Γιάννης Πρετεντέρης
Ο Ρούλης μού θυμίζει τον Τσίπρα. Ο,τι κι αν τον ρωτήσουν, θα πει για την Ακροδεξιά
Θυμήθηκα ένα παλιό γυμνασιακό ανέκδοτο.
Ο Ρούλης είναι μαθητής ψιλο-τενεκές και ψιλο-σκράπας. Αλλά επειδή είναι και πονηρούλης ακούει ότι στο μάθημα Φυσικής Ιστορίας το πιο SOS θέμα είναι «το σκουλήκι».
Κάθεται λοιπόν και μαθαίνει το σκουλήκι. «Το σκουλήκι είναι είδος μικρού ζώου ασκέλετου και ασπόνδυλου που κινείται έρποντας, ζει μέσα στη γη κ.λπ.».
Στις εξετάσεις όμως πέφτει θέμα «το γουρούνι». Τι να κάνει ο Ρούλης;
Γράφει. «Το γουρούνι έχει μια ουρά που μοιάζει με σκουλήκι. Το σκουλήκι είναι είδος μικρού ζώου ασκέλετου και ασπόνδυλου που κινείται έρποντας, ζει μέσα στη γη κ.λπ.».
Το σκουλήκι ήξερε. Για το σκουλήκι έγραψε.
Ο Ρούλης μού θυμίζει τον Τσίπρα. Ο,τι κι αν τον ρωτήσουν, θα πει για την Ακροδεξιά.
Πήγε στο Παρίσι στις εκδηλώσεις για το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κι έβγαλε λόγο για τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ, τον φασισμό και τον ναζισμό που «απευθύνθηκαν σε κοινωνίες καθημαγμένες, στις οποίες κυριαρχούσαν ο φόβος κι η απόγνωση…».
Θέματα σημαντικά, αλλά από άλλον πόλεμο.
Διότι η μόνη σχέση του Μουσολίνι και του Χίτλερ με τον πόλεμο για τον οποίο μιλούσε ο Τσίπρας είναι ότι ο πρώτος πολέμησε ως δεκανέας των Βερσαλιέρων κι ο δεύτερος ως αγγελιοφόρος δεκανέας σε ένα βαυαρικό σύνταγμα.
Αλλά αυτό προφανώς δεν σκοτίζει τον Τσίπρα.
Κατά τα πρότυπα του Ρούλη, αν τον ρωτήσουν για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο θα απαντήσει:
«Ο Πελοποννησιακός είναι ένας πόλεμος που έγινε πολύ πριν γεννηθούν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι. Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι απευθύνθηκαν σε κοινωνίες καθημαγμένες στις οποίες κυριαρχούσαν ο φόβος κι η απόγνωση…».
Δεν είναι πλάκα. Είναι η «μέθοδος Ρούλη».
Διότι τώρα που τελειώνει το παραμύθι «θα αλλάξουμε την Ευρώπη», ο Τσίπρας ψάχνει κάπου να κρυφτεί. Στους Σοσιαλιστές, στους Σοσιαλδημοκράτες, στους Πράσινους, ακόμη και στους ροζ με καφέ βούλες. Οπου βρει.
Αλλά για να κρυφτεί, χρειάζεται μια δικαιολογία. Μια απειλή. Εναν κίνδυνο. Δεν μπορεί να πει στους άλλους «κρύψτε με, γιατί δεν θα βρω την ψήφο μου!».
Ετσι βάζει τις φωνές. «Βοήθεια, έρχεται η Ακροδεξιά! Ο ρατσισμός! Ο Χίτλερ! Ο Μουσολίνι! Τα Waffen-SS! Ολοι μαζί, παιδιά, γιατί χανόμαστε».
Φυσικά κανείς δεν χάνεται. Και γι’ αυτό έως τώρα το παραμύθι πουλάει μόνο σε κάτι βαρεμένους.
Οι άλλοι οργανώνονται ήρεμα γύρω από τους υποψηφίους τους για τις ευρωεκλογές. Ακόμη κι ο Μακρόν πήγε στους Φιλελεύθερους. Δεν περιμένουν να τους οργανώσει ο Τσίπρας υπέρ του εαυτού του.
Ασε που τρεις σκασίλες έχουν αν θα χαθεί ο Ρούλης!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
