Πάσχος Μανδραβέλης
Μπάζει πανταχόθεν η απόφαση της κυβέρνησης να επιλέξει εν μέσω προεκλογικής περιόδου την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας. Ολοι οι κορυφαίοι συνταγματολόγοι –αριστερής, μάλιστα, καταγωγής– στηλιτεύουν με σκληρά λόγια τη νέα και τελευταία αντιδημοκρατική εκτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ομότιμος καθηγητής της Νομικής Μιχάλης Σταθόπουλος, ο οποίος επαίνεσε την κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών, συμφωνεί με τις αντιρρήσεις των κ. Νίκου Αλιβιζάτου και Αντώνη Μανιτάκη. «Μια τέτοια κίνηση θα ήταν προφανώς αντιδεοντολογική», είπε στην «Καθημερινή» (29.5.2019). Σημείωσε ότι η κυβέρνησή του κ. Αλέξη Τσίπρα δεν διαθέτει πλέον την πολιτική νομιμοποίηση να λάβει μια τόσο σοβαρή απόφαση.
Την απουσία νομιμοποίησης εξήγησε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Η αρμοδιότητα επιλογής στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης ανατίθεται στο Υπουργικό Συμβούλιο σε πάρα πολλές χώρες. «Τα πολιτικά όργανα επιλέγουν κορυφαίους δικαστές για να υπάρχει σύνδεση της δικαστικής εξουσίας με τη λαϊκή κυριαρχία. Γιατί και οι αποφάσεις των δικαστηρίων εκδίδονται και εκτελούνται εν ονόματι του ελληνικού λαού. (…) Το Υπουργικό Συμβούλιο έχει την αρμοδιότητα επιλογής, γιατί εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία, [και] διά της Βουλής ανάγεται στο εκλογικό σώμα. (…) Οταν, λοιπόν, έχουμε μια κυβέρνηση η οποία έχει πει ότι εγώ δεν αντιπροσωπεύω το εκλογικό σώμα τώρα, άρα υπάρχει κρίση αντιπροσώπευσης και νομιμοποίησης και ανάγκη διάλυσης της Βουλής και προσφυγή στις εκλογές, μπορεί να πει μετά ότι ως Υπουργικό Συμβούλιο εκφράζω τη λαϊκή κυριαρχία και επιλέγω τους δικαστές που θα καλύψουν τις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης; Δεν μπορεί να το πει. Εχει αφαιρεθεί η αιτιολογική βάση αυτής της αρμοδιότητας» (ΣΚΑΪ, 29.5.2019).
Εχουμε γράψει πολλάκις ότι στην πολιτική, όπως και στη ζωή, τίποτε δεν πάει χαμένο. Οι θεσμικές εκτροπές, οι καταδολιεύσεις του Συντάγματος, που κάνει η σημερινή κυβέρνηση, μένουν σαν ιζήματα στο σώμα της Δημοκρατίας. Τη βλάπτουν σοβαρά. Οπως γράφουν οι Στίβεν Λεβίτσκι και Ντάνιελ Ζίμπλατ στο βιβλίο τους «Πώς πεθαίνουν οι Δημοκρατίες» (εκδ. Μεταίχμιο), δεν είναι το καλό σύνταγμα που προστατεύει τη δημοκρατία: «Η μακροβιότητα του δημοκρατικού πολιτεύματος οφείλεται σε ορισμένους εθιμικούς και άγραφους κανόνες. Η τήρηση αυτών, αν και δεν αναφέρονται σε κάποιο συνταγματικό ή νομικό κείμενο, είναι ζωτικής σημασίας για την ευρωστία των θεσμών».
Σε πολιτικό επίπεδο, πάντως, το εντυπωσιακότερο στοιχείο είναι η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να διδαχθεί από τα ανομήματά του. Οπως δεν κατάλαβε ότι θα λουζόταν ως κυβέρνηση όσα αισχρά έκανε ως αντιπολίτευση, έτσι και τώρα δεν λέει να κατανοήσει πως θα λουστεί, ως αντιπολίτευση, τις αντιδημοκρατικές εκτροπές που κάνει τώρα ως κυβέρνηση.
Πηγή: Καθημερινή
