Ηλίας Μαγκλίνης
«Αμεση κατάργηση των φοιτητικών παρατάξεων με την πρόβλεψη ενιαίου ψηφοδελτίου, καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις γενικές συνελεύσεις και στις εκλογές των φοιτητών, απομάκρυνση των αφισών και των πανό από τους εσωτερικούς χώρους των σχολών και τερματισμό των συνεχόμενων καταλήψεων ζητούν φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης οι οποίοι συγκρότησαν την Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία “Ναι στα ανοιχτά πανεπιστήμια”». Αυτή είναι η πρώτη παράγραφος ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ (24.12.2019).
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Φοιτητών συγκροτήθηκε τον Οκτώβριο στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, τμήμα που εκείνο το διάστημα κλονιζόταν από αλλεπάλληλες καταλήψεις. Οπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η φοιτήτρια Μαριαλένα Γκογκίδη, φοιτητές με πολιτικές αναφορές σε διάφορους πολιτικούς χώρους συναντήθηκαν για να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο διεκδίκησης για το επίπεδο των σπουδών που αξιώνουν. «Οπωσδήποτε είμαστε πολιτικοποιημένοι άνθρωποι, με άποψη για τα πράγματα, ωστόσο την κομματική μας προτίμηση τη δείχνουμε στην κάλπη. Η συντονιστική επιτροπή της ομάδας μας αποτελείται από έξι άτομα, τα οποία στις εκλογές του Ιουλίου ψήφισαν τέσσερα διαφορετικά κόμματα», εξηγεί η φοιτήτρια.
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε έως πού θα φτάσει αυτή η σημαντική προσπάθεια. Αν δεν φοβόμουν ότι θα ακουστώ αφόρητα διδακτικός, θα έλεγα πως είναι αξιέπαινη. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι μια αχτίδα ελπίδας, μια φωτεινή, υγιής στάση μέσα σε ένα νοσηρό περιβάλλον όπως έχει καταντήσει να είναι τις τελευταίες δεκαετίες το πανεπιστήμιο.
Το 2010 βρέθηκα σε μια κατάληψη στο Λονδίνο, στο University College London, μια από τις πολλές εστίες των φοιτητικών διαμαρτυριών στη Βρετανία τότε, οι οποίες ξέσπασαν μετά την εκτίναξη των διδάκτρων από 3.000 σε 9.000 λίρες (σχετική ανταπόκριση που υπέγραψα στην «Κ», «Οι διαδηλωτές έφθασαν μέχρι το Μπάκιγχαμ», 12.12.2010).
Θυμάμαι ακόμα πόσο μου είχε κάνει εντύπωση το εξής: δεν διέκρινα πουθενά τον παραμικρό βανδαλισμό. Κανένα γκράφιτι στους τοίχους, καμία καταστροφή, παντού πανό και συνθήματα, φυσικά, αλλά πουθενά ακρότητες εις βάρος του ιδρύματος. Το πιο εκπληκτικό; Τα μαθήματα συνεχίζονταν κανονικά παράλληλα με την κατάληψη.
Βλέπετε, η διακοπή των μαθημάτων είναι παράνομη στη Βρετανία. Το επίμαχο νομοσχέδιο ψηφίστηκε τότε στη Βουλή των Κοινοτήτων, αλλά δεν ήταν ο μη βανδαλισμός ή το γεγονός ότι τα μαθήματα συνεχίζονταν παράλληλα με την κατάληψη. Ηταν ότι οι Βρετανοί φοιτητές έκαναν τον «αγώνα τον καλό», χωρίς να υπονομεύσουν το ίδιο το πανεπιστήμιο, τις σπουδές τους. Οι σπουδές τούς ενδιέφεραν, όπως φαίνεται να ενδιαφέρουν τώρα, εδώ, στην Ελλάδα, την Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Φοιτητών που ξεκίνησε από το ΑΠΘ. Μακάρι να έχει συνέχεια αυτή η σχεδόν συγκινητικά αξιέπαινη προσπάθεια.
Πηγή: Καθημερινή
