Μπάμπης Παπαδημητρίου
Χρειάζεται απεριόριστη πολιτική φαντασία για να βρίσκεις λόγους ικανοποίησης στην Ισπανία, όταν είσαι πρωθυπουργός της Ελλάδας. Το προφανές είναι ότι το Podemos έπεσε από το 20,6% στο 14,3%, αφού συγχωνεύθηκε με τον υπόλοιπο αριστερό χώρο. Το ορθόν για τον κ. Τσίπρα ήταν να πει μια παρηγορητική κουβέντα στον «σύντροφο» Πάμπλο Ιγκλέσιας.
Νικητής των εκλογών είναι ο Πέδρο Σάντσεθ, πρωθυπουργός μειοψηφίας από το 2016 και ηγέτης των Σοσιαλιστών, του παλαιότερου κόμματος. Για να μην μπερδεύει «η μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες», να υπενθυμίσουμε ότι το PSOE συγκρότησε, μετά την πτώση του Φράνκο (1975), έξι κυβερνήσεις (1982-1996 και 2004-2011) επί 21 ολόκληρα χρόνια υπό τους Γκονζάλεθ και Θαπατέρο. Οι Σοσιαλιστές της Ισπανίας συμμετείχαν στη διαμόρφωση της ΟΝΕ και υποστήριξαν με θέρμη και συνέπεια τις «γερμανόπνευστες» πολιτικές αντιμετώπισης της μεγάλης χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008, επίσης υπήρξαν από τους πολύ αυστηρούς επιτηρητές των μνημονίων της ελληνικής κρίσης, ενώ και οι ίδιοι υποχρεώθηκαν σε μνημόνιο, κράτησαν όμως μακριά κάποια τρόικα.
Αν κάποιος δικαιούται να βλέπει στην πορεία των ισπανικών πολιτικών πραγμάτων την επιβεβαίωση σημαντικών επιλογών του, αυτός είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν έπεσε στην παγίδα που επιδίωξε να του στήσει ο Τσίπρας με το Σκοπιανό. Δεν άφησε έδαφος στα δεξιά του, εκεί όπου κάποιοι, στην Αθήνα και στις νομαρχίες της Μακεδονίας υπολόγιζαν να στήσουν κόμμα εθνικιστικό και ρωσόφιλο, εξέλιξη που ίσως ψαλίδιζε μέχρι και 10 μονάδες από το εθνικό ποσοστό της Ν.Δ. Αυτό έπαθε το Partido Popular, το δεύτερο σημείο αναφοράς στο πολιτικό στερέωμα της Ισπανίας, που έχασε υπέρ του Vox (εθνικιστικός και αντιμεταναστευτικός σχηματισμός, που από το 0,2% ανήλθε στο 10,3%) ένα πολύ μεγάλο μέρος των οπαδών του, που του καταλόγισε μαλθακή αντιμετώπιση των αυτονομιστών και άλλα παρόμοια.
Η δεύτερη δικαίωση του κ. Μητσοτάκη προκύπτει από την ανάδειξη της σημασίας της Κεντροδεξιάς, και μάλιστα από τον νέο ρόλο του Φιλελεύθερου Κέντρου. Το κόμμα των Ciudadanos (Πολίτες) ανέβηκε και άλλο, από το 13% στο 16%, και τοποθετείται χωρίς περιστροφές στη φιλελεύθερη κεντροδεξιά. Εκανε δηλαδή αυτό που δεν κατάφερε Το Ποτάμι. Ανοιξε μέτωπο εναντίον των αυτονομιστών (πρώτο κόμμα στην Καταλωνία) και παρέμεινε σταθερό στις απόψεις του σε ζητήματα οικονομικής και φορολογικής πολιτικής.
Με δύο λόγια, τα μηνύματα από την Ισπανία έδειξαν το τέλος εποχής των αριστερών «τύπου Τσίπρα» και τη στροφή υπέρ των ρεαλιστών τύπου Μητσοτάκη. Τι θα κάνουμε εμείς, εδώ, θα το γνωρίζουμε σε τέσσερις εβδομάδες.
Πηγή: Καθημερινή
