Στέφανος Κασιμάτης
Το σωστό είναι να ξεκινήσουμε από αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούμε: ο Πολάκης δεν στέκει καλά στα μυαλά του. Σπεύδω να διευκρινίσω, για να γλιτώσουμε παρεξηγήσεις, ότι δεν προσπαθώ επ’ ουδενί να τον δικαιολογήσω. Είναι προφανώς παλιάνθρωπος, παλιοχαρακτήρας, βίαιος, κακός και μοχθηρός τίποτε από αυτά δεν αμφισβητώ, τα επιβεβαιώνει άλλωστε η πρόσφατη επίθεσή του στον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, με την οποία ο Πολάκης μετέθεσε σε νέα δυσθεώρητα ύψη το ρεκόρ της χυδαιότητας.
Ταυτοχρόνως, όμως, είναι και τρελός – με την ευρεία έννοια του όρου, όπως χρησιμοποιούμε τη συγκεκριμένη λέξη στην καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ σε τόσο δύσκολη θέση και μάλιστα προεκλογικά, επιτιθέμενος στον υποψήφιο ευρωβουλευτή της Ν.Δ. με αφορμή κάτι σχετιζόμενο με την αναπηρία του. Να θυμίσω, μια και το έφερε η κουβέντα, ότι ανάλογο ήταν και το μοιραίο λάθος του Λάκη «σύγχρονου Αριστοφάνη» Λαζόπουλου, μετά το οποίο η δημοτικότητά του ουδέποτε ανέκαμψε: η ανοίκεια επίθεση στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την αναπηρία του. Την ίδια κόκκινη γραμμή πάτησε ο Πολάκης. Δεν την είδε ο «αψύς Σφακιανός»*, όπως τον είπε ο φίλος του ο Τσίπρας. Ως άνθρωπος των ορέων (και των σπηλαίων) είναι μαθημένος να κοιτάζει ψηλά όταν ικανοποιεί τις φυσικές ανάγκες του. Δεν είδε την κόκκινη γραμμή και την πάτησε. Απλά πράγματα.
Η μεγαλειώδης γκάφα του Πολάκη έρχεται τη χειρότερη ώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς προσπαθεί να αποσυνδεθεί από σκάνδαλα διαφθοράς, όπως η περίπτωση του καραμπουζουκλή Πετσίτη και οι καταγγελίες Μαρινάκη, υποθέσεις που αγγίζουν αμφότερες τον Ν. Παππά, δηλαδή τον πυρήνα του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ έφθασαν στο σημείο να διασύρουν τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, προκειμένου να αλλάξουν την επικοινωνιακή ατζέντα. Δεν άντεξε όμως ο αυτοκαταστροφικός ναρκισσισμός του Πολάκη, εκφράστηκε με τη δύναμη της φυσικής ανάγκης και έτσι η γαϊδουριά (βασικό χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του πρωθυπουργού προσωπικά) βρέθηκε στην πρώτη θέση της προεκλογικής ατζέντας. Ο Πολάκης, από το πολύ καουμποϊλίκι, αυτοπυροβολήθηκε… Συμβαίνουν όμως αυτά, όταν παίζεις με όπλα. Εγώ πάντα προειδοποιούσα τους Κρητικούς να προσέχουν αυτό το κόμπλεξ με την παλικαροσύνη, γιατί τα πιστόλια είναι επικίνδυνα εργαλεία και ατυχήματα συμβαίνουν! Ας το δουλέψουν με έναν καλό ψυχίατρο-ψυχαναλυτή. Μόνο να κερδίσουν έχουν…
Ο συγκεκριμένος αγώνας, στον οποίον έμπλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ ο Πολάκης, ξεκίνησε για τον ΣΥΡΙΖΑ με γκολ από τα αποδυτήρια, που λένε οι κλασικοί της αθλητικογραφίας. Η πρόταση μομφής της Ν.Δ. κατά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας της κυβέρνησης ήταν μια κίνηση η οποία αποσκοπούσε στην ταύτιση του Πολάκη με τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση γενικώς. Η κυβέρνηση, μετατρέποντας την πρόταση σε ψήφο εμπιστοσύνης, παραδέχεται και αποδέχεται αυτό που προσπαθεί να αναδείξει η Ν.Δ. με την κριτική της: ότι ο Πολάκης είναι η κυβέρνηση. Είναι για τον Τσίπρα… Πώς να το πω; Είναι σαν τον Αδόλφο με την Μπλόντι! Τον σκύλο του, το μόνο πλάσμα που αγάπησε ο Χίτλερ και το οποίο είχε θλιβερό τέλος μαζί του στο μπούνκερ, όπως γνωρίζουμε.
Πλην του πολιτικού, ένας ακόμη λόγος για τον οποίον ο Τσίπρας χρεώνεται τον Πολάκη είναι επειδή ο λεγόμενος και Πρωτάνθρωπος των Σφακίων ανήκει στην κατηγορία των χρήσιμων τρελών, που πρέπει να μη συγχέεται ποτέ με εκείνη των χρήσιμων ηλιθίων. Χρήσιμος τρελός ήταν, λ.χ., ο Πάνος Καμμένος, το διαζύγιο από τον οποίο ήταν δύσκολη υπόθεση και τράβηξε μήνες, όπως θυμάστε. Δεν συγκρίνονται οι δύο περιπτώσεις μας δείχνουν, όμως, ότι οι τρελοί χρειάζονται πολύ προσεκτικούς χειρισμούς, που συνήθως απαιτούν χρόνο.
Το τακτικό μειονέκτημα για τη Ν.Δ. σχετίζεται με το timing, γιατί η υπόθεση θα συζητηθεί στη Βουλή μετά το Πάσχα. Οι τύποι, αν δηλαδή είναι πρόταση μομφής για τον Πολάκη ή ψήφος εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, μικρή σημασία έχουν. Σημασία έχει πώς θα περάσει η πολιτική σύγκρουση επικοινωνιακά. Ως τι, δηλαδή, θα γίνει αντιληπτή από τον κόσμο: μια γενικού χαρακτήρα πολιτική σύγκρουση ή μια σύγκρουση για τον Πολάκη; Η προσωποποίηση του θέματος ασφαλώς συμφέρει τη Ν.Δ., καθώς ο Πολάκης διχάζει και τους δικούς του, η παρέλευση του χρόνου όμως μέχρι τότε ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την προϋπόθεση, ασφαλώς, ότι ο Πολάκης θα καθίσει ήσυχος, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω. Δεν έχω καλή εικόνα αυτών των διαδικασιών, αλλά δικαστική εντολή για ψυχιατρικό περιορισμό παίρνει πολύ χρόνο, νομίζω…
* : Με τη συγκεκριμένη αναφορά στο πρόσωπο του Πολάκη, ο Τσίπρας ουσιαστικά χρεώνει στην Κρήτη –στη φύση του Πολάκη ως Σφακιανού, κατά κάποιο τρόπο– τη γαϊδουριά που χαρακτηρίζει ολόκληρη την κυβέρνηση, η οποία τον καλύπτει προθύμως. Δυστυχώς για τον τόπο και τους ανθρώπους του, ο Πολάκης δυσφημεί την Κρήτη. Συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στερεότυπα, που εφόσον επικρατούν μέσα στο πλαίσιο μιας κατάστασης, κάνουν τον τύπο του «Κρητίκαρου» βαθιά αντιπαθητικό.
Πηγή: Καθημερινή
