1. Η αναρρίχηση του Σύριζα στην εξουσία (κι ας κλαίγονται πως με λενινιστικά κριτήρια δεν την έχουν) είναι γνωστή. Η κύρια στήριξή του προήλθε από τα άπληστα απολειφάδια των πιο αρπακτικών βαθυπράσινων Πασόκων που έβλεπαν πως με τις συνθήκες που κυβερνούσαν οι Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλος και Σαμαράς, δεν επρόκειτο να συνεχίσουν να απομυζούν το χρηματικό μεδούλι του κράτους όπως είχαν συνηθίσει. (Αλλά ας μην ξεχνούμε πως οι συνθήκες όλες είχαν προπαρασκευαστεί επιμελώς από βλακώδεις ψευτο-φιλελεύθερες κυβερνήσεις πολλών δεκαετιών.)
Σε αυτή την αναρρίχηση και μετά την εγκατάστασή του στους κυβερνητικούς χώρους, ο ακαλλιέργητος, άκαπνος κομμουνιστάκος, Αλέξης Τσίπρας, παντελώς πελαγωμένος και άπειρος σε κάθε κρατικό τομέα (εκτός της εξαπάτησης), φαινόταν πως δεν ήξερε που πάει το ένα – πόσο μάλλον τα τέσσερα.
Έτσι ακολούθησε το χάος των πρώτων μηνών με τους αδαείς κάθε καρυδιάς διορισμένους σε διάφορα αξιώματα να συμπεριφέρονται σαν κομισάριοι κάτω από την καθοδήγηση του νέου Λένιν της «λαοκρατίας» – του 36%.
2. Τα πρώτα εργαλεία του, συνθημάτων, καταστάσεων και ανθρώπων, ήταν οι συνηθισμένες ψευτιές όλων των αναρχοαριστερών: για όλα φταίνε οι καπιταλιστές εκμεταλλευτές, ιδίως το ξένο κεφάλαιο, οι διαπλεκόμενοι δεξιοί κ.λπ. κ.λπ., και μόνο εμείς, οι ανανεωτικοί με το ανθρώπινο πρόσωπο και την άμεμπτη αγωνιστική ηθική θα βελτιώσουμε την κοινωνία έτσι που να λειτουργεί άψογα μια πραγματική Δημοκρατία.
Έλεγαν οι πιστοί ΟΧΙ σε όλα και για ψύλλου πήδημα κατέβαιναν στους δρόμους της κεντρικής Αθήνας σαν νέοι μα ευνουχισμένοι μπολσεβίκοι.
Στη συνέχεια, αφού ασκήθηκαν στις βίαιες διαδηλώσεις ξυλοκοπώντας, καίγοντας και καταστρέφοντας, δημιουργήθηκαν τα κινήματα «δεν πληρώνω», οι αγανακτισμένοι και διάφοροι μπαχαλάκηδες.
Και ο Αρχιερέας του τσιπρισμού αδίστακτα ενεθάρρυνε την παραβατικότητα και τη βίαιη αντίδραση κατά των ξενόδουλων κυβερνήσεων πότε σε κάποια πλατεία, πότε σε κάποιο ορυχείο, πότε πάνω σε τρακτέρ – και μάζευε απολειφάδια.
3. Ακολούθησαν τα πιο εκλεπτυσμένα εργαλεία (μιας παμπάλαιας τεχνολογίας) της κυβέρνησης της πρώτης φοράς – με την κα Κωνσταντοπούλου και άλλες κυρίες λιγότερο παρανοϊκές, τον Λαφαζάνη και άλλους αγνούς υπηρέτες του λαού (Στρατούλης κ.λπ.) και τον μπαρουφολόγο κ. Βαρουφάκη. Πού να τους θυμόμαστε πια στην εκκαθάρισή τους.
Ταυτόχρονα βρήκε ο νέος απατεώνας άλλα εργαλεία για την κατασκευή μιας εξαθλιωμένης μα σοσιαλιστικής Ελλάδας. Όχι στο πατρογονικό ΚΚΕ ούτε σε άλλα σοσιαλιστικά (παρα-)μορφώματα (Πασόκ, Ποτάμι), μα στο άκρο-δεξιό-εθνικό-λαϊκό κόμμα των Ανελ-λήνων του κ. Καμμένου (με απολειφάδια της Νέας Δημοκρατίας). Και συγκυβέρνησαν ως τον Φεβρουάριο 2019.
Διότι ο Πάνος Καμμένος κάτω από τη ροδαλή, φρεσκοξυρισμένη προσωπικότητα τρέφει μια αισχρότητα όμοια με τον πρόστυχο τσιπρισμό. Σίγουρα θυμάστε τις απειλές κατά της ΕΕ, ότι θα ξαμολούσε λεγεώνες μεταναστών προς βορειοδυτικά και τις αβρές βρισιές προς την ΝΔ «εσείς στα τέσσερα» (!) και τις συκοφαντίες περί χρηματισμού και άλλα. Παράλληλα, λοιδορούσε και τρομοκρατούσε δημοσιογράφους με μηνύσεις ή επιτιθόταν στους Τούρκους με ασυναρτησίες. Τώρα στρέφεται κατά των συνεταίρων του.
4. Ο Π. Καμμένος πετάχτηκε στα σκουπίδια, σαν το χοντροκομμένο μα ως τότε χρησιμότατο εργαλείο που ήταν, για να διατηρείται η πιο ανίκανη, αχρεία και δηλητηριώδης κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας. Εξέφραζε με αρκετή ακρίβεια τη θρασύτητα και τον κυνισμό που ο Τσίπρας δείλιαζε τότε να εκδηλώσει.
Η ανικανότητα, βία, εξαπάτηση, κυνικότητα, προστυχιά και χυδαιότητα είναι καθαρά γνωρίσματα των αναρχοαριστερών από την εποχή του Λένιν. Γίνονται δε χρησιμότατα εργαλεία για τη φασιστική τους ψυχοπαθή νοοτροπία.
Παράλληλα με τον Π. Καμμένο και τους άλλους Ανέλ-ληνες, άναρχους γλείφτες της εξουσίας, ο μέγας ιεροφάντης του τσιπρισμού χρησιμοποιούσε τους δουλικούς πρώην πασόκους και τους δικούς του έμπιστους τρωγλοδύτες.
Και τα τελευταία δύο έτη αναδύθηκε από τα σκοτεινά και βρόμικα υπόγεια των τσιπριστών ο Κρητίκαρος κ. Πολάκης – αυτός που νοιώθει (μαζί με την Μπε–Μπα, σύντροφο του κ. Τσίπρα), την έλλειψη πραγματικής εξουσίας, καθώς οι τσιπριστές δεν έχουν αλώσει όλους τους κρατικούς μηχανισμούς.
5. Ο κ. Πολάκης είναι σχεδόν πάντα αξύριστος με ντύσιμο, ύφος και συμπεριφορά όχι αναπληρωτή υπουργού Υγείας (και γιατρού που έδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη), μα μαχαλόμαγκα που λέει και κάνει ό,τι του γουστάρει και, παρά τον νόμο, καπνίζει επιδεικτικά σε δημόσιους χώρους, απειλεί ανοικτά δικαστικούς που δεν βγάζουν αποφάσεις της αρεσκείας του, επιτίθεται σε ΜΜΕ και στον Διοικητή της ΤτΕ, κ. Στουρνάρα, και διακηρύσσει δημοσίως πως θα έπρεπε να φυλακιστούν μερικοί αντιπολιτευόμενοι, ώστε οι Συριζαίοι να κερδίσουν τις εκλογές του 2019 (πλήρης τσιπρική αντίληψη της Δημοκρατίας!).
Είναι και αυτός μια εκδοχή του τσιπρικού τραμπουκισμού, ένα εργαλείο του κ. Τσίπρα για την ευρύτερη εξαχρείωση της χώρας, ώστε ο τσιπρισμός να μπορέσει να επιπλεύσει σε μια βάναυση βαρβαρότητα όσο διαρκούν αυτά τα μπαχαλόμυαλα και άθλια καθεστώτα που θεωρούν ρετσινιά την αριστεία γιατί δεν την έχουν, δεν θέλουν να εργαστούν να την αποκτήσουν και μισούν μανιακά όσους την έχουν!
Εκφράζονται άριστα στο αρκουδίσιο ύφος και στους γρυλλισμούς του κ. Πολάκη και του αγράβατου και αγράμματου μα «διάτρητου» ηγέτη τους.
