Μαρία Κατσουνάκη
Υπάρχει κάτι αισιόδοξο στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse για τον ΣΚΑΪ, στο περιθώριο της καταμέτρησης της εκλογικής δύναμης των κομμάτων: «Αρνητικά κρίνει η συντριπτική πλειονότητα του δείγματος το πολιτικό κλίμα και το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου της χώρας. Το 82% (αθροιστικά) απαντά “μάλλον όχι” και “σίγουρα όχι” στο ερώτημα εάν είναι ικανοποιημένο από το εν λόγω επίπεδο, ενώ το 35% επιρρίπτει στον ΣΥΡΙΖΑ την πρώτιστη ευθύνη, έναντι 12% που θεωρεί υπεύθυνη τη Ν.Δ. και 21% που θεωρεί υπεύθυνα αμφότερα τα μεγάλα κόμματα».
Οι πολίτες, λοιπόν, και βλέπουν και ακούν και καταλαβαίνουν. Ο,τι αποκαλούμε «χαμηλό επίπεδο πολιτικού διαλόγου» προκαλεί δυσφορία. Και για να προχωρήσουμε τον συλλογισμό, γιατί να μην προικίζει αυτός ο καταλογισμός ευθυνών στα μεγάλα κόμματα (με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ) τη Χρυσή Αυγή με ψηφοφόρους; Σε ποσοστό τέτοιο ώστε να παραμένει αμετακίνητη στην τρίτη θέση.
Μπορεί, όσο βαδίζουμε σε εκλογές και διαμορφώνεται προεκλογικό κλίμα, να ξεκαθαρίζει σιγά σιγά η πρόθεση ψήφου, δίνοντας το προβάδισμα στη Ν.Δ. Οσο όμως το πολιτικό κλίμα δεν οξυγονώνεται, αυξάνονται οι παραισθήσεις και οι λάθος εκτιμήσεις, θολούται η διαύγεια και κερδίζει έδαφος το αλλοπρόσαλλο και το απρόβλεπτο. Τα χρόνια της κρίσης, μιλήσαμε πολύ –και εξακολουθούμε να μιλάμε– για τον ανορθολογισμό, την οργή, τον διχασμό, την τοξικότητα, τις διαρκείς στρεβλώσεις της πραγματικότητας. Τίποτα δεν έχει υποχωρήσει. Απλώς η μείξη όλων αυτών των υλικών, εκτός από κόπωση και τέρατα, παράγει και αλήθειες. Χρειάζεται γενναιότητα από το πολιτικό προσωπικό και συνεννόηση ως προς τα στοιχειώδη. Κανείς εχέφρων (στοιχειωδώς) δεν περιμένει θαυματοποιούς και παροχολόγους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι υποσχέσεις για προσλήψεις και παροχές από την κυβέρνηση δεν βρίσκουν αντίκρισμα στους πολίτες, τουλάχιστον στον βαθμό που θα καταγραφόταν στις δημοσκοπήσεις ως μικρότερη διαφορά ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα. Η διαφορά μεγαλώνει. Το ψέμα και οι επικοινωνιακοί τακτικισμοί δεν ξεγελούν, ή ξεγελούν αλλά όλο και λιγότερους. Το 82% δηλώνει με τον τρόπο του ότι «σας βλέπουμε», ότι αναγνωρίζει τα λάθη, τι ζημιώνει τη χώρα, τα καύσιμα που χρειάζεται για να προχωρήσει. Η οικονομία κλυδωνίζεται επικίνδυνα και πάλι, η ανεργία δεν υποχωρεί, οι νέοι δεν επιστρέφουν, η ανάπτυξη δεν έρχεται απρόσκλητη. Από τύφλωση υποφέρει κυρίως η εξουσία.
Πηγή: Καθημερινή
