Γιάννης Μαρίνος
Είδαμε την προηγούμενη Κυριακή ότι πέρα από τον εκτός δυνατότητας ελέγχου πολλαπλασιασμό του πληθυσμού της Γης, τον οποίο αδυνατεί πια να διαθρέψει στο σύνολό του, ο κυριότερος ρυπαντής που οδηγεί σε ασφυξία την ανθρωπότητα είναι τα ορυκτά καύσιμα (άνθρακες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο).
Σ’ αυτόν τον τομέα επικεντρώνεται σήμερα η μάχη για την προστασία του περιβάλλοντος, με τη διάδοση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και εις μεν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προχωρεί με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς η προσφυγή στην αιολική και ηλιακή. Στον κατ’ εξοχήν ρυπογόνο τομέα των μεταφορών επιταχυνόμενα βήματα γίνονται κυρίως στη διάδοση των ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, ενώ για τη ρύπανση που προκαλούν οι θαλάσσιες και οι αερομεταφορές μόλις τώρα δρομολογήθηκε η έναρξη χρησιμοποίησης λιγότερο ρυπαντικού υγρού καυσίμου. Ριζικότερα μέτρα περιορισμού της ρύπανσης από τις μεταφορές, όπως π.χ. η απαγόρευση της μετακίνησης των τουριστών με αεροπλάνα, προς το παρόν, ούτε καν ετέθη ποτέ. Ας σκεφτούμε πάντως τι θα εσήμαινε μια τέτοια απαγόρευση για τον τουρισμό, δηλαδή την κυριότερη πηγή πλούτου στη χώρα μας.
Ως προς την υποδεικνυόμενη από τους επιστήμονες αναστολή αποψίλωσης των δασών, αρκεί να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον κύριο δασικό πνεύμονα του Αμαζονίου και την αδυναμία αναστολής της ληστρικής εκμετάλλευσής του για να δούμε πόσο δύσκολη είναι η εφαρμογή τέτοιων συνταγών. Τα δάση του σαρώνονται παρά την αντίσταση των αυτοχθόνων.
Τέλος, ως προς την υποδεικνυόμενη μείωση της κατανάλωσης κρέατος, τι θα μπορούσε να πείσει τους Αμερικανούς και τους μιμούμενους τις συνήθειές τους λοιπούς λαούς όταν στο σημερινό καθημερινό διαιτολόγιό τους κυριαρχεί η κρεοφαγία; Θα μπορούσε η διάσημη Γκρέτα να πείσει τους ανά την υφήλιο ανήλικους οπαδούς της να υιοθετήσουν το διαιτολόγιο του Αγίου Ορους που αποκλείει την κατανάλωση κρέατος; Το πόση έλλειψη ειλικρίνειας εκφράζει συχνά η περί την κλιματική αλλαγή φιλολογία είχα την πικρή εμπειρία να διαπιστώσω όταν το 2000 ως ευρωβουλευτής ορίστηκα εισηγητής με θέμα την εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τα ρυπαντικότατα πετρελαιοειδή.
Στην εισήγησή μου ανέλυα τα όσα προέκυπταν από έκθεση της Επιτροπής για τον πετρελαϊκό εφοδιασμό της ΕΕ και τις ρυπαντικές επιπτώσεις από τις εκπομπές καυσαερίων των κινητήρων εσωτερικής καύσεως. Εκρουα τον κώδωνα του κινδύνου επικαλούμενος τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης ιδιαίτερα στον τομέα των μεταφορών και υπογράμμιζα την ανάγκη για το αδιανόητο: τον περιορισμό των ΙΧ αυτοκινήτων με πρόταξη στις μαζικές μεταφορές. Περιέργως η έκθεσή μου επικροτήθηκε ομόφωνα από την Οικονομική Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, της οποίας ήμουν μέλος. Εκπληκτος όμως είδα να εγκρίνεται στη συνέχεια παμψηφεί έκθεση βρετανού ευρωβουλευτή, η οποία εισηγείτο τη διευκόλυνση των κατοίκων της ΕΕ να αποκτήσουν όλοι από ένα ΙΧ αυτοκίνητο. Οταν έκπληκτος ζήτησα εξηγήσεις για την κραυγαλέα αντίφαση που προέκυπτε από τις δύο ομόφωνες εγκρίσεις των δύο εκθέσεων, εισέπραξα την κραυγαλέα σιωπή των μελών της Επιτροπής. Η ζωή δικαίωσε τον Βρετανό. Πολλαπλασιάστηκαν τα αυτοκίνητα. Διαδηλώνουμε μεν για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να υποβληθούμε σε περιορισμό της καλοζωίας μας προς χάριν των επόμενων γενεών;
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
