Λέανδρος Τ. Ρακιντζής*
Η παραπάνω φράση έχει λεχθεί πολλές φορές σε διάφορες περιπτώσεις και πάντοτε δικαιολογημένα άσχετα από πιο πρίσμα βλέπει κανείς τα γεγονότα. Όταν αρχές Μαρτίου η νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τη σύνταξη του νέου Ποινικού Κώδικα παρέδωσε στον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης κ.Καλογήρου το σχέδιο του κώδικα, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο για διαβούλευση, πολλοί μεταξύ των οποίων και δικαστικές ενώσεις πρόβαλαν αιτιολογημένες αντιρρήσεις.
lMε δηλώσεις, άρθρα και αναρτήσεις, ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας όχι μόνο δεν θα είναι λειτουργικός, αλλά θα επιφέρει σημαντική ζημιά στην έννομη τάξη. Προφητικά μάλιστα είχα δημοσιεύσει σχετικό άρθρο. Προβλέποντας ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας θα διαλύσει, ότι έχει απομείνει μετά τη θύελλα του νόμου Παρασκευοπούλου.
Παρά τη καθολική αντίδραση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε με τη διαδικασία των κωδίκων την τελευταία ημέρα λειτουργίας της προηγουμένης Βουλής και με την αποχή ολόκληρης της αντιπολιτεύσεως. Και με τις θριαμβευτικές δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού κ.Τσίπρα στη ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα και του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με έναρξη ισχύος από 1ης Ιουλίου ε.ε. Δηλαδή άμεση και εν μέσω θερινών διακοπών των δικαστηρίων, πριν ο νομικός κόσμος μπορέσει να πληροφορηθεί και κατανοήσει τις νέες διατάξεις και τις αλλαγές, που επέφεραν στο ισχύον νομικό σύστημα.
Αποτέλεσμα λοιπόν της θέσπισης ευεργετικών διατάξεων ως προς τις επιμετρήσεις των ποινών και τον χαρακτηρισμό διαφόρων κακουργημάτων ως πλημμελημάτων είναι οι αθρόες – υπολογίζονται σε μερικές χιλιάδες – αποφυλακίσεις επικινδύνων εγκληματιών και τρομοκρατών καταδικασμένων σε πολυετείς ποινές φυλακίσεως. Οι οποίες βεβαίως, προκάλεσαν δυσμενέστατες εντυπώσεις και διαμαρτυρίες κυρίως από μέρος των θυμάτων, που βλέπουν τους κακοποιούς να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να μην έχουν εκδηλώσει ούτε μεταμέλεια. Προς το παρόν οι διαμαρτυρίες από τις πρόωρες αποφυλακίσεις περιορίζονταν εντός των ορίων της χώρας μας.
Σαν κεραυνός όμως για την έννομη τάξη και την εικόνα της χώρας μας σαν ευρωπαϊκό κράτος δικαίου και βασικός τουριστικός προορισμός για τους Βρετανούς αποτέλεσε η προ ολίγων ωρών αποφυλάκιση του κατά συρροή βιαστή στη Κέρκυρα σε βάρος Βρετανίδων τουριστριών, που είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλακίσεως 52 ετών και αποφυλακίστηκε με την έκτιση μόνον 9 ετών. Όλα τα βρετανικά ΜΜΕ και ιδίως το διαδίκτυο είχε γεμάτα από δυσμενέστατα σχόλια σε βάρος της χώρας μας και της ελληνικής δικαιοσύνης, που αμαυρώνουν τη διεθνή εικόνα της με δυσμενέστατες επιπτώσεις για τον ελληνικό τουρισμό.
Καλείται λοιπόν η σημερινή ελληνική κυβέρνηση να εξηγήσει στη διεθνή κοινή γνώμη πως είναι δυνατόν τα 52 χρόνια φυλακίσεως να γίνονται 9 και πως είναι δυνατόν να αποτραπούν οι βιασμοί με τη λειτουργία της ποινής ως αποτρεπτικού παράγοντος, όταν οι επιβαλλόμενες από τα δικαστήρια ποινές δεν εκτελούνται ολοκληρωτικά χάρη στον ποινικό κώδικα, που θέσπισε εσπευσμένα η προηγουμένη κυβέρνηση. Απτό παράδειγμα της μη λειτουργάς της γενικής προλήψεως και της αναποτελεσματικότητας του νόμου είναι, ότι μόλις χθες 32χρόνος βίασε 14χρόνη βρετανίδα τουρίστρια και πολύ φοβάμαι, ότι θα έχομε συνεχώς παρόμοια επεισόδια.
Κατά επανάληψη έχω ζητήσει με άρθρα μου να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των μελών των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, που συνέταξαν τους παραπάνω κώδικες και τα πρακτικά συνεδριάσεων των επιτροπών αυτών. Ώστε να λυθεί το κουίζ, που κυκλοφορεί στο νομικό κόσμο, ποια μέλη επιτροπών, που είναι και δικηγόροι εισηγήθηκαν διατάξεις, που ευνοούν τους πελάτες τους.
Άλλωστε αυτό είναι προς το συμφέρον τους, γιατί ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης κ.Καλογήρου απεκδύθηκε κάθε ευθύνης λέγοντας, ότι οι κώδικες είναι προϊόν των επιτροπών χωρίς καμιά δικιά του παρέμβαση δηλαδή ακόμα και οι ευνοϊκές διατάξεις για τους πολυισοβίτες τρομοκράτες. Στα γνωστά και αυτά που πρόκειται να συμβούν, εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα , αποτελέσματα από την εισαγωγή των παραπάνω κωδίκων αναφέρεται και ο τίτλος του άρθρου μου.
Ήδη η κυβέρνηση εξάγγειλε κάποιες νομοθετικές παρεμβάσεις στους κώδικες, όπως με πράξη νομοθετικού περιεχομένου αναστολή της νομοθεσίας για κοινωφελή εργασία, η θέσπιση αυστηρότερων διατάξεων για πράξεις τρομοκρατίας και τον Ρουβίκωνα κλπ.
Η προσωπική μου γνώμη είναι αντί να καταφεύγουμε σε περιστασιακά μερεμέτια κάποιων διατάξεων, όταν προκύψει ανάγκη διορθώσεως κάποιων ακραίων καταστάσεων από την εφαρμογή των νέων κωδίκων, που συνεχώς θα παρουσιάζονται και έτσι θα έχομε διχοτόμηση του ισχύοντος ποινικού συστήματος και σύγχυση ποιες διατάξεις ισχύουν, να καταργηθούν αμέσως και οι δύο κώδικες. Και να ισχύσει αυτομάτως η παλαιά ποινική και δικονομική νομοθεσία με όλες τις καταργηθείσες διατάξεις και να συστηθούν αμέσως νομοπαρασκευαστικές επιτροπές από έμπειρους δικαστικούς λειτουργούς , που θα καταρτίσουν νέους κώδικες με όλες τις αναγκαίες βελτιώσεις λαμβάνοντας υπόψη το έργο των προηγουμένων νομοπαρασκευαστικών επιτροπών.
Αυτό είχε συμβεί και στο παρελθόν, όταν το 1945 είχε θεσπισθεί ο Αστικός Κώδικας, που είχε συνταχθεί από επιτροπή υπό την προεδρία του καθηγητή Κ.Τριανταφυλόπουλου, ό οποίος το 1946 καταργήθηκε και θεσπίσθηκε ο ισχύον και τώρα Αστικός Κώδικας, που συντάχθηκε από επιτροπή υπό την προεδρία του καθηγητή Γ.Μπαλή.
Σε κάθε όμως περίπτωση πρέπει να επανέλθει το άρθρο 232Α του καταργηθέντος Ποινικού Κώδικα, που καταργήθηκε δια παραλείψεως μάλλον από αβλεψία και με το οποίο προβλέπονταν ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμορφώσεως σε προσωρινή διαταγή δικαστή ή δικαστηρίου ή εισαγγελέως, γιατί διαφορετικά κανένας δεν θα σέβεται τις προσωρινές διαταγές των δικαστηρίων και να θεσπισθούν εκ νέου τα πταίσματα, που είναι απαραίτητα για την κοινωνική ειρήνη.
*Ο κ. Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης επί τιμή.
Πηγή: Liberal.gr
