Πάσχος Μανδραβέλης
Yπάρχει εξωτερική πολιτική στη χώρα ή κινούμαστε με το δόγμα «ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή»; Για ποιον λόγο η Ελλάδα έπρεπε να παρέμβει δημοσίως στη διαμάχη των βουβαλιών σχετικά με τις αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ.
Οι αμυντικές δαπάνες των χωρών-μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας είναι σημείο τριβής μεταξύ των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων πολλά χρόνια τώρα. Οι ΗΠΑ, έχοντας τον ρόλο του «παγκόσμιου χωροφύλακα, ξοδεύουν 3,6% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες, ενώ τα ευρωπαϊκά κράτη κατά κανόνα ξοδεύουν 1%-2% του ΑΕΠ· η Ελλάδα, έχοντας το γνωστό πρόβλημα με την Τουρκία, είναι στο 2,3%. Στη φετινή σύνοδο του ΝΑΤΟ, η διαμάχη αυτή πήρε ασυνήθη χαρακτηριστικά. Ο Ντόναλντ Τραμπ, με το γνωστό του «ταπεραμέντο», άρχισε να τουιτάρει επιθέσεις και προσβολές κατά των Ευρωπαίων εταίρων και απείλησε μέχρι και έξοδο των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ. Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα, πετάχτηκε ο Ελληνας πρωθυπουργός να πει την άποψή του, δίχως μάλιστα να ερωτηθεί.
Στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης (12.7.2018) οι Ελληνες δημοσιογράφοι ρώτησαν όλα όσα αφορούν τα ανοικτά θέματα της χώρας. Είχε τελειώσει η συνέντευξη, όταν ο κ. Τσίπρας χαμογελώντας δήλωσε ότι δεν ρωτήθηκε για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ καθαυτή, της οποίας επίδικο ήταν οι αμυντικές δαπάνες όσων μας δανείζουν. «Η σύνοδος αυτή και η διαμάχη ανάμεσα στον πρόεδρο Τραμπ και σε άλλους συμμάχους σε ό,τι αφορά τις δαπάνες τις αμυντικές (…) ίσως αναδεικνύει μια διαφορετική οπτική των Ηνωμένων Πολιτειών σε σχέση με την ίδια τη συμμαχία (…) Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι το αίτημα να υπάρξει δίκαιη και αναλογική μοιρασιά των βαρών είναι ένα δίκαιο αίτημα. Και είναι ένα δίκαιο αίτημα όταν ακούγεται από χώρες σαν την Ελλάδα…». Εκανε μετά μια πρόχειρη ανάλυση ότι οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ ήταν το κόστος της «αμερικανικής ηγεμονίας» και πως οι οι αντίστοιχες ελληνικές δαπάνες συνέβαλαν στη χρεοκοπία μας. Κατόπιν επανέλαβε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι πρέπει να πληρώσουν περισσότερα για την άμυνα! Για να χρεοκοπήσουν και αυτοί; Δεν ρωτήθηκε.
Λίγες ώρες μετά μάθαμε πως η Γερμανία (που ήταν και ο βασικός στόχος των επικρίσεων Τραμπ) στύλωσε τα πόδια για τον ΦΠΑ στα νησιά, ζήτησε ισοδύναμα μέτρα και η εκταμίευση της δόσης των 15 δισ. ανεβλήθη για τον Αύγουστο. Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσον σχετίζονται τα δύο, αλλά το ερώτημα είναι: γιατί να μπει η χώρα μας σε μια διαμάχη από την οποία δεν έχει τίποτε να κερδίσει; Θέλει ο κ. Τσίπρας να έχει τη χώρα μας με τους πραματευτάδες; Εβγαλε το γινάτι του διότι, μετά τα χειροκροτήματα του συντρόφου Μοσκοβισί, ήρθε η ψυχρολουσία από το Βερολίνο; Αβυσσος η ψυχή της κυβέρνησης.
Δεν γνωρίζουμε αν ο πρωθυπουργός περιμένει κάποια ανταλλάγματα από την κυβέρνηση Τραμπ για τη στήριξη που δημοσίως παρείχε, αλλά πάλι σιγά μην περιμένουν οι ΗΠΑ στήριξη από την Ελλάδα για να επιβάλουν τη θέλησή τους. Με τους Ευρωπαίους, που άδειασε ο κ. Τσίπρας, έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς. Από αυτούς περιμένουμε διευκολύνσεις για το χρέος, διευκολύνσεις που εκ των πραγμάτων καθίστανται δυσκολότερες όταν έχουν να πληρώσουν περισσότερα αλλού.
Τέλος, πρέπει να αναρωτηθούμε τι σόι αριστερός είναι ένας πρωθυπουργός που ζητάει υψηλότερες αμυντικές δαπάνες, αντί να ζητάει μεγαλύτερη ευρωπαϊκή βοήθεια στις εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη; Διότι ένας τρόπος για αποσόβηση των κινδύνων είναι το μαστίγιο των όπλων, αλλά υπάρχει και το καρότο της βοήθειας για να μείνουν οι απελπισμένοι στις χώρες τους και να γίνονται οι συγκρούσεις πιο δύσκολες…
Πηγή: Καθημερινή
