Γιώργος Κράλογλου
Ο φορομπηχτισμός και οι αριστερές εμμονές ΣΥΡΙΖΑ έφεραν τον κόμπο στο χτένι. Το σύστημα, ως έχει, δεν στέκεται πάνω από 2ετία. Θα ανατιναχθεί.
Η νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που ξεκαθαρίζει ότι το δημόσιο δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει πρόσθετο φόρο και πρόστιμα πέραν της 5ετίας, ούτε για τις υποθέσεις ΦΠΑ, δεν είναι αποτέλεσμα συγκυρίας.
Αλλά ας αφήσουμε (προς ώρας) τους λόγους παρέμβασης του ΣτΕ και τη νέα διαμάχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τη δικαιοσύνη, για να περάσουμε στην ουσία της υπόθεσης.
Και ας δεχθούμε (στο όνομα της αντικειμενικότητας) το “δίκιο” του υπουργείου Οικονομικών παράλληλα με την, ομολογουμένως, αδήριτη ανάγκη να παταχθεί η φοροδιαφυγή. Πάμε όμως τώρα και στην ουσία της υπόθεσης.
Ο φορολογικός έλεγχος συγκεκριμένης επιχείρησης αφορούσε τα ακαθάριστα έσοδα του 2002 (1.486.239,25 ευρώ) τα οποία η ελεγκτική υπηρεσία χαρακτήρισε “ανακριβή” και προσδιόρισε “εξωλογιστικά” στα 1.650.000 ευρώ. Γι’ αυτό και εξέδωσε πράξεις προσδιορισμού πρόσθετου ΦΠΑ ύψους 207.072,87 ευρώ καθώς και προσαυξήσεις ΦΠΑ ύψους 621.218,61 ευρώ.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ. Τις ελεγκτικές φορολογικές αρχές του κράτους να βρίσκουν “εξωλογιστική” διαφορά εσόδων 170.000 ευρώ!!! και να ζητάνε από την επιχείρηση να πληρώσει για φόρους και προσαυξήσεις τα μισά των εσόδων της… Για την ακρίβεια 830.000 ευρώ!!!
Αυτά είναι που δεν πρόκειται να σταθούν άλλο στην αγορά. Η απόφαση του ΣτΕ κάνει ήδη τον γύρο στις επιχειρηματικές Οργανώσεις που προετοιμάζονται με στοιχεία και εκθέσεις να φέρουν τα πάνω-κάτω όχι μόνο στην καθεστωτικού τύπου φορολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στις φορολογικές καταδίκες της 3ετίας 2015-2018.
Από όσα ακούγονται, ας προετοιμαζόμαστε για σκηνές άπειρου κάλλους. Η αντεπίθεση της αγοράς, στην ανερμάτιστη σημερινή φορολογική πολιτική, θα έχει δύο στόχους.
Πρώτον να αποδειχθεί, στην κοινή γνώμη, πως το φορολογικό πνίξιμο δεν έχει αντίκρισμα στην οικονομία καθώς τα πλεονάσματα και τα μαξιλάρια καταναλώνονται σε πολιτικούς και κομματικούς στόχους.
Και δεύτερον να δοθεί επιτέλους η επιχειρηματική απάντηση (των νέων κυρίως επιχειρηματιών) στο κράτος πως “Εσύ είσαι απατεώνας και φαίνεσαι”.
Υπάρχει και κάποια σκοπιμότητα στην επιχειρηματική αυτή κινητικότητα με την περίσσια αγανάκτηση. Να κόψουν από τώρα και πριν τις εκλογές την φόρα… στους διεκδικητές της εξουσίας ότι η φορολογική πολιτική δεν μπορεί να έχει μόνο εισπρακτική λογική και σε ό,τι αφορά τον αναπτυξιακό της χαρακτήρα “χαιρέτα μας τον πλάτανο…”.
Ανεξάρτητα πάντως από τα όσα θα δούμε στην εσωτερική αγορά, μέχρι τις εκλογές του 2019 και αμέσως μετά, στις πρώτες 100 ημέρες της νέας κυβέρνησης (σε συνδυασμό με τις επιθέσεις μέσω της δικαιοσύνης και ιδίως του ΣτΕ) είναι πολλά εκείνα που θα αποκαλύψουν ως άσχετους και ηλίθιους (δεν το λέμε τυχαία…) τους συγκεκριμένους του ΣΥΡΙΖΑ με τις εμμονές πως έχουμε με τις ευλογίες των δανειστών και για την “φοροληστεία” μιας και έτσι (ισχυρίζονται) εξασφαλίζονται τα πλεονάσματα, των 3,5% και 2%, μέχρι το 2060.
Αντίθετα με τις αυταπάτες των αριστερών… η πορεία της οικονομίας, τα κόκκινα δάνεια, παράλληλα και με τα αποτελέσματα των σημερινών επενδύσεων επιχειρήσεων των κρατών μελών της Ε.Ε. (Γερμανικές, Γαλλικές, Ιταλικές αλλά και ορισμένες με έδρα στην Κύπρο ή και στον Καναδά… με δράση στην Ελλάδα), μαζί με όσες λογαριάζουν να επενδύσουν αύριο και μεθαύριο στην αποκρατικοποίηση της χώρας μας είναι στο μικροσκόπιο δανειστών και θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξ ίσου με την φορολογική πολιτική.
Κατά την προσωπική μου δε άποψη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης (μετά τον κύκλο των προχθεσινών Ευρωπαϊκών επαφών) ούτε τυχαία, ούτε γιατί δεν είχε να πει κάτι άλλο βεβαίωσε πως η μεγάλη επένδυση του Ελληνικού και οι επενδύσεις στις Σκουριές είναι προτεραιότητες για την κυβέρνησή του.
Καθόλου τυχαία δεν είναι ακόμη η προ μηνός δημοσιοποίηση από τον ΟΟΣΑ της έκθεσής του, “Tax Policy Reforms 2018 που κατατάσσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση με τη μεγαλύτερη αύξηση φόρων ανάμεσα στις χώρες -μέλη του Οργανισμού, καθώς μεταξύ 2015 και 2016 καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση ως ποσοστό του ΑΕΠ (τρεις μονάδες) λόγω της φοροκαταιγίδας του τρίτου μνημονίου που έπληξε εισοδήματα και κατανάλωση.
Και αξίζει, εδώ να σημειώσουμε ότι, στην ίδια έκθεση, ο ΟΟΣΑ (ενώ υποβαθμίζει την Ελλάδα ως πρωταθλήτρια στην υπερφορολόγηση) παρουσιάζει σημαντικές φορολογικές εξελίξεις σε χώρες που στοχεύουν στην ενίσχυση των επενδύσεων και της κοινωνικής δικαιοσύνης κάνοντας αναφορά (εκτός των ΗΠΑ, της Γαλλία και της Γερμανίας) στη Λετονία και την Αργεντινή!!!
Πηγή: Capital.gr
