Μαρία Κατσουνάκη
Οι δρόμοι για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού είναι δύο, σύμφωνα με τον Ελληνα πρωθυπουργό: ο ένας, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός των δικαιωμάτων των προσφύγων. ο άλλος, η ξενοφοβία, ο φόβος και το μίσος. Χθες, από τις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται, παρέλαβε βραβείο από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα Global Hope Coalition για τη στάση της χώρας μας στην προσφυγική κρίση. Εκεί που άλλοι «ύψωναν τείχη και φράχτες, οι Ελληνες άνοιξαν την αγκαλιά τους», είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας.
Με διάφορους τρόπους, δε, στις ομιλίες του στις ΗΠΑ, κράτησε το ίδιο μοτίβο, διαχωρίζοντας «εμάς» του ενός δρόμου, από τους «άλλους» του άλλου δρόμου, είτε αναφερόταν σε ανθρωπιστικά ιδεώδη, είτε σε οικονομικά μεγέθη, ή προσπαθούσε να προσελκύσει ξένους επενδυτές. Παράδειγμα: υπογράμμισε ότι απαραίτητη συνθήκη για την ομαλή οικονομική δραστηριότητα των χωρών είναι η πολιτική σταθερότητα, η οποία «υπάρχει πλέον στην Ελλάδα και αποτυπώνεται και στους οικονομικούς δείκτες». Και το αντιδιέστειλε με το ανησυχητικό φαινόμενο ακραίων δυνάμεων, που απειλούν τόσο τις κοινωνίες όσο και την οικονομία της Ευρώπης. Δεν έχασε, φυσικά, την ευκαιρία να κατηγορήσει τα «παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα», που πρέπει «να πάψουν να μετατοπίζονται διαρκώς προς τις θέσεις και τη ρητορική αυτών των ακραίων δυνάμεων».
Καλά όλα αυτά, τα γενικά και αόριστα. Τι γίνεται όμως όταν έρχεται ο λογαριασμός, που δηλώνει ότι αυτή η πολυδιαφημισμένη αλληλεγγύη είναι υπερτιμολογημένη; Οταν αποκαλύπτεται κακοδιαχείριση κονδυλίων που δόθηκαν στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση για το προσφυγικό (υπολογίζονται σε 1,6 δισ. ευρώ) και διατάσσεται έρευνα από την Αρχή Καταπολέμησης της Απάτης και της Αδιαφάνειας (OLAF);
Πράγματι, μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού «άνοιξε την αγκαλιά του στους πρόσφυγες», αλλά, καθώς φαίνεται, κάποιοι άλλοι άπλωσαν τα χέρια και ξεχείλωσαν τις τσέπες τους. Κι όταν μια χώρα προβάλλεται στο εξωτερικό, εξίσου, για απάτες και αδιαφάνεια, ποιος ξένος επενδυτής θα την επιλέξει ούτως ώστε να αποτυπωθεί η προτίμηση και «στους οικονομικούς δείκτες»;
Οι δύο δρόμοι αποδεικνύονται συχνά οφθαλμαπάτη. Ενα χιλιοπαιγμένο τρικ, που τροφοδοτεί το μίσος από τη δεξαμενή μιας δήθεν αλληλεγγύης. Γιατί ο δρόμος της «πολιτικής σταθερότητας» είναι ένας και μοναδικός και λέγεται διαφάνεια και λογοδοσία. Δεν έχει απόχρωση συντηρητική ή αριστερή. Εχει τη δύναμη να αποκρούσει «ακραίες δυνάμεις» γιατί προϋποθέτει σεβασμό προς τον άλλον, Ελληνα και ξένο.
Πηγή: Καθημερινή
