Μιχάλης Τσιντσίνης
Δεν κρυβόταν. Κι ωστόσο για κάποιους ήταν αθέατος. Ακόμη και τον καιρό που δεν είχε ασχοληθεί με την πολιτική, ο Ανδρέας Πάτσης δεν φοβόταν την έκθεση στη δημοσιότητα.
Εκπληρώνοντας ένα από τα στερεοτυπικά στάδια του βαλκανικού καπιταλισμού –που στις γειτονικές χώρες είχε τουλάχιστον το άλλοθι ότι αναπτύχθηκε μετά μισόν αιώνα σοσιαλιστικού παγετού– ο Πάτσης είχε διαλάμψει και ως παράγοντας της ποδοσφαιρικής ενδοχώρας. Είχε επιδοθεί στο σπορ του προέδρου ΠΑΕ ακολουθώντας όλο το τελετουργικό που έφτασε να διαποτίσει την ποπ εικονογραφία τόσο ώστε να τροφοδοτήσει «αγαπουλίστικες» φιγούρες διαφημίσεων.
Κι όμως. Παρά την τόση επίδειξη, ο μετέπειτα βουλευτής Γρεβενών κατάφερε να περάσει τρία και πλέον χρόνια κοινοβουλευτικής θητείας χωρίς καν να έχουν ακούσει κάποιοι στο Μαξίμου το όνομά του. Ίσως επειδή η εμφανής του πολιτεία, όπως την κατέγραφε ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα, εξαντλούνταν σε ευχαριστήρια, ευχετήρια και ευωχικές συμμετοχές (πούρο, φιστίκια και Τζόνι μαύρο πάνω στη λαδόκολλα) σε πανηγύρια της εκλογικής του περιφέρειας.
Η άγνοια αυτή ακούγεται εκ πρώτης όψεως ελαφρυντική για τους επιτελείς. Δεν είναι όμως αν αναλογιστεί κανείς ότι, ταυτόχρονα με το φολκλόρ, ο βουλευτής της Ν.Δ. είχε και μια εξίσου εμφανή επιχειρηματική δραστηριότητα. Τόσο εμφανή, ώστε να απορεί κανείς πώς δεν είχαν προβληματίσει νωρίτερα τα ασυμβίβαστα που οδήγησαν τελικώς στη διαγραφή του – χωρίς καν, όπως έλεγε η κλισαρισμένη διαρροή, να «ζητηθούν» ή να «δοθούν εξηγήσεις».
Το Μαξίμου μπορεί να εξακολουθήσει να επικαλείται υπέρ του ότι δεν διστάζει να αποπέμψει όποιον δεν πληροί τα στάνταρ του κόμματος. Το έκανε για την κορυφή του επιτελείου – και για μια πολύ πιο βαριά υπόθεση. Το κάνει και τώρα με γρήγορα αντανακλαστικά, πράγμα που μπορεί να προβληθεί ως συνέχεια του αφηγήματος «διαφέρουμε επειδή εντοπίζουμε τα λάθη και τα διορθώνουμε».
Θα πρέπει όμως το κυβερνών κόμμα να απαντήσει –τουλάχιστον στον εαυτό του– από ποια φίλτρα πέρασε αυτός, ο μάλλον άγνωστος για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά οικείος σε παλαιά στελέχη της, παράγοντας ώστε να μπει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος. Εχει η Ν.Δ. τέτοια απροσωπόληπτα φίλτρα, που να ελέγχουν τα βιογραφικά όσων επιθυμούν να πολιτευθούν υπό τη σκέπη της; Κι αν δεν τα έχει σήμερα, προλαβαίνει να τα ενεργοποιήσει στους μήνες που απομένουν μέχρι την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, ώστε να μην εκτίθεται στην κατηγορία πως, όποιος βρει τον κατάλληλο βατήρα, δεν έχει παρά να πηδήξει στο βαγόνι της;
Η διακυβέρνηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να έχει κανείς το περιθώριο να σπαταλά ενέργεια σε ζητήματα τόσο χαμηλής πολιτικής. Αλλά ένα θραύσμα από τον φιμέ κόσμο· μια καύτρα από το πούρο, αρκεί για να σε σημαδέψει.
Πηγή: Καθημερινή
