ένα κόμμα θα παριστάνει τον ηθικό κριτή του άλλου. Με αποτέλεσμα την απώλεια της πολύτιμης πολιτικής σταθερότητας. Για το τίποτα.
Θα συνιστούσα στον πρωθυπουργό να αντιμετωπίσει την ΕΥΠ, όχι ως απρόσιτο, ασύδοτο, σκοτεινό πύργο των καταιγίδων, αλλά ως απομυθοποιημένη δημόσια υπηρεσία. Ας εφαρμόσει τις προτάσεις του Στέφανου Μάνου, ενός ανθρώπου που το μυαλό του εξακολουθεί να γεννάει.
Πηγή: Καθημερινή
