Κύριο άρθρο
Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι ο κ.Γαβρόγλου θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους χειρότερους υπουργούς Παιδείας .Εμμονικός, ιδεοληπτικός, επιχειρεί μια- τρόπος του λέγειν – μεταρρύθμιση κατεδαφίζοντας ουσιαστικά ότι είχε δρομολογηθεί με στοιχειώδη συναίνεση τα τελευταία χρόνια και έχοντας απέναντι του όλο το φάσμα της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Με περίσσεια θράσους, έφερε ένα νομοσχέδιο 1120 σελίδων, γεμάτο από ψηφοθηρικές ,επί της ουσίας ρυθμίσεις και χωρίς στοιχειώδη διάλογο επιδιώκει να ψηφιστεί στο άψε σβήσε, λίγο πριν κλείσει η Βουλή. Είναι ίσως η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που ένας υπουργός Παιδείας, προχωρεί μόνος του σε αλλαγές και αντί να επιδιώκει συναίνεση προκαλεί με ειρωνείες το σύνολο της αντιπολίτευσης.
Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι μοιράζει ψηφοθηρικές υποσχέσεις ενοποιώντας τα ΤΕΙ με πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, χωρίς μελέτη, χωρίς διάλογο,γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του πρυτάνεις και πανεπιστημιακούς δασκάλους.Υποτίθεται ότι επιδιώκει να προσαρμόσει την εκπαίδευση στις ανάγκες της εποχής και στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να αλληθωρίζει προς το παρελθόν.
Τα δύο χρόνια που βρίσκεται στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, εξαγγέλλει συνεχώς αλλαγές, υπόσχεται διάφορα και στο τέλος καταφέρνει να βρίσκεται αντιμέτωπος με τους πάντες. Όχι γιατί ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα της παιδείας, αλλά γιατί διαλύει ότι καλό υπάρχει στην ανώτατη εκπαίδευση. Ξεκίνησε υποσχόμενος την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να τις διατηρήσει, επιστρέφοντας στο παρελθόν.
Την ώρα που δεν δίνει το δικαίωμα στα πανεπιστήμια να αναπληρώσουν τα κενά των καθηγητών, υπόσχεται νέες σχολές ,λες και το πρόβλημα της παιδείας είναι η έλλειψη τους. Δεν μας φτάνουν οι Νομικές σχολές για παράδειγμα, ούτε ο υπερπληθυσμός δικηγόρων και υπόσχεται τη δημιουργία μιας ακόμα.
Το αποτέλεσμα αυτής της τραγελαφικής μεταρρύθμισης θα το πληρώσει φυσικά και πάλι η νέα γενιά γιατί αποκλείεται αυτό το καθεστώς να παραμείνει για πολύ. Γιατί έχει αποδειχθεί εδώ και πολύ καιρό, ότι χωρίς ευρύτατη συναίνεση καμιά αλλαγή στην πολύπαθη παιδεία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ