Η κοινωνική ανυπακοή

Η κοινωνική ανυπακοή

Σάκης Μουμτζής

Από το 2011 άρχισε να ακούγεται το σύνθημα της «κοινωνικής ανυπακοής» από τη ριζοσπαστική Αριστερά, με τον Αλ. Τσίπρα του 4% να τη συνδέει με το άρθρο 120 του Συντάγματος. Τι σημαίνει «κοινωνική ανυπακοή;». Διάφορες κοινωνικές ομάδες ή κινήματα κοινωνικής κριτικής που δεν συμφωνούν με συγκεκριμένους νόμους της πολιτείας, πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να μην υπακούσουν. Να απειθαρχήσουν. Δηλαδή, θέτουν υπό αμφισβήτηση μία από τις βασικές –ίσως τη βασικότερη– αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, ότι η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση κυβερνά και οι πράξεις της ελέγχονται από τα προβλεπόμενα θεσμικά όργανα, με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, και τελικά κρίνονται από τους πολίτες.

Σε τελική ανάλυση, το πρόταγμα της κοινωνικής ανυπακοής αναγορεύει διάφορες μειοψηφίες σε ρυθμιστές της ζωής της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών. Είναι μια άλλη μορφή της θεωρίας των «φωτισμένων πρωτοποριών», που τόσο ταλαιπώρησε την ανθρωπότητα. Και δεν είναι τυχαίο που για κοινωνική ανυπακοή μιλούν τα δύο άκρα. Γιατί η πραγματικότητα των δύο άκρων υπάρχει, δεν είναι απλώς μια θεωρία. Αυτές τις ημέρες παρατηρούμε να ξεδιπλώνεται η πολιτική της κοινωνικής ανυπακοής από ακροδεξιές ομάδες, θρησκόληπτους, «ψεκασμένους», που υπό τη μορφή των «θεματοφυλάκων του άρθρου 120» δηλώνουν την περιφρόνησή τους προς το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Και υφίστανται, βέβαια, τις συνέπειες των πράξεών τους. Την περίοδο του αντιμνημονιακού αγώνα, εκφραστές της «κοινωνικής ανυπακοής» ήταν η ριζοσπαστική Αριστερά με όλες τις παραφυάδες της, ενώ η ορθόδοξη Αριστερά αρκούνταν στο διαχρονικό σύνθημά της «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Τα δύο άκρα βρίσκουν διάφορους τρόπους για να υπονομεύσουν την αστική, φιλελεύθερη δημοκρατία. Ο κάθε ακραίος χώρος, από τη σκοπιά του, προτάσσει ως εργαλείο ανατροπής την υπονόμευση των θεσμών διά της ανυπακοής. Γι’ αυτό το δημοκρατικό πολίτευμα απεχθάνεται όλους όσοι αυτοαναγορεύονται σε προστάτες του. Το πολίτευμά μας προστατεύεται επαρκέστατα με τους θεσμούς του και τις ασφαλιστικές του δικλίδες και δεν έχει την ανάγκη των αυτόκλητων θεματοφυλάκων. Η δημοκρατία της Μεταπολίτευσης –μακροβιότερη στην ελληνική ιστορία– είναι πανίσχυρη και το απέδειξε όταν άντεξε στη λαίλαπα και στην παράνοια του 2015. Με τους κάθε λογής ανυπάκουους και θεματοφύλακες ας ασχοληθούν οι εισαγγελείς.

Πηγή: Καθημερινή

– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *