Αντώνης Καρακούσης
Η απάτη της Folli Follie φανέρωσε δράκους απίστευτους. Από τις έρευνες και τις εκθέσεις διεθνών οίκων κατεδείχθη ότι η συγκεκριμένη εταιρεία ήταν εξαρχής στημένη σε εικονικά στοιχεία και αναληθείς λογαριασμούς.
Μόλις το ένα δέκατο των πράξεών της ήταν πραγματικό.
Γι’ αυτό και ο διεθνής σάλος, η αμφισβήτηση και η κατακραυγή, που επέτεινε τις αμφιβολίες για τους ελληνικούς λογαριασμούς, τη δομή και την εγκυρότητα της εταιρικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα.
Και το ερώτημα που εγείρεται είναι πώς επέζησε τόσα χρόνια, ποιοι προσέφεραν τον ιστό, το πλέγμα προστασίας και ποιοι ακόμα και σήμερα, ύστερα από όσα αποκαλύφθηκαν, παραμένουν ασυγκίνητοι απέναντι στο έγκλημα διαρκείας που υποβιβάζει και εκθέτει διεθνώς τη χώρα, δημιουργώντας περιβάλλον και ευκαιρίες για «κερδοσκοπικές» επιθέσεις και απόλυτα υποτιμητικές συνθήκες. Κατά τα φαινόμενα οι «τρύπες» του οικονομικού μας συστήματος είναι πολλές και εν πολλοίς προστατευμένες από τις Αρχές και τους υπευθύνους.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι στη Folli Follie επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου είχε τοποθετηθεί ο πεθερός του Τζώρτζη Κουτσολιούτσου, οδοντίατρος το επάγγελμα και εντελώς ακατάλληλος για το κρίσιμο έργο του εσωτερικού ελέγχου.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι η περίπτωση Κουτσολιούτσου δεν είναι μοναδική. Στις περισσότερες των εισηγμένων εταιρειών οι αρχές και οι κανόνες της εταιρικής διακυβέρνησης είτε παραβιάζονται είτε απλώς δεν τηρούνται.
Κανείς δεν παρακολουθεί αν τα διοικητικά συμβούλια συνεδριάζουν σε τακτική βάση και σε κανονικές συνεδριάσεις ή απλώς οι αποφάσεις λαμβάνονται διά περιφοράς, χωρίς καμία ουσιαστική συζήτηση.
Κανείς επίσης δεν παρακολουθεί τη στελέχωση των διοικητικών συμβουλίων, ούτε ελέγχει την καταλληλότητα των προσώπων. Μια και μόνη εταιρεία διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών συνεργάζεται και συμβουλεύει ταυτόχρονα τράπεζες και εισηγμένες επιχειρήσεις, μετακινώντας γύρω-γύρω συνεχώς τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα.
Τα διοικητικά συμβούλια ακόμα και μεγάλων εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών εταιρειών συγκροτούνται από συγγενείς και φίλους, παραμένουν αυστηρά οικογενειακή υπόθεση.
Κοινή είναι επίσης η πεποίθηση ότι κανείς δεν παρακολουθεί και δεν ελέγχει επί της ουσίας τους ισολογισμούς που υπογράφονται με μεγάλη ευκολία από τους ορκωτούς λογιστές, ακόμα κι αν κρύβουν τέρατα.
Η αρμόδια Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων, όπως απεδείχθη στην περίπτωση της Folli Follie, δεν παρακολουθεί το παραμικρό.
Μετά τη συγκεκριμένη εταιρεία και τον θόρυβο που προκλήθηκε, αναγκάστηκε και δεύτερη εισηγμένη εταιρεία να διαγράψει απαιτήσεις 22 εκατ. ευρώ από τις λογιστικές καταστάσεις του εφετινού πρώτου εξαμήνου.
Και ευλόγως διερωτάται κανείς: Γιατί είναι άφαντη η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και γιατί δεν παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη; Και γιατί οι λοιπές οικονομικές αρχές δεν αντιδρούν, δεν προκαλούν την παρέμβασή της;
Αυτό το μοντέλο καθυστερημένου και κλεπτοκρατικού καπιταλισμού είναι δυστυχώς κυρίαρχο στην Ελλάδα. Και είναι αυτό εν τέλει που προκαλεί την μήνιν των αγορών.
Το ζήτημα είναι ότι το ανέχεται, το προστατεύει και συναγελάζεται μαζί του μια υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
