Πάσχος Μανδραβέλης
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε μια εκστρατεία διευθέτησης χρεών. Οχι μόνο στα δικά της ταμεία –ή καλύτερα, στα δημόσια ταμεία των φορολογουμένων: εφορία, ΕΦΚΑ κ.λπ.– αλλά και για χρέη σε τρίτους. Δυστυχώς για την ίδια παρέλαβε τις τράπεζες χωρίς τον άμεσο έλεγχο του υπουργού Οικονομικών και γι’ αυτό δεν μπορεί να χαρίσει χρέη όπως έκαναν άλλες κυβερνήσεις παλιότερα. Αν οι τράπεζες παρέμεναν κρατικές –καταπώς είναι ο καημός όλων των πολιτικών– θα κρατούσαν όλα τα κόκκινα δάνεια εις βάρος των φορολογουμένων. Κάθε υπουργός μπορούσε με μια τροπολογία να χαρίσει δόσεις και πανωτόκια.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί επίσης να επιβάλει τις λύσεις που απαιτούν οι προεκλογικές της ανάγκες. Αν υποχρέωνε τις τράπεζες και τα funds-services να κάνουν του κεφαλιού της, θα έπρεπε να αποχαιρετίσει την επενδυτική βαθμίδα. Έτσι το μόνο που της έμεινε να κάνει είναι να τις εκλιπαρεί ώστε να κάνουν κάτι καλύτερο για εκείνους που θέλουν να την ψηφίσουν· «Θεός σχωρέσ’ τα πεθαμένα δάνειά σας».
Τι απομένει λοιπόν στον κ. Χρήστο Σταϊκούρα για να δείξει το υπουργιλίκι του; Ο μικρός αδελφός του κεντρικού κράτους, που είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Έτσι τράβηξε μια ξεγυρισμένη τροπολογία στους ΟΤΑ για να δείξει ποιος κάνει κουμάντο. Προανήγγειλε ότι η ρύθμιση έως 72 δόσεις θα αφορά, πέρα από φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, και τα χρέη σε δήμους: Τέλος Ακίνητης Περιουσίας, δημοτικά τέλη, πρόστιμα παραβάσεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τέλη επί των ακαθάριστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, εστιατορίων κ.ά. Τόσο Αυτοδιοίκηση είναι η Τοπική.
Από τον άλλη μεριά ο υπουργός Ανάπτυξης πέρασε μια τροπολογία που εκ πρώτης όψεως είναι λογική. Επιτρέπει το άνοιγμα των καταστημάτων περισσότερες Κυριακές, όταν το ζητούν οι δήμοι και οι οικείοι εμπορικοί σύλλογοι. Σωστό. Άμα θέλει η νύφη (τοπική κοινωνία) και ο γαμπρός (εμπορικός σύλλογος), τύφλα να ‘χει ο υπουργός. Όπως είπε ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης στη Βουλή, «εάν σε μια τοπική κοινωνία, το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή είναι ζητούμενο, καλώς να ανοίξουν τα καταστήματα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς θα πρέπει να πούμε “όχι δεν θα ανοίγετε”. Εάν από την άλλη, δεν υπάρχει κοινωνική συμφωνία και δεν το επιθυμούν οι καταστηματάρχες και οι πολίτες, τότε δεν θα έρθει ποτέ ένα τέτοιο αίτημα από τον δήμαρχο». (31.1.2023)
Ορθώς, αλλά γιατί χρειάζεται υπουργική απόφαση για να υλοποιηθεί αυτό; Δεν φτάνει η χαρτούρα που έχει στο γραφείο του κάθε υπουργός και πρέπει να υπογράφει και τα αυτονόητα; Πιθανόν αφού όλη η δομή του κράτους περιστρέφεται γύρω από τα υπουργικά γραφεία…
Πηγή: Καθημερινή